جزیی‌ترین مسائل کشور به امضای توافقنامه هسته‌ای گره خورده. کاش می‌شد گره نخورده باشد و برای هیچ‌کس در ایران مهم نباشد که سیگنال‌های مثبتی از سوی وین می‌آید یا منفی. کاش واقعا این‌طور بود. آن وقت نیازی نبود محمد انصاری که می‌خواهد مطالباتش را بگیرد و به خیریه بدهد، یک‌بار هم برای امضای توافق نذر و نیاز کند.
دیدارنیوز: رییس‌جمهور و وزیر امور خارجه می‌گویند مسائل جاری کشور را به امضای توافقنامه هسته‌ای گره نزدند، اما آنچه در عمل اتفاق افتاده حاکی از آن است که اتفاقا همه چیز به شکل غیرقابل تفکیکی در هم تنیده شده.
مدیرعامل باشگاه پرسپولیس به محمد انصاری بازیکن سابق تیم که بابت دریافت مطالباتش راهی باشگاه پرسپولیس شده بود، گفته: «دعا کن برجام امضا شود تا با آزاد شدن پول‌های کشور ما هم بتوانیم طلب تو را بدهیم.» این جمله در ابتدا تبدیل به یک سوژه خنده در فضای مجازی شد و بعد هم اسبابی برای انتقاد از نوع بیان و عملکرد مدیرعامل پرسپولیس. در واقع این سوال جدی از درویش مطرح شد که آیا شما نمی‌دانستی وضعیت منابع ارزی باشگاه به چه صورت است؟ و آیا با امید امضای برجام قول رفع مشکلات مالی تیم را داده بودی؟
از این‌ها مهم‌تر کنار هم قرار دادن اظهارات رییس‌جمهور و مدیرعامل باشگاه پرسپولیس است. اگر شرایط مخصوصا اقتصادی کشور به امضای توافقنامه هسته‌ای گره نخورده پس چرا تیم پرسپولیس نمی‌تواند منابع ارزی‌اش را آزاد کند؟ چند روز پیش مقامات فدراسیون فوتبال در حاشیه قرعه‌کشی جام جهانی همین مساله را با اینفانتینو در میان گذاشتند و از رییس فیفا خواستند فکری به حال پول‌های بلوکه شده ایران نزد فدراسیون جهانی فوتبال بکند. پس لااقل در فوتبال مسائل جاری به شدت وابسته به امضای توافقنامه هسته‌ای یا همان برجام است.
گفتن اینکه بازار‌های دیگر هم دست‌کمی از فوتبال ندارند تکرار مکررات است. معاملات زمین و مسکن، ماشین، لوازم خانگی و بسیاری چیز‌های دیگر فعلا معطل امضا یا عدم امضای توافق مانده.
تیم ملی فوتبال ایران در آستانه جام جهانی بیشتر از هر زمان دیگری نیاز به منابع ارزی‌اش دارد. برای برگزاری بازی دوستانه، برای سفر، برای پرداخت دستمزد مربیان و پاداش‌های بازیکنان. دولت که طبق قانون حتی یک ریال هم نمی‌تواند به فدراسیون فوتبال کمک کند، مدیران فدراسیون هم که توانایی درآمدزایی ندارند، می‌ماند همین پولی که نزد فیفاست. در ایام مناظرات انتخاباتی برخی نامزد‌های نزدیک به جناح پیروز وعده می‌دادند راه‌حل آزاد کردن پول‌های ایران در خارج از کشور از جمله نهاد‌های ورزشی را بلدند. تنها کمتر از چند ماه زمان نیاز بود تا ثابت شود این وعد‌ه‌ها قرابتی با واقعیت نداشتند.
جزیی‌ترین مسائل کشور به امضای توافقنامه هسته‌ای گره خورده. کاش می‌شد گره نخورده باشد و برای هیچ‌کس در ایران مهم نباشد که سیگنال‌های مثبتی از سوی وین می‌آید یا منفی. کاش واقعا این‌طور بود. آن وقت نیازی نبود محمد انصاری که می‌خواهد مطالباتش را بگیرد و به خیریه بدهد، یک‌بار هم برای امضای توافق نذر و نیاز کند.
علی ولی‌اللهی