مریم شاهسمندی در مطلبی با عنوان «استیضاح وزیر بهداشت چرا از دستور کار خارج شد» نوشت: «بهرام عین‌اللهی در این دو سال و اندی وزارت خود نه تنها هیچ کدام از کمی و کاستی‌های حوزه بهداشت و درمان را نپذیرفته که تمام آن‌ها را با آمار‌هایی بدون پشتوانه علمی زیر سوال برده است.»
دیدارنیوز: آبان ماه سال ۱۴۰۱ بود که خبر‌های رسیده از مجلس نشان می‌داد استیضاح وزیر بهداشت و درمان یک قدم تا وصول فاصله دارد، اما به ناگهان همه‌چیز منتفی شد. حالا این روز‌ها اظهارنظر‌های پی در پی بهرام عین‌اللهی و البته ادعا‌هایی که متاسفانه نه پایه و اساس عملی دارند و نه حتی آماری باعث شده تا این سوال برای بسیاری از فعالان حوزه بهداشت و درمان پیش بیاید که چرا استیضاح وزیر بهداشت و درمان به ناگهان از دستور کار مجلس خارج شد و دیگر هیچ پیگیری در مورد آن صورت نگرفت.
چطور ممکن است یک وزیر آن هم در حوزه مهمی مانند بهداشت و درمان کشور نه تنها اشراف کامل به حوزه کاری خود نداشته باشد بلکه در بسیاری از موارد با دادن اطلاعات اشتباه به مردم آن‌ها را گمراه کند. بهرام عین‌اللهی در این دو سال و اندی وزارت خود نه تنها هیچ کدام از کمی و کاستی‌های حوزه بهداشت و درمان را نپذیرفته که تمام آن‌ها را با آمار‌هایی بدون پشتوانه علمی زیر سوال برده است.
از ادعای داشتن یکی از بهترین سیستم‌های بهداشتی و درمانی در دنیا گرفته تا بالا بودن میزان ضریب هوشی ایرانیان نسبت به کل دنیا همه و همه حرف‌های بدون مدرک و استنادی هستند که این روز‌ها وزیر بهداشت و درمان از هر فرصتی برای ابراز آن‌ها استفاده می‌کند. هر بار حرف از کمبود دارو و گرانی درمان می‌شود عین‌اللهی نه تنها این مشکلات را نمی‌پذیرد که معتقد است هیچ مشکلی در این زمینه وجود ندارد. این در حالی است که حالا مردم به این دلیل که توان پرداخت هزینه‌های درمانی خود را ندارند یا از بیمارستان‌ها فرار می‌کنند یا اجساد عزیزانشان را رها کرده و قید برگزاری مراسم مرسوم را هم می‌زنند.
علاوه بر همه این‌ها بسیاری از بیماران سرطانی تنها به این دلیل که دیگر توان پرداخت هزینه‌های درمانی خود را ندارند از چرخه درمان خارج می‌شوند و باز هم وزیر بهداشت و درمان مدعی است که هیچ مشکلی در این زمینه وجود ندارد. نمایندگان مجلس نیز بار‌ها و بار‌ها ثابت کرده‌اند به جای اینکه نماینده واقعی مردم باشند و برای حقوق حقه آن‌ها تلاش کنند بیشتر بله قربان گوی دولتی هستند که تاکنون کارنامه موفقی از خود ارایه نداده است. چطور ممکن است با این موج از مهاجرت پزشکان و پرستاران در کشور مواجه باشیم و باز هم مدعی داشتن یکی از بهترین سیستم‌های درمانی باشیم.
چطور ممکن است وضعیت بد بیمارستان‌های دولتی را نبینیم و همچنان مدعی ارایه بهترین خدمات به بیماران باشیم. مردم در بیمارستان‌های دولتی سرگردان مانده‌اند. کمبود پزشک متخصص، نبود تجهیزات بیمارستانی به‌روز شده، کمبود کادر درمان، نبود شرایط مناسب پذیرش همه و همه نمونه‌هایی از وضعیت اسفناک بیمارستان‌های دولتی در کلان‌شهر تهران است چه برسد به شهر‌های کوچک و دورافتاده. در حالی که مسوولان سازمان نظام پزشکی از کمبود پزشک متخصص کودکان حرف می‌زنند وزیر بهداشت در آخرین اظهارنظر خود از افزایش تخت‌های بیمارستانی کودکان می‌گوید و از اینکه ۳۲ میلیون نفر در کشور از بیمه رایگان برخوردارند و امید به زندگی در کشور به ۷۶ سال رسیده است. در نهایت باز هم می‌رسیم به همان نکته کلیدی تا وقتی که مسوولان باور نکنند مشکل وجود دارد هیچ اقدامی برای رفع آن صورت نمی‌گیرد.
وزیر بهداشت و درمان که یک بار تا پای میز استیضاح رفت و به سلامت بازگشت حالا دیگر برای پذیرفتن کمبود‌ها و کاستی‌های حوزه بهداشت و درمان که از قضا ارتباط مستقیم با جان و سلامتی مردم دارد کاملا فرافکنی می‌کند و هر آنچه در اظهارنظر‌های او مطرح می‌شود شرایط خوب وضعیت بهداشت و درمان در کشور است اظهارنظر‌هایی که با واقعیت حاکم بر جامعه فرسنگ‌ها فاصله دارد. حال باید دید هنوز هم نمایندگان مجلس تصمیمی برای استیضاح وزیر بهداشت و درمان ندارند؟
مریم شاهسمندی - روزنامه تعادل