گزارش "دیدار" به مناسبت روز جهانی گردشگری + لینک بازدید از چند موزه جهان؛
دیدارنیوز ـ
سپیدار مقدم: بهتر است بدانیم گردشگری مجازی، یکی از ظرفیت‌های تجارت الکترونیک امروز جهان است. بسیاری از گردشگران چه کوله پشتی گردها و چه لاکچری گردها، برای سفر به نقاط مختلف جهان، ابتدا، مقصد‌های مورد نظر را بر اساس توصیه‌ها و نظرات و کامنت‌های گردشگران حرفه‌ای مورد بررسی و ارزیابی همه جانبه قرار می‌دهند. مثلا می‌خواهند ببینند که در فلان شهر دنیا، چه بنا‌هایی برای بازدید اولویت بیشتری دارد، چه رستوران‌های معروف و ارزانی در دسترس است و چه زمان‌هایی می‌توان از رویداد‌های فرهنگی و هنری و ورزشی شهر مقصد استفاده کرد. حالا قرار است ایران هم برای نجات صنعت گردشگری‌اش که تازه چند سالی بود صحبت از رونق آن نقل محافل گردشگری بود اقدام‌هایی انجام دهد؛ اما اینکه چگونه و از چه راهی می‌توان این صنعت را نجات داد موضوعی است که با دو نفر از فعالان حوزه گردشگری مطرح کردیم و این پاسخ‌ها را شنیدیم.
انجام پروژه‌های گردشگری مجازی در اولویت دولت نیست
مجید عرفانیان، کارشناس گردشگری و بلاگر سفر که تجربه زیادی در زمینه گردشگری و فعالیت در فضای مجازی دارد، حضور فیزیکی گردشگر در سایت گردشگری را رکن اصلی گردشگری عنوان میکند و می‌گوید: گردشگری مجازی تنها بخشی از این فرآیند را شامل می‌شود و اصل ماجرا باید به صورت فیزیکی و حضوری باشد.
عرفانیان معتقد است: در گردشگری مجازی به نوعی معرفی یک جاذبه صورت می‌گیرد و اگر این معرفی به درستی انجام شود در آینده به بازدید حضوری و فیزیکی منجر خواهد شد.
او می‌گوید: از آنجا که تمام دنیا را فضای مجازی اشغال کرده و بسیاری از تصمیماتی که روزمره در زندگی می‌گیریم براساس مشاهداتمان در فضای مجازی است، در نتیجه گردشگری هم باید خودش را با این فضا وفق دهد.
به باور این کارشناس گردشگری که تجارب متعددی در حوزه گردشگری دارد، سایت‌های گردشگری ملزم به حضور در دنیای مجازی به بهترین نحو ممکن هستند تا این بازدید‌های مجازی منجر به بازدید حضوری گردد، چرا که در واقع منافع یک سایت یا مقصد گردشگری زمانی است که گردشگر به صورت فیزیکی در آنجا حضور داشته باشد.
عرفانیان می‌گوید: گردشگری مجازی این حسن را دارد که شخص وقتی در حین جستجو در فضای مجازی به یک پرزنت ۳۶۰ درجه پانوراما از یک سایت گردشگری دست می‌یابد به راحتی خودش را در آن فضا تجسم میکند و حس یک تجربه واقعی به او دست می‌دهد، در نتیجه آن مقصد و جاذبه به هدف واقعی شخص برای حضور فیزیکی تبدیل می‌شود.
این کارشناس گردشگری در پاسخ به سوالی در خصوص فاصله گردشگری مجازی ایران با معیار‌های جهانی می‌گوید: هرچند معیاری برای اندازه گیری فاصله گردشگری در دنیا وجود ندارد، اما آنچه بر اساس تجربه تقریبا تمام فعالان گردشگری عنوان می‌شود این است که فاصله ما با دنیا در همه زمینه‌های گردشگری بسیار زیاد است.
او ادامه می‌دهد: از آنجا که در کشور ما، دولت متولی اکثر سایت‌های گردشگری است، انجام پروژه‌های گردشگری مجازی در اولویت دولت نیست، به‌عنوان مثال شاید هنوز تهیه مجازی خوراک به صورت تصاویر پانوراما، ویدئو و... که هزینه‌بر و حرفه‌ایست در اولویت نباشد.
عرفانیان به فعالیتی که برخی سایت‌های جهانی در دوران کرونا نسبت به گردشگری مجازی داشتند اشاره میکند و می‌گوید: از آنجا که این سایت‌های جهانی از قبل به گردشگری مجازی پرداخته بودند در نتیجه در دوران کرونا به مخاطبان سراسر دنیا امکان بازدید آنلاین دادند و احتمالا تمایل سفر بازدید کنندگان در آینده از این مجموعه‌ها چند برابر می‌شود.
او ادامه می‌دهد: در کشورمان هنوز در حفظ میراث فرهنگی و نیز در مدیریت مقاصد گردشگری با مشکلات اساسی از جمله مشکلات تخصیص بودجه مواجه هستیم و اهمیت این ماجرا را به درستی درک نکرده‌ایم که باید همسو با دیگر کشور‌ها در جهت گردشگری مجازی گام برداریم.
او با تاکید بر اینکه هر چند نمی‌شود فاصله گردشگری ایران را با دیگر کشور‌ها اندازه گرفت، می‌گوید: این فاصله کاملا معنادار است چرا که با توجه به فعالیت برخی موزه‌های دیگر کشور‌ها که در دوران کرونا دسترسی آنلاین به سراسر دنیا برای بازدید دادند و بازدید کننده توانست اتاق به اتاق در موزه‌ها بگردد و خودش را آنجا تجسم کند، اما در کشورمان در نهایت برخی از موزه‌ها تصاویری در فضای اینستاگرام منتشر کردند و این فاصله معناداری بین گردشگری مجازی در ایران و دیگر نقاط دنیا را نشان می‌دهد.
این فعال گردشگری در پایان گفت‌وگویش با بیان اینکه خوشبختانه در بعد گردشگری مجازی الزاما نیازی به سفر کردن نیست، تاکید میکند: باید بدانیم نگهداری موزه به شکل فیزیکی دیگر جوابگو نیست به عنوان مثال من شاید چندین بار از خیابان سی تیر از جلوی موزه آبگینه رد شوم، اما نمی‌دانم آنجا چه خبر است و از آنجا که ساعات زیادی را در طول شبانه روز در فضای مجازی می‌گردم و اکثر تصمیماتم تقریبا بر اساس آن است مثلا وقتی فیلمی از یک کافه در فضا مجازی می‌بینم انتخاب می‌کنم که به کافه بروم، ولی آن سایت یا مکان تاریخی و گردشگری ارزشمند را نمی‌بینم.
مجید عرفانیان با بیان اینکه در گردشگری مجازی تجربه‌ها خیلی ملموس است می‌گوید: یکی از ماندگار‌ترین تجربه‌هایی که از دوران کرونا در ذهن من مانده است بازدید آنلاین از موزه فریدا بود، موزه‌ای که متعلق به یک خانم نقاش مکزیکی که برای دیدن موزه‌اش باید زحمت رفتن به مکزیک را به خودتان بدهید و بسیاری از هنردوستان تشنه دیدن آثار و حتی فضای خانه‌اش هستند و در یک بازه زمانی مسئولین موزه امکان بازدید را برای همه مردم دنیا به صورت مجازی فراهم کردند و در ذهن من هم به‌عنوان مخاطب حک شد در اولین فرصت ممکن که بتوانم به مکزیک سفر کنم حتما بار دیگر و به صورت حضوری از موزه بازدید کنم.
کرونا باعث شد فرهنگ استفاده از صنایع و خدمات الکترونیک بالا رود
اشکان بروج، مدرس و مشاور کسب و کارهای الکترونیک گردشگری، با بیان اینکه گردشگری مجازی بخشی از گردشگری الکترونیک یا دیجیتال است، می‌گوید: وقتی از گردشگری دیجیتال حرف می‌زنیم، در مورد کل فرآیند‌ها و اتفاقات حرف می‌زنیم و این داستان از ویزای الکترونیک و بلیط الکترونیک شروع می‌شود تا یک سری اپلیکیشن و سایت و چیز‌های دیگر.
او ادامه می‌دهد: آنچه بیشتر به اسم گردشگری مجازی یا سفر مجازی مطرح است به استفاده از مدیا‌ها (ویدئو و صدا و...)، متن، وب سایت و سایر تکنولوژی‌هایی که شما را به صورت الکترونیکی از مبدا به مقصد می‌برد و برمی‌گرداند، گفته می‌شود.
اشکان بروج می‌گوید: در سال‌های اخیر به خصوص سال جاری با توجه به اینکه فرهنگ تجارت الکترونیک خیلی رشد پیدا کرد و دولت الکترونیک زیرساخت‌های قوی‌تری را راه انداخت گردشگری الکترونیک کم کم در ایران راه افتاد و تقریبا از اواخر دهه ۹۰ میلادی و اوایل ۲۰۰۰ میلادی، حضور و ظهور جدی گردشگری الکترونیک را در جهان داریم، ولی در ایران از سال ۹۰ شمسی به بعد این موضوع جدی شد و در حال حاضر هم کرونا باعث شد فرهنگ استفاده از صنایع و خدمات الکترونیک بالا برود.
این فعال حوزه گردشگری در پایان می‌افزاید: شاید در همین مدت از ابتدای شیوع کرونا که برخی افراد به دلیل قرنطینه بودن و بسته شدن مرزها، سفر‌های مجازی انجام دادند، موزه‌ها الکترونیک شد، شبکه‌های اجتماعی بیشتر شد، زیرساخت‌های اینترنت خیلی جا‌ها بهتر شد، این نتیجه را داشت که نه تنها عرضه کنندگان بلکه درخواست جامعه هم بالا برود.
او تاکید می کند: بحث تولید محتوای الکترونیک و حضور در شبکه‌های اجتماعی نشان می‌دهد که تا چه اندازه گردشگری الکترونیک و دیجیتال مورد استقبال قرار گرفته و آژانس‌ها، هتل‌ها و دیگر گروه‌های مختلف از آن استفاده می‌کنند.
می خواهید گذری مجازی به چند موزه بزرگ دنیا داشته باشید، اینجا را بخوانید
یکی از جاذبه‌هایی که همواره مورد اقبال گردشگران به ویژه گردشگران اروپایی است، دیدن موزه و آشنایی با تاریخ و فرهنگ آن کشور است، در این گزارش چند موزه به شما معرفی می شود که دیدن آنها خالی از لطف نیست.
موزه تاریخ طبیعی لندن در انگلستان که یکی از مکان‌های مورد علاقه گردشگران بوده است و دارای مجموعه‌ای ارزشمند و گسترده در حوزه‌های گیاه‌شناسی، حشره‌شناسی، کانی‌شناسی، دیرینه‌شناسی و جانورشناسی است. در این
لینک می‌توانید از تور مجازی موزه تاریخ طبیعی لندن دیدن کنید.
موزه ملی آمستردام که به موزه رایکس نیز معروف است از بزرگ‌ترین موزه‌های هلند و از غنی‌ترین موزه‌های اروپاست. این موزه ابتدا در سال ۱۸۰۰ میلادی در لاهه ساخته شد ولی در ۱۸۰۸ به آمستردام منتقل شد و گنجینه نگهداری حدود یک میلیون اثر هنری مرتبط با سال‌های ۱۲۰۰ تا ۲۰۰۰ میلادی است. این موزه دارای مجموعه‌ای گسترده از آثار تاریخی و هنری است که در ۸۰ گالری به نمایش گذاشته می‌شود. تور مجازی موزه رایکس هلند را در این لینک ببینید.
موزه اورسی پس از لوور، مهم‌ترین و شلوغ‌ترین موزه فرانسه است که در محل قبلی ایستگاه قطار پاریس و در مجاورت رود سن قرار دارد. این موزه که دستور ایجاد آن در سال ۱۹۰۰ برای یک نمایشگاه جهانی صادر شد، خودش یک اثر هنری است که به آن کاخ هنرهای زیبا نیز می‌گویند. مجموعه نقاشی‌های سبک امپرسیونیسم از جمله آثار «کلود مونه» و «رنوار» که پیش از این در گالری ملی «ژو دو پوم»، موزه لوور و موزه ملی هنر مدرن نگهداری می‌شد، هم‌اکنون در موزه اورسی پاریس نگهداری می‌شوند. تور مجازی موزه اورسی پاریس را در این لینک تماشا کنید و برای دیدن نمای ۳۶۰ درجه موزه نیز اینجا کلیک کنید.