بحث و جدل بر سر این است که تیم ملی تمرین اندکی برای رویارویی با عراق داشته و در غیبت سرمربی نیز زمان زیادی از دست رفته است. در نقطه مقابل عراقی‌ها حالا چند روزی است که در اردن کمپ زده و اتراق کرده اند و به نظر می‌آید که انصراف آن‌ها از این بازی یک خیال خام است. پس از باخت مقابل بحرین حالا نگرانی‌ها از این حکایت دارند که تاکتیک و استراتژی تیم ملی مبنی بر بازی سراسر هجومی ویلموتس، ممکن است با نتیجه غیرمنتظره و نگران کننده‌ای همراه شود.

باید بگویم که به آینده کاری استراماچونی خوشبین بودم و این خوشبینی من زمانی مطرح شد که تیم توان پیروزی در برابر رقبا را نداشت. همین نظر را در زمانی که برانکو تازه به پرسپولیس آمده بود و شرایط خوبی را سپری نمی‌کرد داشتم و دیدید که چطور پرسپولیس با زمان دادن به برانکو موفق به گرفتن چند جام شد. من از نوع مدیریت استراماچونی و نحوه بازی استقلال حس می‌کنم که او به لحاظ تفکر و دانش فنی می‌تواند بهتر از برانکو عمل کند و ان‌شاالله روز‌های خوبی در انتظار استقلال خواهد بود.

در بیست دقیقه تماشای تمرین تیم المپیک، بیش از هر چیز انگیزه بازیکنان جلب توجه می‌کرد؛ در حالی که رسانه‌ها موفق به تماشای تمرین‌های تاکتیکی نشدند. تماشای بازیکنانی مثل امید نورافکن، عارف غلامی، مهدی قائدی، محمد محبی و رضا شکاری در حالی که بغل پا تمرین می‌کنند و پاس‌های بلند برای هم می‌فرستند چندان راضی کننده نیست.