دیدارنیوز - فرامرز اختراعی (رئیس سندیکای تولیدکنندگان مواد دارویی، شیمیایی و بستهبندی دارویی) نسبت به عدم پرداخت بدهی دولت به بخش تولید داروی کشور انتقاد کرد.
وی با اشاره به اینکه نگرانیهایی در خصوص تولید دارو در کشور وجود دارد، گفت: البته شرایط با سال گذشته تفاوت چندانی ندارد. مهمترین مشکلی که ما داریم، حجم مطالبات متراکم شده است، باید پول وجود داشته باشد تا بتوانیم ال سی گشایش کرده و مواد واسطه و پایه را وارد کرده و یا مواد اولیه داخلی را به منظور تولید خریداری کنیم.
رئیس سندیکای تولیدکنندگان مواد دارویی، شیمیایی و بستهبندی دارویی تاکید کرد: مهمترین مشکل ظرفیتهای تولیدی عدم وصول مطالبات از جانب دولت است.
اختراعی گفت: باید به این نکته اشاره کنم که تخصیص ارز اولویت دو تامین مواد واسطهای بود، اما با پیگیریهای سازمان غذا و دارو در حال حاضر اولویت یک است، اما جا دارد که بانکها شرایط تسهیلات را سادهتر کرده و دولت نیز بدهی را پرداخت کند، اگر دولت بدهیها را پرداخت نکند، تولیدی وجود نخواهد داشت.
او با اشاره به اینکه شرکتهای مواد موثره و بستهبندی حدود ۱۲۰۰ میلیارد تومان از دولت طلب دارند، گفت: کل صنعت دارو نیز تقریبا ۴ هزار میلیارد تومان از دولت طلب دارد و این مطالبات موجب شده که صنعت تولید داروی کشور به صورت زنجیرهای از بخشهای مختلف طلب داشته باشند، بنابراین مطالبات زنجیروار ادامه پیدا میکند. اگر به این زنجیره ۴ هزار میلیارد تومان تزریق شود، بدهیها صاف میشود؛ حتی بخش فعالیت ما که در انتهای زنجیره است، حدود ۱۲۰۰ میلیارد تومان طلب دارد.
اختراعی گفت: این مطالبات بیش از ۱۵ ماه است که پرداخت نشده و ممکن است؛ پرداختی هم صورت گرفته باشد، اما چون سندی جاری است، باز مطالبه جدیدی به وجود میآید، دولت در این سالها با منابع صنعت کار کرده است.باید بگوییم ما ۱۵ ماه از داراییهای خود را تحویل دادهایم. دولت با منابع تولیدکنندگان کار کرده است و باید آن را پرداخت کند، با توجه به حساسیت صنعت دارو رقم ۴ هزار میلیارد تومان برای دولت عددی نیست. اگر آن را پرداخت کند داروی کشور را بیمه کردهاست. اگر این مطالبات پرداخت نشود، باید با چه پولی گشایش ال سی انجام داده و با چه پولی تولید کرد؟ مشکل همین مطالبات است.
او در پاسخ به این سوال که عدم پرداخت بدهیها توسط دولت چه تاثیری در میزان تولید داروی داخلی گذاشته است، بیان داشت: اگر به این مساله رسیدگی نشود، تاثیر آن چشمگیر و خطرساز خواهد بود و به زودی مساله جدی میشود. دولت روشهایی برای تسویه بدهیها دارد و میتواند پول دیجتیالی تامین کند چون این بدهیها در زنجیره هستند، به طور مثال شرکت دارویی که از دولت طلب دارد، بدهی مالیاتی و بیمهای دارد و دولت میتواند تهاتر انجام دهد و این توانمندی را دارد که بدهیها را سبک کند؛ حتی میتواند از آن به عنوان اعتباری برای واردات کالا در صنعت داروسازی استفاده کند، یعنی ال سی باز کند و پرداخت ریالی از بدهیهای دولت جبران شود، اما متاسفانه با توجه به اینکه توان این کار وجود دارد، هیچ اقدامی صورت نگرفته است.