معاون میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان جنوبی اظهار کرد: در سه ماهه اول سال ۱۴۰۲، دو اثر ارزشمند طبیعی استان پس از طرح و تصویب در جلسه شورای ملی ثبت میراث طبیعی کشور در فهرست میراث ملی ثبت شدند.
دیدارنیوز: وحید بهفرنژاد، امروز یکشنبه چهار تیر به رسانه‌های گروهی گفت: جنگل دیودال در شهرستان زیرکوه و سایت فسیلی روستای ملوند طبس پس از بررسی نهایی در دفتر ثبت وزارت متبوع در تاریخ ۲۸ خردادماه ۱۴۰۲ در فهرست میراث طبیعی کشور ثبت شد.
به گزارش ایسنا، معاون میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان جنوبی افزود: یکی از روش‌های تثبیت شن‌های روان و کاهش فرسایش بادی استفاده از روش بیولوژیکی است که این امر مستلزم شناخت و معرفی گونه‌های مناسب قابل‌استقرار بر روی تپه‌های ماسه‌ای است.
بهفرنژاد ادامه داد: یکی از این‌گونه‌های گیاهی به‌عنوان گونه‌ای شن دوست، «آمودندرون پرسیکام» یا در اصطلاح محلی دیودال است که با توجه به شرایط اقلیمی حاکم بر رویشگاه‌ها، سازگاری اقلیمی بسیار خوبی دارند. مساحت کل رویشگاه جنگلی ۱۳۶ هزار و ۳۱۹ هکتار است که بر روی تپه‌های شنی و ماسه‌ای و در دو دشت آهنگران و کُریزان قرارگرفته و مساحت ۱۰۰ هکتار آن دارای پوشش مطلوب دیودال است.
وی با بیان اینکه از این پهنه محدوده‌ای به مساحت ۷۶ هکتار که دارای پوشش متمرکز و ذخیره‌گاه است موردحفاظت قرارگرفته است، ادامه داد: روستای ملوند در ارتفاع ۱۳۰۰ متری از سطح دریا واقع شده و با توجه به اینکه در منطقه‌ای کوهستانی قرار دارد یکی از خوش آب و هواترین مناطق ییلاقی شهرستان طبس به‌حساب می‌آید.
معاون میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان جنوبی با بیان اینکه فسیل‌های مرجانی در دامنه شمالی کوه آسیاب در سنگ‌های آهکی بسیار سخت و متراکم رخنمون دارند، افزود: وجود طیف مختلفی از انواع مرجان‌ها و عملکرد فرآیند‌های فرسایش فیزیکی و شیمیایی به این امر منجر شده تا فسیل‌های مرجان در برش‌های مختلفی مشاهده شوند.
بهفرنژاد گفت: در حال حاضر این سایت فسیلی در بین مردم روستا شناخته شده و این کلکسیون بسیار زیبا موردتوجه دانش آموزان، دانشجویان و زمین شناسان قرار دارد.
وی با بیان اینکه ازلحاظ ساختاری ـ رسوبی سایت فسیلی روستای ملوند در شرق زون ایران مرکزی، بلوک طبس و قسمت شمال رشته‌کوه شتری (رشته‌کوه گسلیده ـ چین‌خورده شتری) قرار دارد، اظهار کرد: فسیل‌های مرجان روستای ملوند متعلق به سازند آهکی اسفندیار به سن ژوراسیک پسین (۱۶۳ ـ ۱۵۰ میلیون سال قبل) هستند که در دامنه شمالی کوهی بنام آسیاب رخنمون یافته‌اند. این سازند دارای طیف مختلفی از انواع فسیل‌های مرجان، دوکفه‌ای، اسفنج، آمونیت و شکم پایان است.