افشین والینژاد که این روزها نمایشگاهی از عکسهای خود با موضوع ایران در توکیو برگزار کرده است و درباره تجربههای خود توضیح داد.
دیدارنیوز- افشین والی نژاد عکاسی است که بعد از رفتن همه خبرنگاران به خاطر خطر نشت تاسیسات هستهای، همچنان در کار فاجعهزدگان سونامی ژاپن ماند و ۴۰۰ هزار تصویر ماندگار را ثبت کرد.
او که ۲۰ سال سابقه خبر در حوزههای داخلی و بینالمللی دارد، این روزها نمایشگاه عکسی به مناسبت رابطه ایران و ژاپن در توکیو برگزار کرده است.
افشین والینژاد ابتدا درباره چگونگی شکلگیری ایده برگزاری نمایشگاه گفت: «امسال مطابق روند دائمی هفت سال قبل نمایشگاه هایی که در ژاپن برگزار میکردم، مدیران جایکا (سازمان همکاریهای بینالمللی ژاپن) با من مشورت کردند و گفتند که دو هفته را برای نمایش عکسهای من اختصاص دادهاند و با توجه به اعتبار آن مکان، به خود من واگذار میکنند که آیا دوست دارم که مجموعه ردپای سونامی (مخصوص سونامی ژاپن) را برگزار کنم و عکسهایی که به تازگی از مناطق متروکه آلوده به رادیواکتیو در فوکوشیما گرفتهام را به نمایش بگذارم یا به مناسبت نودمین سالگرد برقراری روابط ایران و ژاپن، نمایشگاهی از عکسهای ایران برگزار کنم؟»
او ادامه داد: «پاسخ بیدرنگ من، دقیقا همان بود که هر ایرانی عاشق وطن به این پیشنهاد وسوسهانگیز میدهد! ایران، سرزمین عشق ناب، این عنوان نمایشگاهی است که چند سال پیش در محل نیکون پلازا در توکیو برگزار کرده بودم و عهد کردهام هر نمایشگاهی از ایران در هر مکانی برگزار کنم عنوانش جز این نباشد.»
این هنرمند درباره اینکه این مجموعه بیشتر حول چه محوری است و بر زندگی روزانه مردم متمرکز هستند یا وقایع نگاری؟ توضیح داد: «من به دور از شعار و تظاهر به میهندوستی، صادقانه باید بگویم که در طی ۱۶، ۱۷ سال اخیر که در خارج از کشور زندگی کردهام، حداقل ۳۰ سفر به ایران داشتهام و در داخل ایران هم از بسیاری استانها بازدید کردهام. با تاکید ویژه بر انسانها که به نظرم بزرگترین سرمایه ما برای معرفی چهره کشورمان هستند از شگفتیها و زیباییهای وطنم عکسهای بسیار زیادی گرفتهام. اصلا فکر نمیکنم کار بزرگی انجام میدهم ولی به سهم خودم مصمم هستم که از هیچ تلاشی برای نشان دادن جلوه بهتری از ایران عزیزمان دریغ نکنم.»
او افزود: «در همین راستا من از این فرصت ارزشمندی که برایم پیش آمد با انتخاب مجموعهای از عکسهای جامعه، طبیعت و حیات وحش، تاکید بیشتری بر روی معرفی ایران داشته باشم. عکسهایی انتخاب کردم که الزاما شاید از لحاظ تکنیک و هنر عکاسی بهترین عکسهای من نباشند ولی امیدوارم بازدیدکنندگانی که از این نمایشگاه دیدن میکنند با واقعیتهای کشور خوب ما بهتر آشنا بشوند و چهره زیباتری از ایران در ذهنشان شکل بگیرد.»
والینژاد درباره اینکه فرهنگ ایران و ژاپن (به عنوان یک کشور دارای فرهنگ شرقی) برای او که تجربه زندگی در هر دو کشور را داشته تا چه اندازه دارای شباهت و تفاوت است و این مسئله را در عکسهایتان نیز مورد توجه داشته اید یا خیر؟ بیان کرد: «فرهنگهای ایران و ژاپن اشتراکات و تفاوتهای زیادی با هم دارند ولی اصولا ژاپن کشوری است با فرهنگ خاص که اگر اغراق نباشد میتوانم بگویم با همه دنیا فرق دارد. این الزاما به معنای بهتر بودن یا بدتر بودن نیست بلکه خیلی از خودشان هم میگویند که به دلیل اینکه ژاپن یک کشور جزیرهای است و چندین قرن هم انزوای مطلق از جهان را تجربه کرده است، این مسئله بر روحیه مردم هم اثر گذاشته، البته این مسئله پیچیدهای است که بحث مفصلی میطلبد.»