صادق زیباکلام می‌گوید از همه اصولگرایانی که در طول سال بارها آنها را مورد انتقاد قرار داده‌ام حلالیت می‌طلبم.
اهم گفت‌وگوی وی را بخوانید:
* مهمترین اقدام من در سال 96 این بود که در ابتدای سال و در ظرف یکی دو ماه اول همه زندگی‌ام را کنار گذاشتم و به فعالیت انتخاباتی پرداختم. تا اینکه مردم را برای شرکت در انتخابات دعوت کنم و از آنها بخواهم به نفع حسن روحانی رای بدهند.
* کار دوم و مفید من در سال 96 که با سلام و صلوات انجام شد این بود که کتاب رضاشاه را با همکاری انتظارات روزنه برای دریافت مجوز به وزارت ارشاد فرستادم اما با تأسف در اسفندماه امسال به ما گفتند که با چاپ رضاشاه موافقت نمی‌شود.
* در اسفندماه امسال پس از ده سال همکاری با دانشگاه آزاد واحد علوم تحقیقات آقای ولایتی و دکتر رهبر من را کنار گذاشتند و گفتند که حضورت در این دانشگاه غیرقانونی است. البته اگر اساتید دیگری که در سایر دانشگاه ها بصورت تمام وقت مشغول به کار هستند و در دانشگاه آزاد هم مشغول تدریس هستند مشکلی نیست ولی صادق زیباکلام نمی تواند بعنوان استاد تمام وقت دانشگاه تهران، همزمان استاد نیمه وقت دانشگاه آزاد باشد. البته به این اتفاقات باید پرونده خودم در دستگاه قضایی را هم نام ببرم که جای توضیحات آن در اینجا نیست.
* فکر می کنم مهمترین کار نصفه و نیمه من پیگیری برای گرفتن مجوز انتشار و روشن کردن تکلیف کتاب رضا شاه است. من نزدیک به 15 سال برای نوشتن این کتاب وقت گذاشتم و به صرف اجازه ندادن وزارت ارشاد نمی توانم آن را رها کنم. حال اگر وزارت ارشاد آب پاکی را روی دستم بریزد و بگوید که به هیچ وجه مجوز انتشار را صادر نمی کند آنوقت فکر می کنم که چه گلی به سرم بگیرم و آن را در کجا منتشر کنم؟
جدای از این کتاب، بقول تهرانی های قدیم یک دور تسبیح، کارهای ناتمام دارم. کتاب چرا انقلاب اسلامی آمریکاستیز شد و همچنین وقایعی که در ابتدای انقلاب در کردستان و در دولت مرحوم بازرگان اتفاق افتاد و همچنین خاطرات سفر به کربلا در سال 91 و سفر به اقلیم کردستان در سال 92 از کارهایی است که همچنان ناتمام مانده است. در سال 92 و در پنجاه و دومین سالگرد بمباران شیمیایی حلبچه به اقلیم کردستان عراق به همراه چند نفر دیگری که از سوی کردهای عراقی دعوت شده بودیم رفتم و خاطرات آن را در دست تدوین دارم.
* مهمترین تصمیم من برای 97 این است که کار دهکده امید را همچنان به کمک استانداری کرمانشاه و بنیاد مسکن به پیش ببریم. به‌رغم دشواری هایی که وجود دارد امیدوارم که بتوانیم.
* من از نظر آکادمیک به خودم نمره قبولی نمی‌دهم. من باید بیش از این کار می کردم. البته شاید رد کردن خودم از باب تنبلی نبوده باشد بلکه وقت نکردم که انجام دهم. باید به دانشجویانم بیشتر توجه می کردم. البته دنبال خوشگذرانی نبودم دنبال حل مشکلات بودم.
* از خیلی ها باید حلالیت بطلبم. از بین جریانهای سیاسی از اصولگراها حلالیت می خواهم چون خیلی به آنها انتقاد و حمله کردم. از هلال احمر و ستاد بحران استان کرمانشاه هم باید حلالیت بطلبم. چون در زمان زلزله خیلی از آنها انتقاد کردم. بعدا دیدم که انتقاد کار آسانی است. من مشکلاتی را در عمل دیدم که بعد فهمیدم که آن انتقادات خیلی درست نبود.
از دانشجویان خودم هم خیلی حلالیت می خواهم. خیلی به امورات آنها نرسیدم. بخصوص دانشجویانی که با من رساله داشته اند و من راهنما و مشاورشان بوده ام. از ته دل می خواهم که حلالم کنند.