سیف‌الاسلام قذافی، پسر معمر قذافی، دیکتاتور کشته شده لیبی، خواستار آن است که بعد از یک دهه آشوب "اتحاد از دست رفته لیبی را بازیابی کند" و نامزدی‌اش برای ریاست جمهوری این کشور را رد نکرد
دیدارنیوز - سیف‌الاسلام قذافی در مصاحبه‌ای کم سابقه که با نیویورک تایمز انجام داد در محل ویلای دوطبقه خود در شهر الزنتان در غرب لیبی انجام داد، این اظهارات را مطرح کرد.
سیف‌الاسلام قذافی ۴۹ ساله که قبل از ۲۰۱۱ به عنوان جانشین مفروض پدرش تلقی می‌شد، اظهار کرد، سیاستمداران در یک دهه‌ای که از آن زمان گذشته برای لیبیایی‌ها "چیزی به جز بدبختی" به بار نیاورده‌اند.
سیف‌الاسلام قذافی در این مصاحبه که نخستین مصاحبه‌اش بعد از سالها است، بیان داشت: زمان بازگشت به گذشته است. کشور به زانو در آمده است. پولی وجود ندارد، امنیتی وجود ندارد. در اینجا زندگی وجود ندارد.
سیف‌الاسلام قذافی در نوامبر ۲۰۱۱ چند روز بعد از کشته شدن پدرش توسط یک گروه از شبه نظامیان لیبیایی دستگیر شد.
چهار سال بعد یک دادگاه در طرابلس او را به صورت غیابی به خاطر جرایم ارتکابی در جریان قیام این کشور به اعدام محکوم کرد. دیوان کیفری بین‌المللی مکررا خواستار تحویل او برای محاکمه شده است.
سیف‌الاسلام قذافی ژوئن ۲۰۱۴ از طریق ویدیو کنفرانس در محاکمه‌اش در دادگاهی در طرابلس شرکت کرد و تا آن زمان در انظار عمومی دیده نشده و یا خبری از او منتشر نشده بود.
سیف‌الاسلام در این مصاحبه تاکید کرد که مردی آزاد است که یک بازگشت سیاسی را سازماندهی می‌کند و اسیر کننده‌های سابقش حالا "دوستان" او هستند.
او به این نشریه گفت که این شبه نظامیان نهایتا دریافتند که او می‌تواند یک همپیمان قدرتمند برای آنها باشد.
هر گونه بازگشت احتمالی سیف‌الاسلام قذافی به عرصه سیاست لیبی با موانعی از جمله مساله محکومیتش توسط دادگاه طرابلس و حکم دیوان کیفری بین‌المللی برای دستگیر کردنش مواجه خواهد شد.
او در ادامه این مصاحبه تصریح کرد اطمینان دارد، "اگر اکثریت لیبیایی‌ها او را به عنوان رهبرشان انتخاب کنند، این مسائل حقوقی با مذاکره قابل رفع شدن هستند."
بر اساس نقل قول نیویورک تایمز، او اظهار کرد: من ۱۰ سال است که از مردم لیبی دور بوده‌ام. شما لازم است که آرام آرام بازگردید. شما باید مثل یک رقاص با ذهن آنها کمی بازی کنید.
او در پاسخ به این سوال که آیا برایش پناه بردن به خانه‌های لیبیایی در زمان فراری بودنش در سال ۲۰۱۱ عجیب بوده همچون برخی اظهارنظرهای مطرح شده در "کتاب سبز" پدرش مبهم حرف زد. او پاسخ داد: ما مثل ماهی هستیم و مردم لیبی مثل یک دریا برای ما هستند.
او تاکید کرد: بدون آنها ما می‌میریم. ما از آنها حمایت دریافت می‌کنیم. ما اینجا پنهان می‌شویم. اینجا میجنگیم. ما از سمت آنجا حمایت دریافت می‌کنیم. مردم لیبی اقیانوس ما هستند.