دکتر محمد اسکندری، استاد ایرانی مقیم آمریکا در یادداشتی درباره گزارش کنوانسیون حزب جمهوریخواه در میلواکی و ویسکانسین یادداشتی نوشته است که می‌خوانید.
دیدارنیوزـ *محمد اسکندری: ملاحظات پراکنده درباره کنوانسیون حزب جمهوریخواه پس از چهار روز نشست جمعه ۲۹ تیرماه ۱۴۰۳ در میلواکی بزرگترین شهر ایالت ویسکانسین پایان یافت در این نشست ترامپ به صورت رسمی به عنوان کاندیدای حزب جمهوریخواه در انتخابات ریاست جمهوری ۱۵ آبان آینده معرفی شد.
اینکه چرا آدم فاسد، دروغگو، متهم به انواع سوء استفاده اخلاقی، به عنوان کاندیدا معرفی می‌شود پرسش مهمی است. ترامپ در ژانویه ۲۰۲۰ سعی کرد با تحریک هواداران خود برای حمله به مجلس نمایندگان آمریکا نتایج انتخابات را تغییر بدهد، او برای سومین بار کاندیدای حزب جمهوریخواه شده و بعید نیست برای بار دوم رئیس جمهور آمریکا شود.
به نظر می‌رسد پوست‌اندازی حزب جمهوری کامل شده است. امسال در کنوانسیون حزب از اعضاء شاخص قدیمی کسی در آن شرکت نداشت. ازجمله از رجال مشهور سیاسی سابق کسی نبود. رئیس جمهور (جورج بوش)، معاونین رئیس جمهور (دیک چینی و مایک پنس)، کاندیدای حزب (میت رامنی)، رهبران شاخص مثل لیز چینی و جان بینر و پل رایان همه غایب بودند. دبیر اول سابق حزب، دانا مک‌دانیل، هم غایب بود. جای او، عروس ترامپ، لارا، در رهبری حزب کنار دبیر اول قرار گرفته است.
از نیرو‌های فکری شاخص این حزب هم خبری نبود، کسانی مثل بیل کریستول، دیوید فرام، جورج ویل، کاندولیسا رایس غایب بودند. زیرا این‌ها از منتقدان پر سر و صدای ترامپ شده‌اند.
عده زیادی از کسانی که در دولت ترامپ کار کرده بودند مانند مارک اسپر، جان کلی، میک مولوینی، دن کوتس، مارک شورت، جان بولتون (که در هشت اجلاس قبلی حاضر بود)، و خیلی‌های دیگر – هم غایب بودند و به صف منتدان ترامپ پیوسته‌اند.
شماری از منتقدین سابق ترامپ در اجلاس شرکت داشتند، اما همه در برابر او کرنش کردند و دست او را بوسیدند و طلب بخشش کردند. نیکی هیلی (که ترامپ را دیوانه خطاب کرده بود)، تاکر کارلسون (که گفته بود از ته قلب از ترامپ متنفر است و برای رسیدن روزی که اسمی از او نشنود ثانیه‌شماری می‌کند)، یا حتی کاندیدای معاونت ریاست جمهوری ونس (که ترامپ را با هیتلر مقایسه کرده بود). در واقع روشن است که راه بقای سیاسی در صفوف حزب جمهوری درآمدن به رنگ ترامپ است. روشن شد که کدام آدم‌ها اندک اعتقاداتی دارند و چه کسانی فرصت‌طلب هستند و بنده قدرت.
نخستین بار یکی از رهبران اتحادیه رانندگان کامیون جزو سخنرانان حزب جمهوریخواه بود. این موضوع از آن جهت اهمیت دارد که در گذشته معمولا اتحادیه‌های کارگری، در کنار سیاهان، ستون فقرات حزب دموکرات بوده‌اند. زیرا سیاست‌های حزب جمهوری، هم در سطح ایالت‌ها و هم در سطح فدرال، نقش مهمی در تضعیف اتحادیه‌های کارگری داشته است.
جالب آنکه موضوعات مورد علاقه حزب جمهوریخواه، مثل مبارزه با سقط جنین و مخالفت با ازدواج هم‌جنس گرایان و تقویت بازار آزاد و کاهش مالیات، کمتر از گذشته مورد تاکید قرار گرفت، اما موضوعاتی مثل افزایش تعرفه واردات و آغاز جنگ تجارتی و انتقاد از ناتو که جزو برنامه‌های این حزب نبود از سوی سخنرانان مطرح شد.
برنامه حزب، از یک متن طولانی کسالت بار، به یک متن کوتاه ۱۶ صفحه‌ای که عمدتا گزیده‌ای از سخنان ترامپ است، تقلیل یافته بود. یکی از محور‌های اصلی این ۱۶ صفحه مقابله با مهاجران است. ترامپ مهاجران را "اشغال‌گر" می‌خواند و حضور آن‌ها را با افزایش جرم و جنایت و مشکلات اقتصادی پیوند می‌زند و جلوگیری از مهاجرت را به یکی از محور‌های برنامه سیاسی خود بدل کرده است. این درحالی است که کشور آمریکا بر اساس مهاجرت بیان و تمدن ساز شد.
در واقع می‌توان گفت حزب جمهوریخواه حزب ترامپ شده است. زیرا ترامپ یا منتقدانش را از حزب راند، یا آن‌ها را به کرنش واداشت. به جای یک برنامه روشن سیاسی، شخصیت ترامپ و وفاداری به او، به عامل وحدت‌بخش حزب تبدیل شده است. در حال حاضر حزب جمهوریخواه حول شخص ترامپ متحد شده است. این مساله تا آنجا پیش رفته که در این اجلاس به روشنی می‌شد کیش شخصیت او را دید. سخنران‌ها درباره برنامه حزب صحبت نمی‌کردند، بلکه درباره شخصیت ترامپ، و با تعبیر «بیعت با رهبری»، و «اقتدا به قاعد اعظم»، سخن می‌رانند.
جنبه‌های نمایشی این نشست هم با داعیه‌های اخلاقی محافظه‌کاران هم‌خوان نبود. محافظه‌کاران که همیشه بر اهمیت خانواده و اخلاق مسیحی تاکید می‌کنند، از قهرمان کشتی کج، هالک هوگان، خواستند تا قبل از ترامپ سخنرانی کند و جمعیت را برای سخنرانی او آماده کند. هالک، مثل خود ترامپ، شهره به فساد است و حتی فیلم روابط آنچنانی‌اش در فضای مجازی پخش شده است. او گفت «ما همه ترامپی (Trumpites) شده‌ایم.»
در آمریکا بحث درباره مشکلات احزاب سیاسی در بین نخبگان جامعه مدت‌هاست آغاز شده است. باز کردن آن فرصت دیگری می‌طلبد، ولی قدر مسلم این که تا اینجای کار هر دو حزب از ارائه کردن یک نامزد آبرومند و مقبول مردم ناتوان بوده‌اند. باید دید تا زمان برگزاری کنوانسیون حزب رقیب یعنی حزب دموکرات در ۲۹ مرداد این حزب کدام کاندیدا را جایگزین بایدن می‌کند.
* استاد ایرانی مقیم آمریکا