دیدارنیوز ـ آرش راهبر: ساعتی پس از آنکه داریو بوشیچ وکیل برانکو ایوانکوویچ از وصول آخرین قسمت از مطالبات سرمربی اسبق پرسپولیس خبر داد و این پرونده را در فیفا مختومه اعلام کرد، سرانجام مدیرعامل جدید پرسپولیس نیز در پی جلسه ای طولانی از سوی وزارت ورزش و جوانان معرفی شد. جعفر سمیعی مدیر کل حراست وزارت ورزش در شرایطی به عنوان مدیر پرسپولیس برگزیده شد که سه نفر قبلی یعنی ایرج عرب، محمد حسن انصاری فرد و مهدی رسول پناه کم و بیش به خاطر پرونده برانکو مجبور به استعفا از سرپرستی یا مدیریت باشگاه شدند.
جعفر سمیعی اما باشگاه را ساعتی پس از پایان ماجرای برانکو تحویل گرفت، زمانی که این پرونده بدشگون بسته شد. با این اوصاف به نظر می آید باشگاه پرسپولیس آنقدر دردسر و گرفتاری علی حده دارد که یکی دو مدیر دیگر را هم از صدارت این باشگاه به زیر بکشد.
جعفر سمیعی اما شمایلی متفاوت نسبت به مدیران اخیر پرسپولیس دارد، جوانی که به صورت تیپیک وزیر جوان ارتباطات را به یاد می آورد و با وجود مشکلات عدیده ای که همین حالا مثل یک بار زمین افتاده، سنگینی می کند اما برای ماموریتی متفاوت به میدان آمده است.
مدیرعامل جدید باشگاه پرسپولیس با صبغه حراستی و امنیتی وارد باشگاه شده و اعضای هیات مدیره باشگاه، ابراهیم شکوری بازیکن اسبق پرسپولیس و سرپرست سابق دبیری فدراسیون فوتبال را نیز به عنوان معاون ورزشی و قائم مقام مدیر عامل معرفی کرده اند تا به این ترتیب خلاء ورزشی سمیعی را نیز پر کرده باشند. دو مدیر جوان پرسپولیس حالا با کوهی از مشکلات و مطالبات مواجه هستند در حالی که به نظر نمی آید چندان از سوی پیش کسوتان و هواداران متعصب باشگاه رای اعتماد گرفته باشند.
جعفر سمیعی در اولین اظهار نظر خود گفته است که مسئولیت سختی به دوش او گذاشته شده: «با امید به خدا و حمایت پیشکسوتان و هواداران عزیز ان‌شاءالله بتوانیم مسیر موفقیت های پرسپولیس را ادامه دهیم.»
سمیعی در تشریح ماموریتش در پرسپولیس نیز گفت: «برای تحقق پنج هدف به پرسپولیس آمده ام؛ هدف اول ایجاد شرایط لازم برای کسب قهرمانی آسیاست که در این مسیر همه اقدامات لازم در حوزه مدیریتی و پشتیبانی انجام می شود. هدف دوم و مهمی که دارم ورود باشگاه پرسپولیس به بازار سرمایه و فرآیند خصوصی سازی است و روندی که شروع شده را با قدرت ادامه می دهم تا این اتفاق تاریخی به سرعت انجام شود».
او «مبارزه با باندهای فساد» را هدف سوم خود عنوان کرد و افزود: «متاسفانه یکی از اتفاقات تلخ اطراف باشگاه که آرامش تیم و باشگاه را به هم زده، حضور باندهای فساد است که با همه توان با این پدیده شوم مبارزه خواهم کرد.»
مدیرعامل باشگاه تغییر ساختار باشگاه را هدف چهارم خود عنوان کرد و گفت: «به سرعت کمیته فنی با نظر و هم‌فکری پیشکسوتان، کمیته انضباطی با نظر حقوقدانان ورزشی و کمیته اقتصادی با کمک فعالان اقتصاد ورزشی و به منظور تامین منابع مالی تشکیل می شود و البته کانون هواداران نیز با رویکرد تعاملی تقویت خواهد شد.»
سمیعی هدف پنجم را به کارگیری همه ظرفیت های موجود در باشگاه عنوان کرد و گفت: «متاسفانه ظرفیت ها موجود در جمع پیشکسوتان و هواداران برای مباحثی همچون توسعه و تقویت فوتبال پایه همچنین ظرفیت های موجود در بین هواداران برای اقدامات فرهنگی و اقتصادی مغفول مانده، به همین منظور، برنامه ویژه ای برای استفاده از این ظرفیت ها داریم.»
اما در همین زمان کوتاه که از معرفی سمیعی گذشته افکار عمومی، «هدف سوم» او را مهم ترین ماموریت وی قلمداد کرده اند یعنی مبارزه با فساد؛ مقوله ای که بیش از چهار عنوان دیگر با سابقه کاری سمیعی متناسب است. البته در روزهای اخیر برخی از رسانه ها از بروز برخی اتفاقات و حضور دلال های قدرتمند در اطراف تیم نوشتند که هیچ یک به صورت مشخص از این افراد نام نبرده بود. با این اوصاف اگر در میانه ای که اولویت های اصلی پرسپولیس تقویت برخی از پست ها، از بین بردن محرومیت آل کثیر و حضور پرقدرت در فینال آسیایی است، مبارزه با فساد نیز صورت بگیرد که نور علی نور است اما سابقه مبارزه با فساد در کشور در دو دهه اخیر چندان کارآمد نبوده که حالا منتظر یک حرکت انقلابی در این زمینه در فوتبال باشیم.
در مقابل امنیتی کردن پست مدیر عاملی باشگاه پرسپولیس تبعات ثانوی هم می تواند داشته باشد که خصوصا برای کسانی که همواره ردپای سیاست را در همه شئون کشور جست و جو می کنند می تواند نشانه هایی از انتخابات ریاست جمهوری سال آینده هم داشته باشد. آیا قرار است شمار افراد امنیتی در مناصب مهم غیرسیاسی کشور نیز بیشتر شود؟