صادق زیباکلام، استاد علوم سیاسی با اشاره به اینکه سکوت اعضای هیات علمی در مقابل اخراج اساتید خیلی دردآور است، گفت: در دولت احمدی نژاد اساتید بازنشسته اجباری می‌شدند در دولت رئیسی اخراج!
دیدارنیوز: صادق زیباکلام با انتقاد از رویه غیرقانونی در اخراج و برکناری اساتید دانشگاه‌ها می‌گوید: فارغ از مسائل سیاسی اولین و مهمترین پرسشی که مطرح می‌شود این است که در این اتفاقات قانون، اصول و ضوابط کجا هستند؟
«اخراج اساتید»، چند روزی‌ست که شدت گرفته است و از اساتید دانشگاه شریف تا دانشگاه بهشتی و تهران و علامه در لیست اخراجی‌ها قرار گرفته اند. اتفاقی تلخ که در دولت احمدی نژاد هم تکرار شده بود، اما بنا به گفته زیباکلام تفاوتش در آن است که در دولت احمدی نژاد اساتید بازنشسته اجباری می‌شدند و در دولت ابراهیم رئیسی اخراج.
صادق زیباکلام که بعد از اعتراضات سال گذشته از تدریس در دانشگاه منع شده است، از یک رویه غیرقانونی در دانشگاه روایت می‌کند که با سکوت اعضای هیات هیات و حتی روسای دانشگاه روبرو شده است.
او در گفتگو با خبرآنلاین می‌گوید: «گلایه بسیار بزرگ من از هیات علمی و اساتیدی است که این اخراج‌ها را می‌بینند، ولی متاسفانه سکوت می‌کند و این خیلی دردآور است.»
صادق زیباکلام استاد برکنار شده دانشگاه تهران به شدت گرفتن اخراج اساتید از دانشگاه‌ها پرداخته است.
آقای زیباکلام! شما خودتان سال گذشته از تدریس در دانشگاه منع شدید، همانطور که در جریان هستید طی روز‌های اخیر حذف اساتید از تدریس در دانشگاه‌ها پر رنگ‌تر شده و هر روز خبری در مورد منع تدریس چند استاد به گوش می‌رسد. آثار و تبعات، چون برخورد‌های تند و اکثرا سیاسی با اساتید دانشگاه برای جامعه علمی و دانشگاهی کشور از نگاه شما چیست؟
این اتفاقی که دارد می‌افتد از یک جهت حاکمیت قانون خیلی قابل تامل است. بزرگترین مصیبت و مشکل جامعه ما این است که خیلی وقت‌ها معلوم نیست که قانون و قوه قضاییه کجا قرار دارد. مثلا وقتی به صادق زیباکلام درمهر ماه سال گذشته گفته شد که حراست دانشگاه به مدیر گروه گفته است که زیباکلام دیگر حق سر کلاس رفتن ندارد و مدیر گروه آقای دکتر حمید احمدی هم به بنده ابلاغ کرد که متاسفانه حراست گفته است که شما حق ندارید سر کلاس بروید از طرف اساتید دیگر و رئیس دانشگاه اعتراض خاصی صورت نگرفت.
با یک تلفن از حراست از تدریس منع شدم
صرفا مواضع سیاسی شما دلیل این برخورد بود؟
مسائل سیاسی به کنار، اولین و مهمترین پرسشی که مطرح می‌شود این است که در این بین قانون، اصول و ضوابط کجا هستند. یعنی حراست با یک تلفن می‌تواند به دانشگاه تهران که چیزی حدود ۹۰ سال قدمت دارد بیاید و بگوید که استاد شما این درس را بدهد و این درس را ندهد.
یا در دانشگاه علامه چگونه رئیس دانشگاه یا هر فرد دیگری می‌تواند بیاید و به یک استاد بگوید شما دیگر سر کلاس نرو، یا در دانشگاه شریف همینطور. این واقعا نشان دهنده پایمال شدن قانون است، چون به هر حال اگر قرار است یک کارمندی اخراج یا استادی به هر ترتیب منع شود قانون یک ضوابط و شرایطی را پیش بینی کرده است که دلایلی باید برای این برکناری وجود داشته باشد. نمی‌شود که همینجوری نهاد‌های امنیتی بیایند و بگویند که این فرد برود سر کلاس و آن فرد نرود سر کلاس.
انتقاد از دخالت امنیتی در دانشگاه‌ها
این واقعا اوج ورشکستگی حاکمیت قانون است که انقدر راحت نهاد‌های امنیتی به خودشان اجازه دهند که بیایند در امور دانشگاه دخالت کنند.
این برخورد سال گذشته و پس از اعتراضات رنگ و بوی بیشتری به خود گرفت، شما ریشه این نوع برخورد‌ها را در همان اعتراضات می‌بینید و یا عوامل دیگری هم در این موضع دخیل هستند؟
مسلم آن است که این وضعیت در دولت آقای رئیسی خیلی پر رنگ شده و دلیل آن هم به مسئولین دانشگاه‌ها و وزیر علوم بر می‌گردد که هیچ مسئولیتی در قبال هیات علمی خود احساس نمی‌کنند. یعنی وقتی به آقای دکتر محمد مقیمی رئیس دانشگاه تهران با یک تلفن گفته می‌شود که صادق زیباکلام با تجربه استاد تمامی و سی سال سابقه تدریس در دانشکده حقوق را کنار بگذارید ایشان اصلا نمی‌گویند چه کسی تلفن زد و چرا این اتفاق افتاده و برای چه گفته اند.
وزیر علوم و روسای دانشگاه وظیفه خود نمی‌دانند از اساتید دفاع کنند؟
یا رئیس دانشگاه علامه و یا دانشگاه شریف هیچ وظیفه خود نمی‌دانند که باید از حقوق استادی که اخراج شده دفاع بکنند. ایضا وزیر علوم هم همینطور و ایشان هم هیچ وظیفه‌ای در قبال اینکه هیات علمی دانشکاه‌ها را مثل آب خوردن کنار می‌گذارند ندارد، تا برسد به رئیس دولت.
جالب اینکه رئیسی سال‌ها عهده دار یکی از بالاترین مناسب قوه قضاییه بود و با این وضعیت قوه قضاییه به تمسخر گرفته می‌شود که چرا حرکتی نمی‌کند.
این روند در زمان احمدی نژاد در سال ۸۴ نیز شاهد بودیم، بنظر شما آیا دولت رئیسی دنبال روی همان سیاست دولت نهم است؟
یک سنتی از قبل از انقلاب در دانشگاه بود که اگر قرار بود یک هیات علمی به گروه آموزشی اضافه شود از گروه مربوطه یک استنتاجی می‌شد. مثلا بار‌ها شده بود که مدیر گروه علوم سیاسی در دهه ۷۰،۸۰ و ۹۰ اعلام کرده بود که دو تا تقاضای همکاری هیات علمی آمده و این‌ها فارق التحصیل فلان جا هستند و گروه بیاید بررسی کند که به درد گروه علوم سیاسی می‌خورند یانه.
در دولت احمدی نژاد بازنشسته اجباری می‌کردند در دولت رئیسی اخراج
در دوران احمدی نژاد متاسفانه یک وضعیت اسف باری اتفاق افتاد و آن این بود که تقریبا هر دفعه که من برای جلسه دوشنبه‌ها به گروه علوم سیاسی می‌رفتم می‌دیدم که یک چهره جدیدی آمده و در گروه نشسته است و اساتید با نگاه از یکدیگر می‌پرسیدند که ایشان کیست و معلوم می‌شد که ایشان یک عضو جدید هیات علمی گروه سیاسی هستند. یعنی آن سبک و سیاقی که بود در دوران احمدی نژاد کاملا به هم ریخته شد و اصلا دیگر گروه و دانشکده و این‌ها اصلا دیگر هیچ دخلیتی در اینکه عضو جدید وارد می‌شود یا نه نداشتند.
در دوران احمدی نژاد همینجوری افراد وارد گروه‌های آموزشی در دانشگاه‌های مختلف می‌شدند و معمولا کسی در مقام اعتراض بر نمی‌آمد که ترتیب استخدامی این استادی که وارد گروه آموزشی شده چگونه بوده است و پرونده علمی ایشان در کجا مورد بررسی قرار گرفته است.
البته در زمان احمدی نژاد ما شاهد اخراج نبودیم و چند تا از اساتید بازنشسته اجباری شدند، ولی تا آنجا که من به یاد دارم مثل این وضعیتی که الان در دولت رئیسی اتفاق افتاده اخراج نداشتیم. اما الان هم افراد مختلف بعنوان استاد جذب می‌شوند و هم یک سری از اساتید به انگیزه‌ها و دلایل سیاسی متاسفانه اخراج می‌شوند.
اگر چه در دوران احمدی نژاد افراد بی ضابطه و توسط ارگان‌های حکومتی انتخاب می‌شدند و جذب دانشگاه می‌شدند، اما الان ضمن اینکه همان اتفاق زمان احمدی نژاد دارد می‌افتد متاسفانه اخراج هم صورت می‌گیرد.
اخراج اساتید سیاسی است
بنظر شما یک کودتای علمی در حال وقوع نیست؟
نه، بنظر من مشکل سیاسی است و اساتیدی که اخراج می‌شوند اساتیدی هستند که به دانشجویانی که اخراج یا تعلیق شده اند همدردی نشان دادند و به همین دلیل اخراج می‌شوند. به هیچ وجه مسائل علمی و آموزشی آن‌ها مطرح نیست و برای گرفتن زهر چشم از اساتید دیگر که شما دخالت نکنید چرا که پس فردا که اول مهر شد اگر دانشگاه دانشجویانی را تعلیق یا اخراج کرد اساتید بدانند که اگر خواسته باشند دخالت کنند و از دانشجویان حمایت کنند خودشان با خطر اخراج روبرو هستند.
سکوت اعضای هیات علمی در مقابل این اخراج‌ها خیلی دردآور است
البته گلایه بسیار بزرگ من از هیات علمی و اساتیدی است که این اخراج‌ها را می‌بینند، ولی متاسفانه سکوت می‌کند و این خیلی دردآور است. گروه سیاسی دانشگاه تهران وقتی متوجه شدند که حراست گفته زیباکلام سر کلاس نرود متاسفانه هیچ کدامشان نگفتند که آخر به حراست چه ربطی دارد که بیاید و بگوید چه کسی سر کلاس برود یا نرود.
وقتی اساتید حمایت نمی‌کنند باعث می‌شود که دولت رئیسی بداند که اگر از بهشت زهرا صدایی در بیاید از خیلی از اساتید دانشگاه متاسفانه صدایی در نمی‌آید و این خیلی تاسف برانگیز است.