جامعه پلاس چند روز مانده به نمایشگاه سی و هفتمین نمایشگاه ملی صنایع دستی، میزبان مریم جلالی معاون صنایع دستی کشور بود؛ از او هم درباره عملکردش در وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی صحبت کردیم هم درباره وضعیت هنرمندان و رشته های فراموش شده صنایع دستی. این گفت و گو را ببینید.
دیدارنیوزـ نسرین نیکنام: امروز یعنی بیست و سومین روز از ماه آبان بالاخره پاییز خود را با بارش برف و باران نشان داد و درست در همین روز در یکی از نقاط شمالی شهر یعنی در سالن های نمایشگاه بین المللی تهران، سی و هفتمین نمایشگاه ملی صنایع دستی افتتاح شد.
برگزاری این نمایشگاه و موضوعاتی چون وضعیت هنرمندان و رشته های فراموش شده، نقاط ضعف و قدرت در صنایع دستی ایران بهانه ای شد تا چند روز پیش از برگزاری نمایشگاه ملی صنایع دستی میزبان مریم جلالی، معاون صنایع دستی کشور باشیم.
ویدیوی این گفت و گو را می توانید اینجا و آپارات دیدار ببینید.
در ابتدای این گفت و گو از مریم جلالی خواستم به واسطه حضور سه ساله اش در وزارت میراث فرهنگی امتیازی به خودش بدهد که او لازمه امتیاز دادن را معطوف به داشتن شاخصه قابلیت، فرصت و انگیزه می داند و بعد هم برای هر کدام از این شاخصه های تعریفی ارائه داد.
او یکی از دستاوردهای صنایع دستی در سال های اخیر را گنجاندن آن در ادبیات حکمرانی می داند و می گوید: موفق شدیم صنایع دستی را وارد برنامه هفتم توسعه کنیم در حالیکه در برنامه پنجم و ششم توجهی به صنایع دستی نشده بود.
معاون صنایع دستی کشور درباره کنار هم قرار گرفتن نام میراث فرهنگی و گردشگری و صنایع دستی می گوید: جاگیری صنایع دستی در پایان نام وزارت خانه مثل این است که در یک فیلم یا سریالی اسم همه هنرمندان می آید و بعد نوشته می شود با حضور (علی نصیریان) و حالا میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی مصداق همان است.
او معتقد است که صنایع دستی به رونق گردشگری و ارتقاء میراث فرهنگی کمک کرده و انسجامی که در سال های اخیر بین این سه بخش بود در سال های گذشته وجود نداشت.
جلالی درباره بیمه هنرمندان صنایع دستی که سال‌هاست جزء دغدغه فعالان این حوزه است هم می گوید: مذاکراتی با بیمه ها شده و اگر سازمان تامین اجتماعی بخواهد همه هنرمندان را بیمه کند به چهل همت نیاز دارد و این کار سختی است.
معاون صنایع دستی در پاسخ به این پرسش که کار کردن با عزت الله ضرغامی سخت تر بود یا حالا با سیدرضا صالحی امیری می گوید: من با هر دو سال‌های زیادی کار کردم؛ کلا کار کردن در عرصه فرهنگ سخت است اما دو تا رویکرد دارم من یک جاهایی سرباز و یک جایی شاگردم، جنبه فرماندهی ضرغامی پررنگ تر بود و من سربازی می کردم و جنبه استادی صالحی امیری پررنگ تر است و من شاگردی می کنم اما این را هم بدانید که من چه معاون صنایع دستی باشم چه نباشم همیشه در خدمت صنایع دستی خواهم بود چون نگاه من را تغییر داد.