مشکلات کارگران، صنفی است و در حقیقت این اعتراضات به دلیل مسائلی که با آن درگیر هستند و نبود امنیت شغلی صورت میگیرد، بنابراین دستگاههای اطلاعاتی، امنیتی و انتظامی باید با این افراد همکاری و همدردی کنند. آب به آسیاب دشمن ریختن به وسیله برخورد با کارگران معترض و قرار دادن آنها در موقعیتی که سبب شود تا بیگانگان برایشان دلسوزی کنند در حقیقت همراهی با دشمنان نظام و انقلاب، محسوب میشود.
دیدارنیوز ـ هر نماینده مجلسی موظف است حداقل یک روز در هفته را به ملاقات مردمی در حوزه انتخابیه خود اختصاص دهد، اما همیشه به دلیل حجم زیاد کار اعضای خانه ملت و احتمالاتی مانند ماموریت خارج از کشور و ... این اتفاق محقق نمیشود، بنابراین برای جبران آن، امکان دیدارهای عمومی در مجلس در نظر گرفته شده است.
دیدارهای مردمی یکی از اقداماتی به شمار میرود که به طور منظم از سوی نمایندگان صورت میپذیرد. آنان برای شنیدن مشکلات مردم، معمولا زمان هایی را در خانه ملت در نظر میگیرند که البته به معنای حل مشکلات نیست ـ گرچه ممکن است این اتفاق هم روی دهد ـ اما کمترین اثر آن، این است که حداقل کمی از بار روانی مراجعهکنندگان کم میکند و اقدامی پسندیده به حساب میآید. همچنین سبب میشود تا نمایندهها با مسائل کشور از نگاه مردم هم آشنا شوند و اینگونه توان برنامه ریزی و راستیآزمایی خود را بالا ببرند.
یکشنبه شب تعدادی از کارگران نیشکر هفتتپه که برای دیدار با اعضای کمیسیون اجتماعی مجلس، قصد آمدن به تهران را داشتند، در بین راه، بازداشت شدند. قصد این کارگران برای حضور در تهران طرح مشکلاتشان با نمایندگان مجلس بوده است، اما براساس گزارش خبرگزاری ایلنا به نقل از سندیکای کارگران نیشکر هفتتپه اعلام شده که یازده نفر از کارگران هفتتپه که در مسیر رفتن به تهران برای ملاقات با نمایندگان کمیسیون اجتماعی مجلس بودند، با هماهنگی پلیس اطلاعات و امنیت شوش، در عوارضی بزرگراه خرمآباد ـ تهران بازداشت شده اند.
بر طبق گزارش مذکور، در بین این کارگران، اعضای شورای اسلامی کار واحد صنعتی نیشکر هفتتپه نیز بودند که قصد داشتند در ارتباط با مشکلات این واحد تولیدی با نمایندگان مجلس دیدار و رایزنی نمایند. کارگران هفت تپه در مورد این کارگران ابراز نگرانی کردند.
دیدار با نمایندگان، حق هر شهروند ایرانی با عناوین مختلف است، بنابراین سوال پیش میآید که مگر این کارگران قرار بوده چه مطالبی را با نمایندگان خود در مجلس که بر اساس شغل نمایندگی، حق ورود به تمام مسائل داخلی و خارجی کشور را دارند، مطرح کنند که از نظر پلیس نباید طرح میشده است؟
حسین کمالی یکی از موسسان خانه کارگر در گفتگو با دیدارنیوز در رابطه با بازداشت کارگران هفت تپه گفت: مشکلات کارگران، صنفی است و در حقیقت این اعتراضات به دلیل مسائلی که با آن درگیر هستند و نبود امنیت شغلی صورت میگیرد، بنابراین دستگاههای اطلاعاتی، امنیتی و انتظامی باید با این افراد همکاری و همدردی کنند.
وی در ادامه اضافه کرد: آب به آسیاب دشمن ریختن به وسیله برخورد با کارگران معترض و قرار دادن آنها در موقعیتی که سبب شود تا بیگانگان برایشان دلسوزی کنند در حقیقت همراهی با دشمنان نظام و انقلاب، محسوب میشود.
کمالی در ادامه اضافه کرد: بدون شک مدافعان کارگران باید مسئولان کشور باشند، همانطور که کارگران همیشه در صف اول دفاع انقلاب بودند، آنها هم نباید در چنین مواقعی، پشت کارگران را خالی کنند.
وی در رابطه با مشکل کارگران هفت تپه اظهار داشت: خصوصی سازی که در کشور ما صورت گرفته به شکل واقعی نیست، در حقیقت یک اختصاصی سازی است. در خصوص هفت تپه به این شکل بود که اموال و داراییهای ملت را به افرادخاص واگذار کردند و مطلقا شرایط مربوط به مزایده در نظر گرفته نشد.
کمالی در ادامه تصریح کرد: به طور کلی ازمجموع واگذاریهایی که به بخش خصوصی صورت گرفته تعداد زیادی از واحدها با مشکل تولید مواجه شدند، برخی تعطیل و کارگرهایشان سرگردان شدند و به طور کلی همانطور که مورد اشاره قرار گرفت سیاستهای درستی دررابطه با این کار اعمال نشد.
وی افزود: کارگران هفت تپه قربانی چنین سیاستگذاریهایی هستند. دولت باید در روشهای خود در امر خصوصی سازی تجدید نظر کند، وگرنه آینده سختتری برای کارگران در پیش خواهد بود.
مشکلات کارگران هفتتپه از کجا آغاز شد؟
برخی گزارش ها حاکی از آن است که کارخانه نیشکر هفتتپه سالها در وضعیت «زیانده» قرار داشته و مدیران، علت آن را در تمامشدن عمر کارخانه و عدم بهرهوری آن میدیدند. بر اساس گزارش خبرگزاری ایسنا، توجیه پروژهی نوسازی کارخانه هم در واقع همین بوده اما با وجود انجام این نوسازیها و واگذاری به بخش خصوصی، باز هم شرکت، توان پرداخت حقوق کارگران خود را نداشته و کارگران ناچار شدند برای احقاق حقوق خود دست به اعتصاب و اعتراض بزنند.
میزان تولید شرکت که در سال ۸۳ بیش از ۱۰۰ هزار تن بود، در سال ۸۶ به حدود یکدهم کاهش یافت. با این وضع به نظر میرسید شرکت یا باید تعطیل میشد یا واگذار. بعد از نوسازی شرکت، راندمان تولید آن چندبرابر شد، اما حقوق کارگران همچنان یک خط در میان پرداخت میشد. شرکت به بخش خصوصی واگذار شد، اما بازهم حقوق کارگران یک خط در میان پرداخت میشد. رستمی و اسدبیگی همان دو جوانی بودند که فقط با ۶ میلیارد تومان پیشپرداخت، مالک شرکتی شدند که تنها یک قلم از داراییهای آن، ۲۴ هزار هکتار زمین مرغوب بود.
شرکت نیشکر هفتتپه در شرایطی در سال ۹۶ اسپانسر تیم فوتبال استقلال خوزستان شده بود که علاوه بر بدهکاری به کارگرانش، به گفتهی مدیرکل تأمین اجتماعی خوزستان در همین سال «بیش از ۲۸۰ میلیارد تومان به اداره کل تأمین اجتماعی خوزستان» بدهی داشت و ۱۵ هکتار از املاک شرکت توسط تأمین اجتماعی مصادره شده بود.
اعتصاب و اعتراض در سال ۹۶ و ۹۷ هم ادامه پیدا کرد. دستمزدهای معوقه، بیمههای رد نشده، مزایای دریافتنشده و قراردادهای نامناسب، از دلایل اعتصاب کارگران بود.
کشت و صنعت هفت تپه قدیمیترین کارخانه تولید شکر از نیشکر در کشور است که نیم قرن از تاسیس آن میگذرد و طبق اصل ۴۴ قانون اساسی اواخر سال ۱۳۹۴ از سوی سازمان خصوصی سازی از چرخه دولتی خارج و به بخش خصوصی واگذار شد.
جمعیت کارکنان شاغل در این شرکت بزرگ تولید شکر به صورت رسمی، پیمانی، قراردادی و پیمانکاری در بخشهای مختلف ۵ هزار و ۵۰۰ نفر اعلام شده است و نقش مهمی در تولید، اشتغال و کشاورزی منطقه خوزستان دارد؛ بنابراین از دولت امید انتظار میرود بیش از هر بگیر و ببندی نه تنها پای کار رفع مشکلات کارگران برآید، بلکه برای صنعت کشور هم آنطور که نیاز است، دل بسوزاند. از سوی دیگر نمایندگان مجلس هم که بخشی از آرایشان به این قشر تعلق دارد، باید بدون واهمه از آینده با جدیت بیشتری اعتراضات و بازداشتها را پیگیری کنند و نتیجه قابل قبولی به مردم ارائه کنند.