صادق زیباکلام، فعال سیاسی می‌گوید علی کریمی به انتقاد از فرهنگ نذری نپرداخته و همان سوال سه سال پیش او از «محسن هاشمی» رییس شورای شهر قبلی را پرسیده است؛ آیا مردم راضی هستند عوارضی که به شهرداری برای خدمات شهری می‌پردازند، صرف تبلیغات ایدئولوژیک نظام شود؟ آیا مردم راضی هستند میلیارد‌ها تومان صرف کارناوال ۱۰ کیلومتری روز عید غدیر شود؟
دیدارنیوز: جمع شدن بیلبوردهای تبلیغاتی حاوی تصاویر علی کریمی از سطح شهر که گفته می‌شود توسط شهرداری تهران صورت گرفته و دلیل آن توهین بازیکن سابق تیم ملی و محبوب کشورمان به «فرهنگ نذری» عنوان شده، با واکنش‌هایی در فضای سیاسی و ورزشی همراه بوده است.
در همین زمینه، صادق زیباکلام فعال سیاسی می‌گوید علی کریمی مخالفتی با نذر و نیاز نداشته و گفت: آیا مردم راضی هستند میلیارد‌ها تومان صرف کارناوال ۱۰ کیلومتری روز عید غدیر شود؟
زیباکلام گفت: «آقای علی کریمی نه با نذر و نیاز مخالفت کرده، نه با شعائر دینی. سئوال ایشان همان است که من سه‌سال پیش از آقای «محسن هاشمی» رییس شورای شهر قبلی پرسیدم؛ و هرگز هم پاسخی دریافت نکردم. آیا مردم راضی هستند عوارضی که به شهرداری برای خدمات شهری می‌پردازند، صرف تبلیغات ایدئولوژیک نظام شود؟ آیا مردم راضی هستند میلیارد‌ها تومان صرف کارناوال ۱۰ کیلومتری روز عید غدیر شود، در عوض بواسطۀ کمبود بودجه برای وسائط نقلیۀ عمومی مثل ساردین در اتوبوس‌های شرکت واحد و مترو رفت و آمد کنند؟ صورت این پرسش را چه توسط آقای علی کریمی مطرح شود، یا هر شهروند دیگری، نمی‌توان با غوغاسالاری و جوسازی‌های مرسوم «واسلاما» و «واشریعتا» مخدوش یا پاک کرد. بحث بر سر آن نیست که این‌همه هزینه برای تبلیغات مذهبی ظرف ۴۳ سال گذشته، چقدر اثربخش بوده و آیا جوانان امروز متدین‌تر هستند یا ۴۳ سال پیش؟ یک نگاه ساده به خیابان‌های شهر‌های ایران، حتی روستاها، ناکامی فرهنگی نظام را به نمایش می‌گذارد.»
زیباکلام در ادامه در صفحه اجتماعی خود افزود: «صورت مسئله چیز دیگری است. همانکه از شورای شهر قبلی پرسیدم و پاسخی ندادند. اگر مردم راضی نباشند عوارضی که برای خدمات شهری به شهرداری‌ها می‌پردازند تحت عنوان «امور فرهنگی» صرف تبلیغات بی‌فایدۀ ایدئولوژیک حکومتی شود، از نظر شرعی و فقهی، این عمل چه وجهی پیدا می‌کند؟ من بعنوان یک شهروند راضی نیستم یک ریال از عوارضی که به شهرداری بابت خدمات شهری می‌پردازم، صرف تبلیغات ایدئولوژیک حکومتی بنام دین شود. در یک نظرسنجی ساده از مردم می‌توان پرسید که آیا رضایت دارند مالیاتی که می‌دهند، صرف امور عام‌المنفعه در جهت پیشرفت کشور و کمک به محرومین شود یا در چاه ویل تبلیغات بی‌حاصل ایدئولوژیک نظام ریخته شود؟»