حمید قاسمی فیض‌آبادی در یادداشتی خطاب به پزشکیان نوشت: آقای رئیس جمهور، آشتی و صلح با آمریکا یک ابر پروژه است، در سازمان ملل گفتید ما با دنیا دعوا نداریم، با این اظهار نظر همه متوجه می‌شوند شما می‌خواهید با آمریکا رفع تخاصم کنید.
دیدارنیوز _ حمید قاسمی فیض‌آبادی: ساختار اداره ایران، چه قبل ازانقلاب وچه بعد از انقلاب به دلایل عمده و ازجمله فرهنگ خاص ایرانیان معیوب است. ما مردمی هستیم؛ که شناخت دقیقی از توانایی‌های خود نداریم. کافی است. تاریخ ایران بخصوص تاریخ سیصد ساله اخیر ازسلطنت شاه سلطان حسین تا به امروز را مرور کنیم. بزرگترین ضعف مردم و شاهان ایران از آن زمان تاکنون، عدم شناخت دقیق آنها ازمیزان توانایی‌های ایران است. کم اطلاعی از توانایی ها، بعد از انقلاب نیز ادامه پیدا کرد. در این دوره‌های تاریخی در دو سوی افراط وتفریط آونگ وار در فهم از قدرت ایران به این سو وآن سو می‌رفتیم.
آقای پزشکیان، همانطور که خود شما باور دارید. دست تقدیر بیشترین سهم را در رئیس جمهور شدن شما داشته است. پس از تقدیر نزدیک به شانزده ونیم میلیون نفر به شما امید بستند. تا شاید شما مسیر ناصواب اداره غیر کارشناسی وغیر علمی در ایران را تغییر دهید.
شما باطرح ایده مدیریت متکی به کارشناسی و کارشناسی آزمون شده وبه قول ترجیع بند انگلیسی شما، (مبتنی برشواهد) این امید را خواسته یا نخواسته ایجاد کردید؛ که می‌خواهید ازاین پس برای اداره کشور ابتدا قدر و توان منابع انسانی ومادی کشور را بصورت دقیق احصاء نموده و سپس کشور را درحوزه اجرا بر اساس توانایی‌های بالفعل و نه بالقوه با راه حل‌های آزمون شده و پاسخ‌های صحیح بصورت کارشناسی علمی اداره کنید.
کشور‌ها در دنیای امروز عادلانه اداره نمی‌شوند. قواعد دنیا و آنچه درحوزه جامعه بشری جریان دارد. نه براساس حقوق بشر و کرامت انسان ونه براساس قرارداد اجتماعی خدشه ناپذیر و نه براساس روابط پذیرفته شده بین المللی است.
دنیا را قدرت وروابط قدرت اداره می‌کند.
در حال حاضر ماکیاول‌ها سیاسی، اجتماعی وفرهنگی تکثیر شده وقواعد قدرت راپیچیده‌تر توجیه وتوصیه می‌کنند.
راهکار‌ها وراهبرد‌های شورا‌های سیاستگذاری قطب‌های قدرت در دنیا، نه بر اساس کرامت انسان و حقوق بشر بلکه براساس زور، لفاف وبافت خلقیات اجتماعی و قدرت فراگیر رسانه‌ها وشبکه‌های مجازی درتحریف و واژگونه سازی واقعیت وحقیقت، نوشته و دیکته می‌شوند.
قدرت بر پایه منافع شخصی، گروهی و ملی در حوزه سیاسی، پای بند به هیچ حق وحقیقتی نیست. کاری نیز با عدالت وحقوق برابر انسان‌ها ندارد.
سیاستمداران، حتی آنها ئیکه مدعی رعایت حقوق انسان‌ها هستند. درعمل، تنها قاعده‌ای راکه می‌شناسند وبه آن عمل می‌کنند. قواعد قدرت و عمل مبتنی بر آن است. کشورما در برابر دنیای قدرت چگونه باید عمل کند.
اگر دریک سو جانبدارانه وبه اشتباه فرض کنیم. دولتمردان ایران در اداره کشور حقوق بشر را رعایت کرده و با دنیا نیز بر اساس معیار‌های اخلاقی، رابطه دارند. در سوی دیگر روشن است. اکثر کشور‌های دنیا با استاندارد‌های دو گانه و چند گانه زندگی کرده وحقوق بشررا رعایت نمی‌کنند؛ و اگر در کشور خود به حقوق بشر متعهد باشند، در روابط بین‌الملل ملتزم نیستند.
از این رو ایران یا باید درب‌های کشور را بروی دنیا ببندد؛ که ممکن نیست ویا اینکه کشور را باظرافت در مسیری اداره کند که صدمه وضرری از روابط بین‌الملل نبیند در آموزه‌های شیعی برای روابط با حاکمان وسیاستمدران ظالم هم سیره عملی امام حسین و هم امام حسن علیهما السلام وجود دارد؛ که می‌توانیم در راهبرد‌های بین‌المللی ازآن بهره ببریم. مهم این است. در یابیم. اندازه ما چقدر است. وچقدر قدرت داریم واز آرمانگرایی غیر واقعی درعمل دست برداریم. تا در انتخاب جنگ وصلح ازآن بد رستی استفاده نمائیم.
اولین کارمردم برای پیشرفت، وآسایش ایران عزیز، شناخت قدر خود وسپس قدر واندازه منابع کشور است. تا تصمیم بگیرند؛ که می‌خواهند. ازکدام شیوه‌های پیامبر یا امام علی یا امام حسن ویا امام حسین علیهم السلام ویا هرمعروف وکار درست دیگری برای تعامل با دنیا استفاده نمایند. این امر بدیهی است. اداره هرکشوری در صلح آسان‌تر از اداره آن در حال جنگ وتنش است.
زندگی همراه باعزت وارزش‌های انسانی در دنیای سیاستمداران بی اخلاق امروز، تنها ازمسیر قدرت مصلح اندیشمندان آشنا با قواعد ظالمانه فعلی نظام بین‌الملل ممکن است. دراین وانفسای نظام بین‌الملل. روزگار ما را ناچارا به سوی پرهیز ازجنگ، تعامل سازنده وارتباط با دولت ظالم آمریکا کشانده است.
اگر قدرخویش نشناسیم وبخواهیم صرفا با روحیه مقاومت و شهادت طلبی و باکنار گذاشتن آمریکا از معادلات قدرت جهانی عمل کنیم. بدین معنا ست نه قدرخویش ونه قدر جهان فعلی را می‌شناسیم. مومن به خدا وحقیقت کسی است که قدرخویش را می‌شناسد. اگر قدر ناشناخته دست به عمل بزنیم. به وظیفه الهی خویش عمل نکرده ایم. مومن این دست وآن دست نمی‌کند. قدر شناسانه عمل کرده و فرصت را ازدست نمی‌دهد.
جهان وقدرت ما بگونه‌ای است؛ که باید مبارزه حقیقت طلبانه با اداره ظالمانه دنیا را به شکل فعلی کنار بگذار یم؛ و راه گفتگوی سازنده وانتقادی بازبان ملایم را در پیش بگیریم. مابراساس وظیفه دینی هم باید دست صلح وآشتی به سوی دولت ظالم آمریکا دراز کنیم. وموسی وار با فرعون‌های زمان با قول لین سخن بگوییم. وبیش ازاین با قدرناشناسی از زمان وتوان خویش به ایران وایرانیان صدمه نزنیم.
همین امروز باید برای رابطه با دولت ظالم آمریکا اقدام کرد. فردا خیلی دیر است. شاید هرگز از راه نرسد. باید شجاعت تغییر مسیر در اداره کشور را داشته باشیم؛ و بیش ازاین با شاخ گاو بازی نکنیم. به قول مشهور گاو فقط شاخ ندارد پستانی برای دوشیدن نیز دارد. کافی است زیرک بوده وکارشناسانه وشجاعانه عمل کنیم. امروزشجاعت بزرگ وصادقانه حاکمان ودولت مردان ما ازمسیر آشتی با دولت ظالم آمریکا محک می‌خورد. اگر امروز برای ایران شجاعانه آبرو بگذارند. قطعا خداوند برای همیشه آبرو دارشان خواهد بود. قرار نانوشته ما این است؛ که با دنیا دعوا نداریم. ما تاکنون نیز با دنیا دعوا نداشتیم. ما فقط با دولت ظالم آمریکا وصهیونیست‌های نژاد پرست جانی و متوهم دعوا داریم. مذاکره برای رفع تخاصم وآشتی با دولت ظالم آمریکا، صهیونیسم جهانی را دیوانه و نا توان از وحشی‌گری‌های بیشتر می‌کند.
در آشتی با دولت ظالم آمریکا می‌توان از مردم طرفدار حقوق بشر و آزادمنش آمریکا نیز کمک گرفت. امروز هر روشنفکر مصلح اجتماعی و سیاستمدار شجاع ایرانی که برای آشتی ایران با دولت ظالم آمریکا پیشقدم شود، از آبروی خویش مایه گذاشته است، چون معلوم نیست نتیجه این اقدام شجاعانه چگونه رقم خواهد خورد. از این رو کسانی که از آبروی خویش به خاطرخدا و مردم می‌گذرند، قطعا شجاع‌تر از کسانی هستند که حفظ آبرو می‌کنند.
آقای رئیس جمهور، شجاعانه با رهبری و شورای عالی امنیت ملی گفتگو کنید. وبر سر هزینه وفایده توان ایران مقاومت کرده علاوه برصداقت، شجاعانه بایستید. به دولت ظالم آمریکا وعده دهید اگر آنها مهار دد منشی‌های اسرائیل را بکشند. ایران نیز از مقاومت منطقه خواهد خواست که دیگر به منافع آمریکا ضربه نزنند.
آقای رئیس جمهور، آشتی وصلح با آمریکا یک ابر پروژه است. شما در سازمان ملل گفتید ما با دنیا دعوا نداریم. با این اظهار نظر همه متوجه می‌شوند شما می‌خواهید با آمریکا رفع تخاصم کنید.
سیاستمدار شجاع برای رسیدن به خواسته هایش باید صریح باشد. وسر بزنگاه دست به اقدام عملی بزند وفرصت را ازدست ندهد. رئیس جمهور وقتی در اولین نشست با رسانه‌ها می‌گوید: ما با آمریکایی‌ها هم برادریم. درعرف سیاسی معنی می‌دهد که می‌خواهد با آمریکا رابطه برقرارکند.
اقدام عملی، درست، بموقع و بجا این است که ایران رسما اعلام کند می‌خواهد با دولت ظالم آمریکا رابطه دیپلماتیک برقرار کند؛ و با این حرکت شجاعانه توپ را به زمین آمر یکا بیاندازد. متذکر شدم. بازی نکردن با شاخ آمریکا وبدست گرفتن پستان‌های آن یک ابر اقدام شجاعانه ویابه عبارت بهتر یک ابر پروژه است.
همین حالا بدون فوت وقت، اعلام صریح و رسمی آمادگی ایران برای مذاکره، بدون هیچ پیش شرط، رودررو وچشم درچشم با دولت ظالم آمریکا ضروری است. در اقدامی دیگر سفارت آمریکا درتهران را تحویل سفارت کشور سوئیس که حافظ منافع آمریکا در ایران است. بدهد. ایران باید نشان دهد؛ که می‌تواند وجرات کار‌های سخت رادارد.
البته وحتما، ایران همزمان با این اقدام ورفع این مانع بزرگ روابط بین‌المللش، باید گام‌های بزرگ دیگری درحوزه فرهنگ، جامعه، سیاست واقتصاد بردارد. تا درمسیر پیشرفت هم‌تراز با نسل چهارم صنعت و تکنولوژی قرار گیرد. ابر اقدام‌های دیگر ایران اصلاح فرهنگ آموزش و کار مولد برای ایجاد اقتصاد قابل رقابت، بهینه و ارزان، اصلاح فرهنگ صرفه جویی و مصرف لازم بدون تلف و اسراف، بازسازی فرهنگ همسایگی وهم محله گری روحیه ساز، شادی آفرین جهت تقویت مشارکت وهمدلی عمومی و ملی، گسترش فرهنگ نوع دوستی، تعاون ایثار، بخشش، دگرخواهی، وطن دوستی، بالا بردن روحیه انجام کار‌های جمعی وگروهی و اصلاح ساختار اداری وچابک کردن آن، برای روان سازی کارکرد تمام بخش‌های کشور وکم کردن تعارض منافع در حوزه‌های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی واقتصادی می‌باشد. رفع واصلاح این موارد، بدون حضور موثر مردم هرگز ممکن نیست. اولین گام این اقدام‌های بزرگ پس از شناسایی منابع انسانی ومادی بالفعل وسپس بالقوه کشور
شناخت دقیق دنیا وروابط قدرت وچگونگی سرمایه گذاری مشترک با آنها، رفع مانع اصلی دولت ظالم آمریکا ست. امریکا عملا مانع همه‌ی این اقدامات موثر است. باید غفلت نکرد که فرصت‌ها زودگذرند نباید لحظه‌ای را ازدست داد. فردا برای شروع خیلی دیر است. همین حالا زمان شروع رابطه بادولت ظالم آمریکا ست.
_حمید قاسمی فیض آبادی