دیدارنیوز - "جان و سلامتی 300دانش‌آموز در خطر است". این جمله را معلمان و مدیر دبیرستان کار و دانش شهید کمال وجودی در منطقه 14 تهران بارها در صحبت‌های خود تکرار می‌کنند.
به گزارش پانا: مدیر مدرسه با دست انتهای حیاط مدرسه را نشان می‌دهد و به زمین حیاط مدرسه که تکه تکه شده و با رنگ آسفالت متفاوت، نمای زشتی به مدرسه داده است، اشاره می‌کند. او می‌گوید: «پمب بنزین بین مدرسه و اتوبان ساخته شده و سازندگان پمپ بنزین برای نصب مخازن سوخت زیر زمین نمی‌توانستند از زمین اتوبان استفاده کنند و در زمان مدیریت قبلی، بخشی از حیاط مدرسه را کنده‌اند و مخازن را زیر زمین مدرسه و پمپ بنزین جاگذاری کردند.» غیر از بوی آزار دهنده و بخار ناشی از فیلتر‌های هوای پمپ بنزین که سلامتی دانش آموزان را تهدید می‌کند، وجود یک مخزن سوخت 90 هزار لیتری بنزین نیز، خطری جدی برای این مدرسه، دانش‌آموزان و معلمانش محسوب می شود که در منطقه 14 استان تهران واقع شده است.
پمپ بنزین قانونی یا غیرقانونی؛ چطور ساخته شد؟
سال 91 مدرسه حوریا که در کنار دبیرستان قرار داشت منحل شد و اوقاف به عنوان مالک زمین، مدرسه را به شهرداری منطقه 14 فروخت. اهالی محل می گویند که شهرداری قول داده بود زمین خریداری شده را تبدیل به فضای سبز کند اما در سال 91 به یکباره شاهد کلنگ‌زنی مسئولان برای تاسیس جایگاه سوخت بودند. زمین خالی کنار دبیرستان کارودانش شهید کمال وجودی تبدیل به پمب بنزین شد. به همین راحتی!
در همان روزها مدیر وقت مدرسه با ارسال نامه‌ای به اداره کل آموزش و پرورش تهران نسبت به تاسیس پمپ بنزین در مجاورت مدرسه و خطرها و آسیب‌های احتمالی ناشی از آن به مدیران وقت هشدار می‌دهد. اداره کل آموزش و پرورش با استناد به بند 1 ماده 22 ضوابط ساخت فضاهای آموزشی سازمان نوسازی مدارس کشور، نامه‌ای به شهرداری تهران ارسال می کند و نگرانی مدیر مدرسه را گوشزد می‌کند.
در مکاتباتی که بین شهرداری منطقه 14 و شرکت پخش و پالایش فراورده‌های نفتی انجام می‌شود، شرکت پخش مدعی می‌شود که برای صدور مجوز طبق ضوابط و مقررات مصوب شرکت نفت عمل می کند و قانون سازمان نوسازی برای آن‌ها ملاک عمل نیست. پمپ بنزین با همکاری شهرداری منطقه 14 و شرکت پخش فرآورده‌های نفتی و بدون توجه به مدرسه و سلامت دانش آموزان ساخته شد. البته مسئولان شهرداری و شرکت پخش فرآورده‌های نفتی می‌گویند که این جایگاه با استاندارد‌های لازم ساخته شده است و خطری دانش آموزان را تهدید نمی‌کند. اگر فرض بگیریم ادعای آنان درست است، اما استشمام مداوم بوی بنزین برای دانش آموزان بسیار آزاردهنده است و این در گفته‌های دانش‌آموزان در فیلم ذیل کاملا روشن است:
سردرد، سوزش و آبریزش چشم، تبعات همسایگی مدرسه و پمب بنزین
بوی بنزین آن چنان آزار دهنده است که ماندن در محیط مدرسه حتی برای چند دقیقه هم غیر قابل تحمل است اما دانش‌آموزان و کادر مدرسه روزی ۶ تا ۸ ساعت از وقت خود را در این محیط می‌گذرانند. مدیر مدرسه می‌گوید این بو همیشه هست و فقط در ساعت‌های مختلف روز کم و زیاد می‌شود. به گفته او بیشتر دانش آموزان از ساعت 11 صبح سر درد می‌گیرند و با مراجعه به دفتر تقاضای قرص مسکن می‌کنند. بعضی از بچه‌ها نیز در اواخر ساعات مدرسه دچار سوزش و آبریزش چشم می‌شوند.
دبیر ورزش مدرسه نیز صحبت‌های مدیر مدرسه را تکرار می‌کند. او می گوید: «زنگ ورزش مدرسه در همین حیاط و همین هوا تشکیل می‌شود. باد بخار سرب و بنزین را به درون مدرسه منتقل می‌کند و این بخار به علت فضای بسته مدرسه تا مدت‌ها در حیاط باقی می‌ماند. همین مساله بچه‌ها را به مرور زمان دچار بیماری‌های ریوی و آلرژی می‌کند.»
«از زنگ دوم به بعد سرم سنگین میشه و چشمام شروع میکنه به سوختن» این جمله را دانش آموز پایه یازدهم می‌گوید. او ادعا می‌کند که تعدادی از بچه‌ها هر روز با خود قرص مسکن به مدرسه می‌آورند و سردرد و سوزش چشم برای خیلی از بچه‌ها در مدرسه عادی است.»
کم‌کم به تعداد دانش‌آموزان معترض اضافه می‌شود و همه از بوی بد بنزین گلایه می‌کنند. یکی از دانش‌آموزان به آلودگی هوای تهران و تعطیلی مدارس اشاره می‌کند و می‌گوید: « مدرسه‌های تهران هر سال به خاطر آلودگی هوا چند روزی تعطیل می‌شود تا سلامتی ما به خطر نیفتد اما از آن طرف کنار ما پمپ بنزین درست کرده‌اند و ما هر روز به اندازه کل روز‌های آلوده سال در معرض خطر و آسیب هستیم.»
استنشاق بنزین آسیب‌زاست
محمد انارکی، فوق‌تخصص بیماری‌های ریوی درباره آسیب‌های احتمالی مجاورت مدرسه با پمپ بنزین به پانا می‌گوید: «در گذشته بنزین‌‌ها دارای سرب بود که خطرات زیادی برای شهروندان داشت. اما امروز گفته می‌شود که سرب را از ترکیبات بنزین حذف کرده‌اند. به فرض اگر این ادعا نیز درست باشد، مجاورت دانش آموزان نوجوان با پمپ بنزین و تنفس مداوم بو و بخار بنزین در کوتاه‌مدت دانش‌آموزان را دچار آلرژی و در بلندمدت به ریه آن‌ها آسیب جدی می‌زند و بیماری‌های تنفسی گریبان دانش آموزان را می‌گیرد.»