دیدارنیوز - عمادالدین باقی، حقوقدان و فعال حقوق بشر در کانال تلگرامی خود با نوشتن مقدمه زیر، متن یادداشت خود درباره اسرائیل را منتشر کرد:
مقدمه:
«یادداشتی که قرار بود منتشر نشود / مقاله”اسراییل، سرچشمه یهودستیزی” در ۲۶ اردیبهشت۹۷ نوشته شد تا برای روز بعد منتشر شود اما به دلیل همزمانی با برخی حوادث در ایران از جمله رخدادهای کازرون و خشونت علیه تجمع معلمان و…، از انتشار آن موقتا منصرف شدم ولی این موضوع را در صفحات مجازی خود اعلام کردم. نقدها و نظرهایی زیادی متوجه آن شد از تکذیب اصل نوشته شدن آن تا ستایش از این انصراف. عده ای هم تاکید داشتند که چون ظلم در همه جا محکوم است با هم منافاتی ندارند و بهتر است این یادداشت منتشر شود. اکنون یادداشت با تاخیر در اختیار خوانندگان ارجمند قرار می گیرد.
متن کامل یادداشت:
حجم انتقادات نسبت به سیاست خارجی ایران سبب شده است که بر پاره ای از واقعیات پرده ای بیفکند و حتی حساسیتی که بایسته است نسبت به جنایات رژیم اسراییل در مردم ایران دیده نشود. اعتراضات خودجوشی که در کشورهای اروپایی علیه جنایات اخیر شکل گرفت در ایران مشاهده نشد. اما مگر قرار است ما از موضع سیاست خارجی ایران به ارزیابی همه مسائل جهان بپردازیم؟
معتبرترین خاستگاه متعلق به نهادهای بین المللی حقوق بشر است. شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در واکنش به رویدادهای چهاردهم می در مرز غزه، کشتار وسیع معترضان فلسطینی توسط نیروهای مسلح رژیم صهیونیستی را شوک‌آور، نقض فاحش حقوق بشر و جنایت علیه بشریت دانست. این مسئله ربطی به داستان عرب و عجم و یا تفکر سلفی حماس که مدافع مصعب زرقاوی(تئوریسین شیعه‌کشی) بود و یا برای صدام حسین عزای عمومی اعلام کرد، ندارد بلکه یک مسئله انسانی است. به همین دلیل فیلیپ لوتر مدیر تحقیقات بخش خاورمیانه و شمال آفریقای عفو بین الملل عملكرد دولت اسراییل را نقض استانداردهای بین المللی حقوق بشر و در برخى موارد كشتارهاى عامدانه‌اى دانست كه مصداق جنایت جنگی هستند و افزود:«حتی اگر برخى از معترضان دست به اشكالى از خشونت زده باشند، اين كار استفاده از سلاح گرم را توجیه نمی‌کند. طبق قوانین بین‌المللى، سلاح گرم تنها می‌تواند براى دفع خطر آنى مرگ یا آسیب‌های جدی مورد استفاده قرار بگیرد»
مسئله «تناسب» از اصول مهم قواعد حقوق بشردوستانه مدرن است که در باورهای کهن ریشه دارد و متون مقدس نیز آن را بیان کرده اند. طبق این اصل، استفاده از گلوله یا زندان در برابر تجمع و شعار و یا حتی پرتاب سنگ توسط فلسطینی ها برخلاف اصول انسانی و اصل تناسب است و هر حکومتی مرتکب آن شود از خود سلب مشروعیت می کند.
اصل تناسب (بین حمله و ضد حمله) از اصولي است كه بايد همواره رعايت شود. اين اصل در مقررات حقوق بشردوستانه از جمله ماده ۲۳مقررات سال ۱۸۹۹ لاهه وبند ۲ماده ۳۵پروتکل اول الحاقی به کنوانسیونهای ژنو آمده و در اسلام نيز اصل تناسب يك اصل عقلايي و دینی است.«فَمَنِ اعْتَدى عَلَيْكُمْ فَاعْتَدُوا عَلَيْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدى عَلَيْكُمْ»(بقره/۱۹۴). و مضمون این آیه چندبار در موارد دیگر تکرار شده است. «يكي از مصاديق تناسب عبارت است از تناسب ميان شدت حمله و دفاع. يكي از آياتي كه اصل وقاعده كلي تناسب از آن استنباط مي‌شود آيه «جزاء سيئه سيئه مثلها»(شوری، ۴۰) است. اين آيه صراحت دارد كه در برابر هر جرم تهاجم وعملي فقط به همان اندازه بايد واكنش متناسب صورت گيرد نه بيشتر (زنان در جنگ، مریم باقی: ۱۰۹). زندان جواب اعتراض و شعار و گلوله جواب سنگ نیست.
موج خشم در کشورهایی اروپایی و فرانسوی ها نیز که هیچ اشتراک زبانی و مذهبی و قومی با فلسطینیان ندارند نشانه ای از جنبه انسانی موضوع است.
اما جنایت دیگری که اسراییل مرتکب می شود رشد دادن به فاشیسم و موجه‌سازی آن است. چندی پیش ویدئوی سخنرانی هیتلر در مورد یهودیان در شبکه های اجتماعی دست به دست می چرخید که او در توجیه جنایات هولناک خود می گفت: «یهودیان مردم را عليه يكديگر تحريك مي كنند و نمي خواهند بين آنها صلح باشد، كسانى هستند كه در خانه هايشان نشسته اند، هيچ كجا ديده نمي شوند ولى همه جا هستند…»
وقتی که بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل سازمان ملل را «خانه دروغ» خواند در حالی که قرار بود تا ساعاتی دیگر مجمع عمومی سازمان ملل در مورد قطعنامه ای تصمیم گیری کند که در آن خواسته شده آمریکا از به رسمیت شناختن بیت المقدس به عنوان پایتخت اسرائیل، صرفنظر کند و دونالد ترامپ هشدار داده بود که آمریکا کمک مالی خود را به کشورهایی که به این قطعنامه رای بدهند، قطع می کند او همان کاری را می کند که هیتلر کرد. جنگ جهانی دوم وقتی شروع شد که هیتلر جامعه ملل را بی اعتبار دانست. از ۱۹۲۴ مك دانالد نخست‌وزير انگليس از حزب كارگر پيشنهاد تشكيل جامعه ملل براي حكميت بين‌المللي را داد كه در صورت تجاوز يكي از دولت‌ها اعضاي جامعه ملل مشتركا دست به عمليات نظامي بزنند و دولتي را كه به حكميت تن نداده سر جاي خود بنشانند. در ۱۹۲۵ اين پيمان به امضاي ۶۰ كشور رسيد و در ۱۹۲۶ آلمان هم به آن پيوست اما در سال ۱۹۳۳ هيتلر كه زمام امور را در دست گرفت از جامعه ملل و كنفرانس خلع سلاح بين‌المللي خارج شد. اکنون کسانیکه سازمان ملل را (که برجای جامعه ملل نشست) بی اعتبار می کنند راه را برای دیو جنگ می گشایند. اسراییل چند دهه است به قطعنامه های سازمان ملل و شورای امنیت به ویژه درباره شهرک سازی ها بی اعتنایی می کند. چه کسانی این حرف هیتلر را موجه می کنند طوری که در شبکه های اجتماعی دست به دست می شود؟ اینان دست کمی از خود هیتلر ندارند. برای جلوگیری از بازگشت یهود ستیزی و موجه سازی هیتلریسم باید روی دیگر سکه را که دولت نژادپرست اسراییل است افشا کرد.»