دیدارنیوز ـ موضوعی که بارها و بارها کارشناسان تعلیم و تربیت از مسئولان آموزش و پرورش درخواست کردند که برایش طرح و برنامهای داشته باشند. آنها حتی چند بار از مسئولان خواستند تا روزی را به نام «نه به خشونت در مدرسه» نامگذاری کنند. کارشناسان تعلیم و تربیت به «شمار بالای دانشآموزان کلاس، کمبود یا نبود مشاور پرورشی و مددکار اجتماعی کارآمد و کارشناس، فضای ناشاد مدرسهها، کمبود امکانات ورزشی، درسهای خستهکننده و حجم بالای کتابهای درسی، نبود یا ضعف قانون و آیین نامههای حمایتی از حقوق معلم و کم اعتبار شدن جایگاه معلم» تأکید میکنند که موجب خشونت در مدرسهها میشود. گرچه مسئولان آموزش و پرورش خشونت جسمی و کلامی در مدرسه را غیرقانونی اعلام کردهاند اما در این ماهها گاهی از گوشه و کنار کشور خبرهایی مبنی بر آزار و اذیت چند دانش آموز به شیوههای مختلف به گوش میرسد. همین یک ماه پیش بود خبری منتشر شد که تنبیه معلمی موجب آسیب رساندن به چشم دانشآموز شده بود البته موضوع فقط تنبیه بدنی نیست آنطور که بسیاری از کارشناسان تعلیم و تربیت میگویند هماکنون برخی دانشآموزان از سوی معلمهای خود «تحقیر» میشوند که این نوع تنبیه به مراتب بدتر از تنبیه فیزیکی است. موضوعی که موجب شده مسئولان آموزش و پرورش دربارهاش چاره اندیشی کنند. رضوانه حکیمزاده در این باره بیشتر توضیح میدهد: کودکان بسیاری قربانی خشونت هستند ما میخواهیم کودکان مفاهیم خشونت را بدانند البته هدف ما در این طرح فقط کودکان نیستند بلکه معلمان و خانوادهها هم هستند.
او با اشاره به اینکه خشونت فقط فیزیکی نیست میگوید: دانشآموزان ما شاید فقط خشونت را فیزیکی میدانند اما ما در این طرح هدفمان توضیح ابعاد مختلف خشونت است. ما به دانشآموزان یاد میدهیم فقط تنبیه بدنی جزو خشونت نیست. بسیاری از دانشآموزان هم میدانند که خشونت جسمی آشکارترین نوع خشونت است. در این طرح میخواهیم به دانشآموزان آموزش دهیم که تحقیرکردن، توهین، برچسب زدن، گفتن الفاظ نامربوط، رفتارهای سرزنشکننده والدین و گفتن جملات ناامیدکننده معلمان هم خشونت محسوب میشود. فکر میکنیم باید دانشآموزان با انواع رفتارهای خشونتآمیز آشنا شوند. این آگاهی البته کمک میکند تا بعدها هم وقتی دانشآموز وارد جامعه شود، خشونت کمتری را تجربه کند.