بیانیه اتحادیه تشکل اسلامی دانشجویان به بهانه لغو جلسه سخنرانی علیرضا بهشتی

 هیئت موسس اتحادیه تشکل‌های اسلامی دانشجویان ایران (تادا) در اعتراض به برهم خوردن سخنرانی علیرضا بهشتی که چندی پیش در اصفهان رخ داد، بیانیه ای منتشر کرد. در متن این بیانیه آمده است:

کد خبر: ۱۵۶۲۲
۱۵:۳۹ - ۱۰ آذر ۱۳۹۷

دیدارنیوز - متن بیانیه را در زیر می‌خوانید:
 
بسم الله الرحمن الرحیم

یا ایها الذین امنوا قولو الحق ولو علی انفسکم و اهلیکم

دانشجویان عزیز 

مستحضرید که برنامه ی من بهشتی هستم، با مجوز سه روزه ی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان و دانشگاه اصفهان، برگزار شد. وقایع روز سوم، که منجر به ناتمام ماندن برنامه شد، و مستندات پیرامون آن، پیشتر توسط انجمن اسلامی راه امید دانشگاه اصفهان و انجمن اسلامی دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان جهت استحضار دانشجویان منتشر شد. آن چه در این میان تاسف برانگیز است، داستان تکراری قانون شکنی و اقدام بر اساس تمامیت‌طلبی است، امری که گویا به رویه ی رسمی جناح‌های اصول‌گرا بدل شده است. کنشگری سیاسی امری ست که نیاز به مدارا، آمادگی برای شنیدن سخن دیگری، احتراز از استبداد به رأی و به کرسی نشاندن حرف خویش به هر قیمت دارد و این همان چیزی ست که آنان فاقد آنند، و مسیرشان را در بستن صدای مخالف به هرقیمتی میدانند. منطق آنان به روشنی این است که باید مقابل آزادی بیان جز برای خودی‌ها ایستاد.

وضعیت فعلی کشور، که سلطه ی بی چون و چرای فساد اخلاقی و اقتصادی و اجتماعی و اموری ست که هیچ انسان منصفی را توان انکار آن نیست، تماما مطابق با سخان آن مرد در حصر است، اما اکنون عده‌ای با ادعای واژه‌ای میان‌تهی همچون فتنه قداست هر دانشگاهی را می‌شکنند و با تهاجمات کلامی و فیزیکی خود محیط دانشگاه را مسموم می‌کنند. کسانی که حتی به قانون اساسی کشورمان نیز پایبندی ندارند، مگر اصل سی و ششم قانون اساسی ما نمیگوید:

«حکم به مجازات و اجرای آن باید تنها از طریق دادگاه صالح و به موجب قانون باشد؟» مجازات ممنوعیت از سخنرانی و اظهار نظر عمومی، برای دکتر علیرضا بهشتی، از کدام مقام قضایی صادر شده است؟ مگر شهید بهشتی، خود قهرمان گفت و گو و تحمل مخالف نبود؟ مگر دانشجوی ما خود توانایی تمییز خوب از بد را دارا نیست که شما با قلدری قصد تعیین تکلیف برایش دارید؟

گفته اید به جلسه راهمان ندادند و این گونه، اقدام خویش را توجیه میکنید. با مشت های گره کرده آمدید و شعار مرگ و صدای پر از نفرت. بل سولت لکم انفسکم؛ فصبر جمیل و الله المستعان على ما تصفون!

شما حتی به اصول خود نیز معتقد نیستید، که در غیر این صورت به‌جای حمله به برنامه‌ای که به قصد گفت‌و‌گو تدارک دیده است می‌شنیدید و پاسخ می‌دادید.

از طرف دیگر باید به اهمال و میان مایگی خود مسئولین دانشگاه اشاره کرد. اگر به تخلفات متعدد و مسبوق به سابقه ی این جریان رسیدگی جدی می شد، وضع فعلی به وجود نمی آمد و استقلال دانشگاه و اعتبار تصمیمات مسئولین آن، توسط افرادی که حرکات خود جوششان، همیشه با جهت گیری جریانات صاحب "پول و اسلحه و رسانه" همراه است، این گونه مورد تمسخر قرار نمی گرفت. در این میان موضع مسئول نهاد رهبری، که بدون هیج تعریضی به رفتار قانون شکنانه دانشجویان مدعی انقلابی‌گری، یا لااقل تلاش در جهت آرام کردن وضعیت، نفت برآتش دشمنان آزادی بیان می ریزد، بسیار تامل برانگیز است. 

ما انجمن های اسلامی دانشگاه‌های کشور به عنوان بخشی از بدنه ی جنبش اصیل دانشجویی، ضمن حمایت همه جانبه از انجمن اسلامی دانشجویان راه امید دانشگاه اصفهان و انجمن اسلامی دانشجویی علوم پزشکی اصفهان، از مسئولین مربوط، مجدانه می خواهیم به وظیفه ی قانونی و وجدانی خویش درباره ی برخوردِ طبق ضوابط، با متخلفان عمل کنند و از یاد نبرند که توجیه کنندگان ظلم و تبعیض، به سهم خود عاملان به آن هستند.

جای عزیزان در حصرمان را که با لبخند ِعشق و مدارا به استقبال غافلانِ "مرگ و لعن" بر زبان، می رفتند و شنیدن همه ی صداها را زیباتر از تک صدایی می دانستند، هرچه خالی تر می بینیم و بیشتر متذکر حقانیت راه آنان می شویم.

به دانشجویان و دانشگاهیان در باره‌ی خطر بازگشت تمامیت خواهان و پادگانی ها هشدار می دهیم. یاران دبستانی! بدانید که نتیجه بی تفاوتی، یاس و بی عملی قطعا افق بهتری نخواهد بود. وای به روزی که دوباره این جماعت تمام عرصه های اجتماعی و دانشگاه ها را در سیطره بگیرند.

اینکه هر شخص، تفکر یا تشکلی که زاویه یا نقدی بر دستگاه قدرت دارد حساب و کتابش با گروه‌های خودسر و بی اعتنا به قانون بیافتد و حتی معتدل‌ترین تشکل‌ها و افراد منتقد درون حاکمیت مورد هجوم قرار بگیرند برای عامه مردم مفهومی جز بی نتیجه بودن تلاش های اصلاح‌طلبانه و افتادن در ورطه خطرناک ساختارشکنی ندارد و منجر به طرح شعارهایی شبیه آنچه در دی ماه سال گذشته رخ داد (درباره پایان امکان اصلاحات سیاسی) می گردد. ما مکررا و جدا خواهان بازگشت عقلانیت و مدارا در عرصه روابط حاکمیت و ملت هستیم.

باشد که آخرین روزنه های امید و راه های گذار به افق های بهتر مسدود نگردد و دانشگاه، این آخرین سنگر آزاد اندیشی و تضارب افکار، به جولانگاه نیروهای واپسگرا و جزم اندیش مبدل نگردد.

ان ارید الا الاصلاح ما استطعت و ما توفیقی الا بالله العزیز الحکی
ارسال نظرات
نام:
ایمیل:
نظر: