دکتر حسن روحانی در یک گفت‌وگوی خبری قرار است با مردم سخن بگوید. اینکه چه بگوید و چطور بگوید تأثیر مستقیم بر امید و نشاط اجتماعی مردم خواهد گذاشت. انتظار این است که رئیس‌جمهور وعده ندهد و تنها از راهکارهایی بگوید که ثمره آن بهبود وضعیت نابهنجار اقتصاد کشور باشد.
دیدارنیوز ـ مسلم تهوری: ساعاتی دیگر رئیس‌جمهور حسن روحانی از قاب تلویزیون با مردم سخن می‌گوید در حالی که افزایش بی‌رویه و نگران کننده قیمت‌ها فشار مضاعف و سنگینی بر گرده قشر کم‌درآمد وارد کرده است و آمریکا قلدرمآبانه و برخلاف تمام قواعد دیپلماسی بین‌المللی از برجام خارج شده و تهدید کرده سنگین‌ترین تحریم‌ها را بر اقتصاد ایران وارد خواهد ساخت و با پیش گرفتن سیاست کهنه هویج و چماق ادعا می‌کند که حاضر هست با ایران بر سر میز مذاکره بدون پیش شرط بنشینند. همه آنچه بیان شد و آنچه گفته نشد به سخنان امشب رئیس‌جمهور اهمیتی مضاعف و فوق‌العاده خواهد داد.
امشب قطع به یقین رئیس‌جمهور از خروج آمریکا از برجام خواهد گفت و اینکه تحریم‌های آمریکا ما را در ادامه با چه وضعیتی روبه‌رو خواهد ساخت. البته امیدواریم از تحریم‌ها به کاغذ پاره تعبیر نکند که قبلا تجربه تلخی از آن داشته‌ایم اما انتظار داریم مشخص کنند که آیا حاضر هستند با آمریکائی‌ها مجددا پای میز مذاکره بنشینند یا خیر و اگر بناست چنین کنند مردم را در جریان مطالبات‌شان از آمریکائی‌ها قرار بدهند و چنانچه اعتمادی به طرف مقابل ندارند و حاضر نیستند به مذاکره بنشینند علت را نه تنها برای مردم ایران بلکه برای مردم دنیا و بالاخص مردم ایالات متحده شرح دهند. گذشته ثابت کرده که به وعده آمریکائی‌ها امیدی نیست و پای امضای خودشان هم نمی‌مانند اما اینک مدعی هستند ۸ بار از دولت ایران خواسته‌اند پشت میز گفت‌وگو و مذاکره بنشینند و این ایران است که زبان دیپلماسی را متوجه نمی‌شود. حافظه تاریخی ما هنوز اینقدر ضعیف نشده که گذشته خودمان و آمریکائی‌ها را فراموش کنیم. رئیس‌جمهور محترم می‌تواند از این فرصت استفاده کند و قواعد بازی را به نفع ایران عوض کند تا دار و دسته واشنگتنی‌ها هوس نکنند توپ را به زمین ایران بیندازند.
رئیس‌جمهور امشب از گرانی‌ها و افزایش قیمت ارز و طلا و سکه خواهد گفت و یحتمل از آن به حبابی تعبیر خواهد کرد اما باید بگوید که حباب ارز و سکه و طلا و مسکن و... چه زمانی خواهد ترکید. مردم امیدی به ترکیدن این حباب ندارند اما رئیس جمهوری باید این هنر را داشته باشد که این امید را در دل مردم زنده کند.
محیط‌زیست و بحران آب و آلودگی هوا و فقر و بیکاری نیز، چون نمکی می‌مانند که مهمان دائمی‌مان شده‌اند، اما نمکی که نه در سفره‌هامان بلکه بر روی زخم‌های تنمان جا خوش کرده‌اند. طبعا آقای رئیس‌جمهور امشب نباید تلاش کند تا شرایط را عادی جلوه دهد که خوش‌بین‌ترین افراد این کوی و برزن نیز نمی‌توانند باورش کنند. از مشکلاتی که اطرافمان را فرا گرفته نیز نباید بگوید که تکرار مکررات است و ما آدم‌های کف کوچه و بازار به خوبی آن را مشاهده می‌کنیم. آنچه مردم امشب توقع دارند تنها بیان راهکارهایی است که از این بن‌بست ایجاد شده خارج‌مان کند.
عباس عبدی ـ. فعال اصلاح‌طلب ـ. به درستی اشاره کرد که آقای رئیس‌جمهور امشب به مردم دلداری ندهید، مشکلات با دلداری دادن حل نمی‌شود بلکه اگر راهکاری برای وضعیت موجود دارید با مردم سخن بگوئید و اگر غیر از این است سخن نگوئید که وضع از این هم بدتر می‌شود.
به یاد داریم که رئیس جمهوری در دیدار با رهبر انقلاب در آغازین روز‌های فعالیت دولت جدید، مهمترین معضل پیش روی دولت را مسئله بیکاری و مشکلات اقتصادی خواند و اظهار داشت: «نظام بانکی، صندوق‌های بازنشستگی، نبود تعادل در بودجه، مسئله آب و مشکلات محیط زیست از دیگر مسائلی است که باید در چهار سال آینده حل شوند.» تاکید کردند: «به مردم قول داده‌ایم فقر مطلق تا پایان دولت دوازدهم ریشه‌کن شود. برای رسیدن به این هدف باید با تحول مالیاتی، فاصله دو دهک بالا و پایین جامعه کم، و فقر مطلق ریشه‌کن شود».
امشب دکتر روحانی باید بگوید در کجای راه هستیم و دولت برای ریشه‌کن شدن فقر مطلق چه کار‌هایی را انجام داده و چه کار‌هایی باقی مانده است.
آقای رئیس‌جمهور نیک می‌داند که قسمتی از مشکلات کنونی ریشه در جایی غیر از بدنه دولت دارد. تحریم‌های بین‌المللی و کاسبکاران تحریم عرصه را بر دولت تنگ کرده‌اند و کمر به شکست دولت روحانی بسته‌اند. رئیس جمهوری باید واقعیت‌ها را برای مردم بازگو کند، اما یادش باشد تمام مشکل از خارج از حیطه اختیارات او نیست و قسمت قابل توجهی هم به عملکرد و بدنه دولت دوازدهم بر می‌گردد.
معتقدیم فرصتی که امشب در اختیار رئیس جمهوری قرار گرفته فرصتی است طلائی، اما این فرصت مانند صفر و صد می‌ماند. یا اعتبار خدشه‌دار شده دولت را احیا می‌کند و یا تنها چیزی که عاید روحانی می‌شود از دست رفتن باقی مانده اعتبار دولت دوازدهم هست. راه کسب آبرو و اعتبار صداقت و شفافیت در گفتار با مردم و شجاعت در پذیرش سیاست‌های اشتباه و ارائه راهکار برای به سرانجام رساندن امور است.
دکتر روحانی به درستی در نامه‌ای که به دکتر علی لاریجانی ریاست‌مجلس نوشت اذعان داشت: «البته این امر (حضور در مجلس و پاسخگویی به سؤالات نمایندگان) می‌تواند فرصت خوبی باشد تا برخی از حقایق را برای مردم عزیز کشورم بازگو نمایم که آنها صاحب واقعی کشورند و مشروعیت من و شما نیز از آراء آنها است».
آقای رئیس‌جمهور وعده داد در مجلس برخی از حقایق را بازگو کند ما انتظار نداریم تمام حقایق را بازگو کند، اما امشب فرصتی است که برخی از حقایق را صادقانه به مردم بگوید. مردم ایران نشان دادند ۸ سال در شرایط سخت جنگی پشت نظام و مملکت با مال و جانشان می‌ایستند. امروز اگر احساس کنند که با واقعیت‌ها روبه‌رو می‌شوند و در جریان مشکلات دولت قرار بگیرند و دریابند عزمی جدی برای ترمیم آسیب‌ها وجود دارد، خود آستین همت را بالا می‌زنند و به یاری دولت می‌شتابند. تنها لازم است امشب بذر امید و نشاط را در دلهایشان بکارند.
رئیس جمهور محترم بار‌ها و بار‌ها به حق از ضرورت افزایش و تقویت روحیه امید و نشاط در بین مردم گفت اما متأسفانه باید اذعان داشت امید به بهبود شرایط وخیم اقتصادی و نشاط اجتماعی به میزان قابل توجهی کاهش یافته است. بنابراین امشب باید آنگونه سخن بگوید که بذر امید در دل‌های مردم کاشته شود.
در پایان عینا از خواسته‌ها و گفته‌های مردم مواردی را انتخاب کرده و امیدواریم امشب رئیس جمهوری به آنها توجه نشان دهد. این سخنان بافته‌های ذهنی گروهی خاص نیست بلکه واقعیاتی است به زبان و قلم مردم کوچه و بازاری که در سال‌های ۹۲ و ۹۶ ردای ریاست‌جمهوری را بر قامت دکتر روحانی بافتند:
۱. آیا مقصر این وضعیت اقتصادی تنها دولت است و اگر نیست دیگر عوامل کدامند؟
۲. اگر در توان رئیس‌جمهور نیست چرا وعده داده و اگر هست چرا عمل نکرده؟
۳. علت این گرانی‌های وحشتناک چیست؟
۴. برنامه دولت جهت حمایت از معلمان در شرایط فعلی اقتصادی چیست؟
۵. دنبال وعده نیستیم و حل مشکلات را می‌خواهیم.
۶. باعث و بانی آشفتگی‌های اخیر بازار ارز چه گروه‌ها یا جریان‌هایی بودند چرا با آنها برخورد نمی‌شود.
۷. آب، دلار، ترامپ، برجام، آینده
۸. چرا با مردم صادقانه رفتار نمی‌شود؟
۹. شما گفته بودید حداکثر قیمت دلار ۴۰۰۰ تومان است چرا اینجوری شد؟
۱۰. شما قرار بود آنچنان رونق اقتصادی ایجاد کنید که کسی دنبال یارانه نباشد.