دیدارنیوز - هر سال ماه محرم با توزیع نذری از سوی مردم همراه است که برای برآورده کردن نیات خود و یا با هدف کمک به نیازمندان انواع غذا، شربت، چای و ... را در تعداد بالا بین عزاداران توزیع می‌کنند.
این آیین اگرچه همیشه به عنوان آیینی پسندیده وجود داشته، اما اکنون با مدرن شدن زندگی‌ها شکل تازه‌ای به خود گرفته و با تخریب محیط زیست همراه است.
در گذشته چای‌های نذری در استکان‌های کمر باریک چینی و یا شربت‌ها در ظروف فلزی توزیع می‌شد. مردم هم برای گرفتن غذاهای نذری ظرف همراه داشتند و بساط مصرف این حجم از ظروف یکبار مصرف پلاستیکی باب نبود، اما اکنون با تغییر فرهنگ‌ها همه به استفاده بیش از حد از ظروف پلاستیکی روی آورده اند و در این ایام چندین میلیون قطعه ظروف یکبار مصرف وارد طبیعت می‌شود که چند قرن هم عمر خواهند داشت.
اگرچه این روزها عمده خیرین و یا هیات‌های مذهبی ظروف یکبار مصرف نذری خود را پس از پایان مراسم در کیسه‌های بزرگ جمع می‌کنند تا در خیابان رها نشود، اما دیگر کسی به سرنوشت این حجم از پلاستیک فکر نمی‌کند.
برای حفظ محیط زیست می‌توان با استفاده از روش‌هایی آسان نذری‌ها را به شیوه‌ای که آسیب به محیط زندگی ما وارد نکند توزیع کرد و یا حتی به سمت نذرهای نو و متفاوت مانند نذر کاشت درخت و... رفت.
یک فعال محیط زیست معتقد است استفاده از ظروف یکبار مصرف واقعا گیاهی که برپایه سلولز و نشاسته ساخته شده باید در این ایام بین خیرین و افرادی که نذر دارند، جا بیفتد.
سعید سلیمانی با اشاره به فرا رسیدن ماه محرم و بازار داغ نذری‌هایی که از سوی هیات‌های مذهبی و خیرین عرضه می‌شود، گفت: هر سال در این ایام با حجم قابل توجه تولید زباله‌های پلاستیکی خصوصا ظروف یکبار مصرف مواجه هستیم.
وی ادامه داد: اگرچه آیین نذری دادن برای همه ما دوست داشتنی است، اما می‌توان دید مسئولانه‌تری به این کار داد و استفاده بی‌محابا از ظروف پلاستیکی را کنار بگذاریم و از ظروفی که واقعا پایه گیاهی دارند، استفاده کنیم.
مدیرعامل یک انجمن محیط زیستی با بیان اینکه حتی می‌توان سراغ نذرهای متفاوتی هم رفت، خاطرنشان کرد: لازم است در کنار کارهای پسندیده‌ای مانند کمک به نیازمندان، نذرهایی مانند کاشت درخت و... نیز جا بیفتد.
سلیمانی از پیامدهای رها کردن این حجم از زباله‌های پلاستیکی هم یاد کرد و افزود: رها کردن پلاستیک‌هایی مانند لیوان‌های چای در طبیعت می‌تواند مانند یک ذره بین عمل کند و در اوج تابش نور خورشید باعث آتش سوزی شود.
وی با بیان اینکه بر اساس بررسی‌هایی که انجام شده عمر مفید یک بسته‌بندی پلاستیکی برای مصرف انسان در هر شکل حدود چهار دقیقه است، عنوان کرد: این در حالی است که پلاستیک بیش از 100 سال در طبیعت باقی خواهد ماند و بعد تجزیه می‌شود.
به گفته این فعال محیط زیست، تجزیه پلاستیک هم پیامدهای زیادی دارد، زیرا پلاستیک پس از تجزیه به میکروپلاستیک تبدیل می‌شود که به اندازه ذرات گرد و خاک ریز است و علاوه بر آلودگی آب، هوا و خاک می‌تواند وارد ریه‌های ما نیز بشود.
سلیمانی خاطرنشان کرد: بررسی که روی یخ‌های قطب شمالگان کره زمین انجام شده نیز نشان داده که میکروپلاستیک‌ها تا عمق مشخصی از این یخ‌ها نفوذ کرده است.
وی از تاثیر پلاستیک‌ها بر زندگی حیات وحش خشکی و اقیانوس‌ها هم یاد کرد و ادامه داد: بر اساس بررسی‌های صورت گرفته یک قاره از پلاستیک در حال شکل گرفتن بین اقیانوس‌ها است.
مدیرعامل انجمن محیط زیستی گفت: طی 150 سال اخیر حدود 98 درصد گونه‌های آبزی جهان منقرض شدند که بخشی از آن به دلیل ورود همین پسماندها به آب است.