با خسرو طالب‌زاده از مدیران فرهنگی سابق و پژوهشگر فرهنگی درباره تاثیرات متقابلی که فرهنگ و سیاست نسبت به هم دارند گفت‌وگو کردیم.
دیدارنیوز ـ اسفندیار عبداللهی: خسرو طالب‌زاده پژوهشگر فرهنگی و از مدیران سابق حوزه نشر و رسانه، مهمان ما در استودیو دیدارنیوز بود. در این برنامه نسبت‌های تاریخی فرهنگ و دولت را بررسی کردیم.
ویدیوی کامل این گفتگو را در اینجا، یوتیوب و آپارات دیدارنیوز ببینید و بشنوید
طالب زاده پس از گریز و گذار تاریخی به نسبت‌های فرهنگ با دولت و سیاست در بخشی از این گفت‌وگو به وعده‌های مسعود پزشکیان پرداخت و در خصوص شعار وفاق ملی گفت: «وفاق ملی وفاق جناح‌ها نیست. بخش مهمی از اقشار فرهنگی-هنری مانند دیگر مردم منتقد و معترض در این دوره از انتخابات ریاست جمهوری شرکت نکردند، لذا وفاق ملی باید به معنی وفاق با این اقشار باشد.
وی افزود: «وفاق یعنی اینکه ما بتوانیم با جامعه‌ای که با حاکمیت و صندوق رای قهر کرده همراه و همدل شویم و دل آن‌ها را به دست بیاورم. وفاق یعنی اینکه حق همه شهروندان را به رسمیت بشناسیم. این وفاق ملی وفاق در رعایت حقوق همه است نه وفاق در شعار‌های سیاسی و انتخاباتی».
این پژوهشگر فرهنگی با اشاره به جایگاه فرهنگ و هنر اظهار کرد: «در حوزه فرهنگ وفاق یعنی اینکه من به عنوان شهروند فرهنگی آزادی بیان داشته باشم و به منابعی که در حوزه فرهنگ توزیع می‌شود دسترسی عادلانه داشته باشم، پس وفاق ملی یعنی جاری شدن عدالت در آزادی بیان و حقوق مساوی، به گونه‌ای که شهروند فرهنگی کردستان و سیستان و بلوچستان مانند شهروند تهرانی از همه حقوق و منابع به صورت عادلانه بهره‌مند شود».
طالب‌زاده در ادامه بحث وفاق ملی و ادعای رئیس جمهور در این خصوص خاطرنشان کرد: «وفاق ملی باید ترجمه شود و گرنه اینکه آقایان قالیباف و پزشکیان نزد هم بنشینند و شاد و همدل باشند، وفاق ملی نیست بلکه وفاق جناح‌های درون قدرت محسوب می‌شود. حتی اگر جریان پایداری هم با دولت پزشکیان همراه شود، گرچه خوب است، اما معنای آن وفاق ملی نیست، چون جمع همه این جناح‌ها نهایتا ۴۰ درصد رای مردم را دارند».
وی با بیان اینکه عدالت باید با وفاق ملی پیوند بخورد، یادآور شد: «گشت ارشاد یک موضوع شکست خورده و مکمل تحقیر شهورندان و به این معنی است که انسان یک ابزار است».
طالب‌زاده گم شده مدیریت در کشور را شجاعت دانست و گفت: «به نظرم حتی اگر اراده انجام برخی امور ساختاری هم وجود داشته باشد، غیبت شجاعت در مدیران موجب می‌شود کاری انجام نشود».