دیدارنیوز ـ
پرستو بهرامی‌راد: مدتی است که گرانیها به سبد غذایی خانواده‌ها رسیده است و هر روز یک قلم از این سبد کم می‌شود. یک روز گوشت، روز دیگر مرغ و حالا به لبنیات و میوه نیز رسیده است. فراهم ساختن امنیت غذایی برای همگان، یعنی پایان دادن به گرسنگی و تأمین غذای شهروندان از جمله توصیه‌های سازمان‌های بین‌المللی به کشورهای جهان است. در سال‌های اخیر امنیت تغذیه‌ای به‌عنوان هدفی بالاتر از امنیت غذایی مطرح شده است و منظور؛ آن است که افزایش دسترسی مردم به خدمات بهداشتی و درمانی و تامین سلامت در کنار تامین امنیت غذایی در نظر گرفته شود.
ناامنی غذایی، بیماری‌های متفاوتی را به همراه دارد. چرخه ارتباطی بین ناامنی غذایی و بیماری مزمن، زمانی شروع می‌شود که یک فرد یا خانواده نتوانند غذای کافی و مواد مغذی مورد نیاز را تامین کنند. ترکیبی از استرس و تغذیه نامناسب می‌تواند مدیریت بیماری را با چالش بیشتری روبه‌رو کند. زمان و پول مورد نیاز برای پاسخگویی به بحران‌های بهداشتی که در حال افزایش است، بودجه خانوار را کاهش داده و پول کمتری برای تغذیه و مراقبت‌های پزشکی برای خانوارها باقی می‌ماند.
این امر باعث می‌شود که چرخه ناامنی غذایی و بیماری ادامه یابد. سلامت مبنای بهره‌وری شغلی، ظرفیت یادگیری در مدرسه و توانایی در رشد جسمی، روانی و هوشی است. به عبارت اقتصادی، سلامت یک وجه اساسی سرمایه انسانی است. سلامتی را می‌توان جزو مهمی از سرمایه انسانی محسوب کرد. افراد سالم معمولا با انگیزه بیشتر برای کسب درآمد، سختکوش‌تر و کارآتر هستند. از همین رو است که کشورهای جهان تغذیه سالم و کافی را از کودکی مورد توجه قرار داده‌اند.
با شرایط حال حاضر اقتصادی و گرانیهای بی‌رویه، شاهد حذف شدن مواد اولیه غذایی از سبد غذایی مردم هستیم. برهمین اساس دیدارنیوز با شهروندان تهرانی در نقاط مختلف شهر و فروشگاههای بزرگ مواد غذایی به گفتوگو پرداخته است که نظرات آنان را در ادامه می خوانید.
سبد اول
«جمعیت مشتریها حتی از یک سال پیش هم کمتر شده است. سبد خرید مردم هر روز کمتر از روز قبل پر می‌شود». سه سال است که کارمند یکی از فروشگاههای زنجیره‌ای بزرگ شهر است. وی در قسمت صندوق فروشگاه کار میکند و مستقیم با مشتریان در ارتباط است. در ادامه همینطور که کارت مشتری را دریافت میکند که با کارتخوان پول را دریافت کند، می‌گوید: «با قیمت‌هایی که هر روز افزایش مییابد، طبیعی است مردم اصولیتر و محاسبهگرتر خرید کنند. بعضی هم که اصلاً توانایی خرید ندارند. هیچ کس هم جوابگوی این شرایط نامناسب نیست».
سبد دوم
نرگس به تازگی ازدواج کرده و با همسرش به مارکت یکی از فروشگاههای بزرگ آمده است. همانطور که سبد خرید را به جلو هُل میدهد، می‌گوید: «توان خرید مردم در این یکساله به شدت کاهش یافته است. شب میخوابیم صبح با قیمتهای جدید روبرو میشویم». همسرش در ادامه می‌گوید: «اقلام قیمتشان بالا میرود ولی حقوق ما کارمندها در حد چند درصد افزوده می‌شود. این عدم تناسب باعث این آشوب در جامعه شده است. همه چیز هم صفی شده است. برای خرید یک کیلو گوشت باید در صف ایستاد. همینطور پیش برود برای خرید تمام مواد غذایی باید در صف بیاستیم».
سبد سوم
دخترش کیسههای حبوبات را برمیدارد و میدود و مینا مجبور است دنبالش بدود. در همین حال می‌گوید: «من بچه کوچک دارم و باید غذاهای مقوی به او بدهم، اما با این قیمتها از خرید خیلی از مواد غذایی مجبورم صرف نظر کنم. همین مسئله ممکن است بر سلامت فرزندم تاثیر بگذارد». شوهر مینا روی ماشین کار میکند و آنها به سختی میتوانند زندگی را بچرخانند. مینا در ادامه می‌گوید: «از نخریدن لباس رسیدهایم به نخریدن گوشت و مرغ و لبنیات. همینطور ادامه پیدا کند میرسیم به نخریدن نان و...».
سبد چهارم
محسن در تهران دانشجو است و در خوابگاه زندگی میکند. همینطور که یک بوته کاهو در داخل سبدش میاندازد، می‌گوید: «تفریح کردن و کافه و رستوران رفتن که دیگر جزء آرزوهای یک دانشجو حساب می‌شود. غذای خوابگاه هم قابل خوردن نیست و مجبور هستیم خودمان درست کنیم. همین غذا درست کردن هزینه بسیاری برایمان دارد». در ادامه می‌گوید: «من شاید چندین ماه گوشت نخورم. دوستانی دارم که ممکنه در سال یک الی دو بار گوشت بخورند. قیمتها روزانه بالا میرود».
سبد پنجم
«یکی از عوامل سلامتی، تغذیه مناسب است. با گرانیها تغذیه سالم را از مردم گرفتهاند. باید سریعاً فکری برای گرانی مواد غذایی بشود تا بیش از این جامعه سلامتی خود را از دست ندهد». آقای خلیلی دکترای تغذیه دارد و معتقد است که بدن انسان به مواد غذایی مختلف نیاز دارد و این گرانیها باعث شده است بسیاری از مردم سبد غذایی خود را نصف کنند. وی در ادامه می‌گوید: «زنگ خطر برای سلامت جامعه ایران به صدا درآمده است. خط فقر به قشر متوسط جامعه رسیده است و باید مسئولین به این شرایط رسیدگی کنند».
غذا ابتداییترین نیاز بشری است که تأمین آن وظیفه دولتها است. با افزایش تحریمها و تورم، قیمت مواد غذایی هم رشد صعودی داشته است. همین امر باعث شده است که سبد غذایی مردم هر روز کوچکتر و کم حجمتر شود و سلامتی جامعه به خطر بیافتد. جامعه بدون سلامتی و شرایط جسمانی خوب، روح خوبی نیز نخواهد داشت. حال این گرانیها تا کجا پیش خواهد رفت و چه چیزهایی از این سبد کمتر می‌شود قطعاً سوالی است که اکثر خانواده هر روز از خود میپرسند.