بی شک کنفرانس ورشو فقط یک رهاورد تبلیغاتی گذرا بود که در همه اهداف خود شکست خورده است، تا آنجایی که برگزارکنندگان برای پر کردن صندلیهای کنفرانس از نمایندگان کشورها و متقاعد کردن آنان برای حضور، مجبور شدند نام کنفرانس را از ائتلاف چند جانبه علیه ایران به "صلح و امنیت در خاورمیانه" تغییر دهند. نکته جالب این کنفرانس، برگزاری مراسم افتتاحیه بدون اشاره به نام ایران بود. مایک پمپئو و جاکیچ کژاپوتوویژ، وزیر امور خارجه لهستان در بیانیه مشترک آغازین نشست ورشو، موضوعات مورد بحث در این نشست را بیثباتیهای سوریه و یمن و رابطه میان اسرائیل و فلسطین مطرح کردند.
دیدارنیوزـ احمد کاظمی: در کلام سیاستمداران، اصطلاحی به نام سیاست فایده - هزینه، کاربرد فراوانی دارد. همیشه اینگونه فرض است که سیاستمداران تصمیم گیر کشورها، بایستی قبل از هر اقدام به سنجش هزینههایی که برای اجرایی شدن تصمیمات، لازم است پرداخته و با فواید حاصل از آن مقایسه کنند تا متوجه شد آیا اقدام آنان، نتیجه بخش و درست، خواهد بود یا خیر. مشابه همین اقدام را نیز باید پس از انجام شدن اقدامات برنامه ریزی شده، مورد توجه قرار دهند.
بیش از دو ماه قبل، وزیر امور خارجه آمریکا با اعلام برگزاری کنفرانسی جهانی برای محکومیت ایران و به قول خود، همراستا کردن کشورهای جهان در مبارزه با اقدامات بیثباتگرایانه ایران در خاورمیانه، در تلاش بود تا کشورهای جهان را پشت یک میز علیه ایران بنشاند.
در بدو امر، برگزار کنندگان این همایش، اهداف زیادی را متصور بودند که از جمله مهمترین آنها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
۱ – توجیه اقدامات یکجانبه گرایانه آمریکا علیه ایران مانند خروج از برجام
۲ – یکپارچه سازی کشورهای جهان علیه ایران
۳ – ایجاد اجماع برای محکومیت ایران در سطح جامعه بینالملل
۴ – زمینهسازی برای اقدامات بعدی علیه ایران در سازمان ملل
کافیست تا نگاهی به اخبار خبرگزاریهای خارجی بیندازیم تا خروجی نشست ورشو و میزان دستیابی آمریکا به اهداف موردنظرش، آشکار شود.
بی شک کنفرانس ورشو فقط یک رهاورد تبلیغاتی گذرا بود که در همه اهداف خود شکست خورده است، تا آنجایی که برگزارکنندگان برای پر کردن صندلیهای کنفرانس از نمایندگان کشورها و متقاعد کردن آنان برای حضور، مجبور شدند نام کنفرانس را از ائتلاف چند جانبه علیه ایران به "صلح و امنیت در خاورمیانه" تغییر دهند.
در ادامه، متوجه شدند که تغییر نام نیز فایده نداشت و حتی در آخر، موضوع ایران را از محورهای مورد بحث اجلاس، حذف کردند، چراکه از ۸۰ کشور مدعو، فقط ۲۸ کشور در سطح مطلوب اجلاس یعنی وزرای خارجه در آن شرکت کردند.
آیا قابل قبول است که کنفرانسی سیاسی در این سطح، در اروپا برگزار شود و فدریکا موگرینی، رئیس دیپلماسی اتحادیه اروپا در آن شرکت نکند و هایکو ماس، وزیر خارجه آلمان و وزرای خارجه تعدادی از کشورهای مهم اروپایی نیز جلسه ورشو را نادیده بگیرند؟
در این اجلاس، بسیاری از دولتها توسط مقاماتی با رتبههای پایین نمایندگی داشتند و برخی نیز مانند مسکو، نماینده خود را به پایتخت لهستان نفرستادند.
در واقع این طور به نظر میآید که پس از اعمال تحریمهای دندانشکن (به قول ترامپ) توسط آمریکاییها و خروج آنها از "برجام"، برگزاری این ائتلاف ضد ایرانی از آخرین بلیطهای بختآزمایی دونالد ترامپ بود که پوچ از آب درآمد.
حتی اگر بخواهیم میزان اقبال جهانی نسبت به این رویداد را در فضای مجازی و با استفاده از هشتگهای توییتر متوجه شویم، کافیست نگاهی به گزارش وبگاه بیبیسی مانیتورینگ که به صورت تخصصی در زمینه رصد فضای مجازی و شبکههای اجتماعی متمرکز است بیندازیم، همان گزارشی که به هشتگهای انتشار یافته با موضوع نشست لهستان پرداخته است.
این گزارش ضمن اشاره به "ساختگی بودن موج هشتگی موافق آمریکا در توئیتر" اذعان داشته است: «تحلیل بیش از ۱۴۰۰۰ توییتی که در ماه گذشته میلادی از هشتگ "ماازنشستلهستانحمایتمیکنیم" استفاده کردهاند، نشان داد که اصل اغلب این توییتها به تنها ۸ حساب کاربری باز میگردد». این حسابها در واقع همان حسابهای برخی نیروهای منافقین است که چند سالی است در کمپی در آلبانی اسکان یافتهاند تا این بار جنگ علیه ایران را در فضای مجازی دنبال کنند.
با انتشار این گزارش و در واکنش به توئیت فارسی دونالد ترامپ، پرویز اسماعیلی، معاون ارتباطات و اطلاعرسانی دفتر رئیسجمهوری نوشت: «قرار بود مردم چهلمین جشن انقلاب را نبینند، دیدند. قرار بود اجلاس ورشو، ائتلاف سران جهان علیه ایران شود، رسوایی اکانتهای فیک توییتری شد! و همزمان ایران در سوچی بازیگرکلیدی منطقه است.»
وزیر خارجه آمریکا در این کنفرانس گفت: صلح در خاورمیانه بدون مقابله با ایران امکان پذیر نخواهد بود. همچنین او در گفتگو با خبرنگاران گفت: «این نشست عمدتا بر موضوع صلح و ثبات در خاورمیانه متمرکز است. البته شما نمیتوانید درباره این موضوع بحث کنید بدون اینکه به موضوع تهدیدات از جانب جمهوری اسلامی ایران، حزبالله، حماس و حوثیها بپردازید.»
پمپئو همچنین افزود: «واقعیت این است که امروز منافعی مشترک میان عربستان سعودی، بحرین، اسرائیل، امارات و بحرین پدید آمده و همه آنها به این باور مشترک دست یافتهاند که ملتهایشان با خطری مشترک به نام ایران مواجه هستند. این خطر و تهدید البته متوجه اروپاییها هم میشود. ایران در اروپا ترورهایی را اجرا میکند و این تهدیدات ناشی از بیثباتی در خاورمیانه است. شما نمیتوانید درباره این بیثباتیها صحبت کنید بدون اینکه به نفوذ گسترده ایران در منطقه خاورمیانه بپردازید.».
اما نکته جالب این کنفرانس، برگزاری مراسم افتتاحیه بدون اشاره به نام ایران بود. مایک پمپئو و جاکیچ کژاپوتوویژ، وزیر امور خارجه لهستان در بیانیه مشترک آغازین نشست ورشو، موضوعات مورد بحث در این نشست را بیثباتیهای سوریه و یمن و رابطه میان اسرائیل و فلسطین مطرح کردند.
محمدجواد ظریف در حساب توییتری خود در مورد برگزاری نشست ورشو نوشت: «همانطور که ایران، روسیه و ترکیه آماده شرکت در نشست سوچی برای کار در خصوص صلح در سوریه میشوند و دادگاه سازمان ملل بهانههای آمریکا را رد میکند و آماده حکم دادن علیه دزدی آمریکا از اموال مردم ایران میشود، مقامات متزلزل ترامپ سعی در پنهان کردن قانونگریزی همیشگی و انزوای جهانی خود پشت نمایش ورشو دارند.»
ظریف در توییت دیگری ادامه داد: «تصادفی نیست که ایران در همان روز آغاز "سیرک ورشو" هدف ترور قرار میگیرد؟ خصوصاً وقتی گروههای همقطار تروریستها از خیابانهای ورشو به شادی میپردازند و با رباتهای توئیتری خود از آن حمایت میکنند؟ بهنظر میرسد ایالات متحده همیشه همان گزینههای اشتباه را انتخاب میکند، اما انتظار نتایج متفاوتی دارد.»
نماینده روسیه در سازمان ملل ضمن تکرار مخالفت مسکو با مواضع ضد ایرانی آمریکا، نشست دو روزه واشنگتن در ورشو لهستان را بی ارزش خواند و گفت: «ایجاد ائتلاف علیه کسی یا کشورهایی و در این مورد خاص علیه ایران، به حل مسائل بسیاری که خاورمیانه با آنها روبرو است، کمکی نمیکند و این، روشی نادرست است».
یکی از جالبترین واکنشها، خروجی خبرگزاری سیانان در این باره بود که با ارائه تحلیلی از اهداف برگزاری کنفرانس آمریکا در لهستان، نتیجه آن را در مورد چالش واشنگتن و متحدانش با ایران، صفر دانست.
آمریکا مدتها در تلاش بود تا کشورهای جهان را علیه ایران متحد کند و پیمانهای منطقهای و جهانی متعددی از جمله ناتوی عربی را در این راستا پیریزی کند، اما این ایران است که با اقتدار در اجلاس سوچی شرکت میکند و نتیجه جنگ و ثبات دولت مستقر در سوریه را بر جهانیان دیکته میکند.
امروز بر همه دنیا اثبات شده است نه تنها ثبات و صلح در خاورمیانه و منطقه غرب آسیا بدون حضور ایران ممکن نیست بلکه پیشبرد هیچ سیاست کلانی نیز بدون همراهی ایران ممکن نیست و همه اینها را میتوان از برکات انقلاب در آستانه گام دوم آن دانست.
به نظر می رسد دولت ترامپ، قبل از برگزاری نشست ورشو، به درستی نتوانسته است نسبت به محاسبه هزینه-فایده این کنفرانس، اقدام کند و یا تعداد عقلای دولت کمتر از تعداد بازیگران تندروی دولت ترامپ بوده است که خروجی کاخ سفید، برگزاری این نشست بوده است. اما به نظر می رسد این نشست، پایان کار نباشد و آغازی باشد بر دوره جدیدی از تلاش های دولت آمریکا برای مقابله با دولت جمهوری اسلامی ایران.