در ادامه سلسله برنامه‌های انتخاباتی دیدارنیوز، این بار دو حقوقدان و وکیل پایه یک دادگستری از دو منظر متفاوت درباره انتخابات با هم مناظره کردند. این مناظره را حتما ببینید.

در قسمت اول مهدی پازوکی، اقتصاددان و محمدسالار کسرایی، جامعه شناس به دلایل عدم توسعه یافتگی ایران پرداختند. صحبت‌های جالب و شنیدنی این دو استاد را در قسمت پایانی ببینید و بشنوید.

تدوین و اجرای هفت برنامه توسعه و نرسیدن به یک جامعه و کشور توسعه یافته بهانه‌ای شد تا این موضوع را در یک نشست تخصصی با حضور دکتر مهدی پازوکی، اقتصاددان و استاد دانشگاه و دکتر محمدسالار کسرایی، جامعه شناس و استاد دانشگاه بررسی کنیم.

کورش اعتماد، مدیرکل دفتر مدیریت بیماری‌های غیرواگیر وزارت بهداشت با اعلام اینکه از سال قبل سازمان بهداشت جهانی از «آلودگی هوا» به عنوان عامل خطر پنجم بروز بیماری‌های غیرواگیر از جمله سرطان‌ها یاد کرده، گفت: میزان مرگ‌های ناشی از آلودگی هوا قابل توجه است که باید به آن توجه شود.

نهایتاً چیزی که من انتخاب می‌کنم یک نوع مواجهه سلبی است. به این معنا که فرد می‌تواند در انتخابات شرکت کند یا نکند. این شرکت نکردن را مبتنی بر آگاهی و اطلاع به عنوان یک کنشگری که هر چه بیشتر بشود، کنشگری جمعی است که در شرایط کنونی که در جامعه ما یک نوع انسداد است این حداقل کاری است که می‌شود انجام بگیرد. پس دعوت من به این است که مشارکت نکنند و آگاهانه شرکت نکنند. یعنی عدم شرکت فعال.

همانطور که در دوره‌های گذشته، ما تب کارمندی داشتیم و اکنون هم نتیجه آن را می‌بینیم، اکنون هم نباید به این سمت برویم که تب کارآفرینی بیفتد. هر کسی بنا به شخصیتی که دارد باید به سمت شغل مناسب برود، ولی بهتر است به دانش آموزان گفته شود ما یک چیزی هم به نام کارآفرینی داریم و تنها راه پول درآوردن، استخدام شدن در یک جا نیست.

یک زمانی مردم فکر می‌کردند اگر بخواهند کسب درآمد بیشتری داشته باشند، حتما باید تحصیلات دانشگاهی داشته باشند. در آن زمان مطالبی را که دانشگاه‌ها آموزش می‌دادند با نیاز‌های بازار متناسب بود. اما اکنون نیاز بازار تغییر کرده، ولی ما در دانشگاه هنوز مطالب همان زمان قدیم را ارائه می‌دهیم. به گونه‌ای که ۹۰ درصد انرژی در دانشگاه صرف این می‌شود که مطالبی آموزش دهند که تنها ۱۵ درصد، در کسب و کار به درد می‌خورد.

ما برای شبه خانواده باید یک بازتوانی روانی- اجتماعی داشته باشیم، چون کودکی که از خانواده جدا می‌شود، ولو دارای بدترین پدر و مادر و بد سرپرست‌ترین باشد، روزی به سوی پدر و مادر خود باز خواهد گشت. اگر ما به صورت موقت او را از خانواده جدا می‌کنیم باید بتوانیم او را هنوز متوسل به خانواده اش بدانیم. به عبارت دیگر او را جدا نکنیم و او را به خانواده اش متصل کنیم. درست است که او را می‌آوریم و آموزش می‌دهیم، اما باید به او بگوییم که خانواده دارد و برود خانواده اش را ببیند.

"الگوی شبکه‌ای" بر دیدگاه رفتاری تأکید می‌کند. الگوی شبکه‌ای یعنی اینکه همه گزاره‌ها در مقابل هر گزاره‌ای مقاومت می‌کند. ما می‌توانیم در دستگاه شناختی یک الگوی هر‌می و یک الگوی ساختمانی و یک الگوی شبکه‌ای داشته باشیم. خود شبکه شبیه فرش است. مانند فرش بودن یعنی یک هسته داریم و یک اطراف هسته و یک حاشیه و مرز داریم و در نهایت آن را فرش می‌نامیم. در الگوی شبکه‌ای برای هر گزاره قول به انسجام درونی را می‌پذیرید. یعنی اگر توانستید مفهوم آسیب را درست بیان کنید، آن زمان می‌توانید بگویید که عوامل آن چگونه هستند. الگوی شبکه‌ای تک تک گزاره‌ها را مد نظر قرار می‌دهد. همه این گزاره‌ها باید مدلل باشند و هیچ گزاره‌ای پایه نیست.