محمدتقی فاضل میبدی، عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم با انتقاد از امامان جمعه تهران و مشهد گفت: آقای علم الهدی! حق دارید از داماد محترم دفاع کنید، اما در خطبه‌های نماز جمعه تقوا و صداقت و عقلانیت را منظور فرمایید. (امام رضا فرمود: صدیق کل امرء عقله) بدانید که مردم می‌فهمند. سخنان شما و کار و گفتار امثال آقای صدیقی، با آن گریه هایش و نقل کراماتش، مردم را به روحانیت بی اعتماد کرده است.
دیدارنیوز: عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم گفت: اگر شورای نگهبان بخواهد با همین فرمان در انتخابات بعدی جلو برود، همدلی ایجاد نمی‌شود. چون همدلی ملت هنگامی صورت می‌گیرد که مردم احساس کنند، مشارکت ملی وجود دارد و سهمی از قدرت جامعه را دارا هستند. لازمه این کار مطبوعات، رسانه‌ها و تریبون‌های آزاد است، اما اگر بخواهند یک گروه خاصی را بالا بکشند و گروه دیگری را کنار بگذارند، همدلی ایجاد نمی‌شود.
در ادامه صحبت‌های محمدتقی فاضل میبدی را می‌خوانید.
مستحضرید که رهبری در سخنرانی اخیر خود به «وحدت ملی و اتحاد دل‌ها و عزم‌ها و اراده‌های مردم» از زاویه منافع ملی مورد تأکید قرار دادند و با ابراز تأسف از وجود مشکلات و عقب‌افتادگی در این زمینه گفتند: «در این زمینه دچار غفلت شده‌ایم و به دست خودمان وحدت ملی و همدلی اجتماعی را مخدوش کرده‌ایم. همه هم در این غفلت شریکیم و همه نیز وظیفه داریم وحدت ملی و اتحاد مردم و مسئولان را حفظ و روز به روز تقویت کنیم.» تحلیل و ارزیابی شما از بیانات رهبری چیست؟
به نظر من، اگر این حرف‌ها ضمانت اجرایی داشته باشد و مسئولین اجرا کنند، خیلی خوب است. من هم از رهبری و مسئولان تقاضا می‌کنم که با توجه به اینکه امسال انتخابات آمریکا در پیش است و ممکن است ترامپ بیاید و برای کشور خطراتی داشته باشد، هرچه بیشتر بتوانند تنش‌های خود را با روابط خارجی کم کنند و مشکلات‌شان را به ویژه با اتحادیه اروپا حل کنند، ممکن است مشکلات ما کمتر شود. اما اگر سیاست خارجی و مشکل ما با اتحادیه اروپا درست نشود و با بهانه‌های مختلفی که عده‌ای درست می‌کنند تا سوژه بدهند، ممکن است که ضمانت اجرایی حرف‌های مقام رهبری هم ضعیف شود.
اینکه ایشان درباره مسأله جهش تولید از مردم خواستند تا وارد اقتصاد شوند، حرف خیلی خوبی است، اما برای اینکه جریان تولید و رونق اقتصادی از سوی مردم شدت بگیرد، باید بخشی از سرمایه‌ها از خارج وارد کشور شود. سرمایه‌گذاری خارجی هم زمانی صورت می‌گیرد که سیاست خارجی ما درست شود و رابطه ما با دنیای خارج تعدیل شود، اما اگر این مسأله حل نشود، به نظر من تحقق سخنان ایشان ممکن است از سوی مسئولین به نتیجه مطلوبی نرسد. در هر صورت بنده این سخنان را به فال نیک می‌گیرم، اما مشروط به اینکه بتونیم روابط خود را با دنیا حل کنیم.
به نظر شما، مخاطب یا مخاطبان سخنان رهبری در درجه اول چه کسانی هستند؟
من فکر می‌کنم خود مسئولان مخاطب هستند، چون انتظاری که از این دولت می‌رفت، و وعده‌هایی که این دولت داد، اغلب آن‌ها محقق نشد. سال گذشته سال مهار تورم بود، ولی تورمی مهار نشد. البته آمار و ارقامی که از زبان دولتی‌ها صادر می‌شود غیر از چیزی است که در نوشته‌ها می‌آید؛ یا آنچه که در نوشته‌ها می‌آید غیر از آن چیزی است که در کوچه و بازار وجود دارد. برای نمونه اگر بر اساس زبان یا نوشته‌های بعضی از مسئولین یا نهاد‌های دولتی، تورم ۳۰ درصد کاهش پیدا کرده است، ولی به کوچه و بازار که می‌رویم، تورم نه تنها کاهش پیدا نکرده بلکه بالا هم رفته است؛ لذا باید مسئولین، انسان‌های کاردان، اقتصاددان و شایسته‌ای باشند تا حرف‌های رهبری دنبال شود، اما با این بدنه ضعیفی که در دولت وجود دارد، من خیلی امیدوار نیستم که حرف‌های ایشان، به یک مقصد و مقصود خیلی خوبی برسد.
در عرصه داخل کشور برای ایجاد اتحاد و انسجام بین مسئولان و مردم، چه کار‌هایی باید انجام دهیم؟
انتخاباتی که گذشت پیام‌های زیادی داشت. اگر بخواهیم به واقعیت نگاه کنیم بالای ۵۰ درصد از مردم در انتخابات شرکت نکردند و عدم شرکت بسیاری از آنان به عنوان اعتراض بود. اگر مردم در کشور‌های دیگر در انتخابات شرکت نمی‌کنند به دلیل بی‌تفاوتی آن‌هاست، اما در کشور ما بی‌تفاوتی نبود، بلکه اعتراض بود؛ لذا باید این پیام را دولت و حاکمان ما دریافت کنند و در انتخابات بعدی یعنی انتخابات ریاست جمهوری نشان دهند؛ لذا اگر شورای نگهبان بخواهد با همین فرمان در انتخابات بعدی جلو برود، همدلی ایجاد نمی‌شود. چون همدلی ملت هنگامی صورت می‌گیرد که مردم احساس کنند، مشارکت ملی وجود دارد و سهمی از قدرت جامعه را دارا هستند. لازمه این کار مطبوعات، رسانه‌ها و تریبون‌های آزاد است، اما اگر بخواهند یک گروه خاصی را بالا بکشند و گروه دیگری را کنار بگذارند، همدلی ایجاد نمی‌شود.
امروزه جامعه ما را دو طیف اصول‌گرا و اصلاح‌طلب تشکیل می‌دهد و طبیعی است که رقابت فکری وجود دارد، ولی اینکه در بخشی از حاکمیت، همه اصول‌گرا‌ها بخواهند رخنه کنند و غیر خودشان را از همه جا -حتی انتخابات- حذف کنند، به نظر من نتیجه مطلوبی ندارد.
علم‌الهدی تورم دوره اول دولت روحانی را با تورم در دولت دامادش ابراهیم رییسی مقایسه کند
از آنجا که آقای علم الهدی در شهری و در جایگاهی خطبه می‌خواند که، جز از صداقت و تقوا عقلانیت نمی‌توان گفت- مشهد مقدس-، اگر ایشان چشم واقع بین داشته باشد، لازم است تورم دوره اول دولت روحانی را با تورم در دولت دامادش آقای رییسی، که دوره نخست ریاست جمهوری ایشان است، مقایسه کند.
براساس آمار و مدارک موجود، تورم در دوره نخست آن دولت (دولت یازدهم) به مرز تک رقمی رسید، و در این دولت تا کنون ۴۷ درصدباقی مانده است. شگفت این که آقای علم‌الهدی در آن زمان که تورم پایینتر از وضع فعلی بود، همواره در خطبه‌ها به دولت حمله می‌کرد و در این جا از دولت موجود به خاطر مهار تورم! دفاع می‌کند. می‌گوید: امروز در کشور از آثار تحریم اقتصادی آمریکا، مشکلی را حس نمی‌کنیم؟! (البته که ایشان حس نمی‌کند)
علم‌الهدی و صدیقی، مردم را به روحانیت بی‌اعتماد کرده‌اند
آقای علم الهدی! حق دارید از داماد محترم دفاع کنید، اما در خطبه‌های نماز جمعه تقوا و صداقت و عقلانیت را منظور فرمایید. (امام رضا فرمود: صدیق کل امرء عقله) بدانید که مردم می‌فهمند. سخنان شما و کار و گفتار امثال آقای صدیقی، با آن گریه‌هایش و نقل کراماتش، مردم را به روحانیت بی اعتماد کرده است.
کنسرت قانونی، ولو درمشهد، حرام نیست
جناب علم الهدی! کنسرت قانونی، ولو درمشهد، حرام نیست، ولی خلاف واقع سخن گفتن و واقعیت را پوشاندن شرعا و عرفا حرام و غیر اخلاقی است. از سویی شما درباره کسانی که در انتخابات شرکت نکردند، به بیانی در مقابل دیندارن تلقی کردی که این خود گناه بزرگی است. یعنی نظام جمهوری اسلامی پس از ۴۵ سال ۴۰ درصد مردم را توانسته دیندار بدارد. کاش متوجه لوازم سخنان خود می‌شدی!
تقاضا این است در این دولت نیز واقعیات را ببیند، بصرف داماد بودن پرده‌ای جلوی دید شما را نگیرد. حضرت علی ع در عدالت و اداره درست حکومت با نزدیکترین یاران و بستگانش ملاحظاتی روا نمی‌داشت. از قرآن بیاموزید: واذا قلتم فاعدلو و لو کان ذا قربی وبعهدالله اوفوا.
و در آخر، سعی نمایید خدا و پیامبر و مقدسات را به پای سیاست و قدرت قربانی نسازید؛ که این‌ها ماندگار نیست. جهان سربسر حکمت و عبرت است/ چرا بهره ما همه غفلت است.