دکتر سعید شاه حسینی، رییس بانک سلول، بافت و عضو مرکز تحقیقات پزشکی قانونی کشور گفت: اهدای نسوج هر فرد متوفی می‌تواند جان ۴۰ نفر مبتلا به بیماری‌های مختلف مانند ارتوپدی، سوانح و سوختگی و قلبی را نجات دهد.
دیدارنیوز ـ دکتر سعید شاه حسینی، رییس بانک سلول، بافت و عضو مرکز تحقیقات پزشکی قانونی کشور افزود: نسوج اهدایی از فرد فوت شده از بافت‌های مختلف بدن نظیر قرنیه، دریچه‌های قلبی، تاندونها، استخوان‌ها و پوست است که در کمتر از ۲۴ ساعت از مرگ فرد باید برداشته شود.
وی بیان کرد: اهدای نسوج از بیماران فوت شده با رضایت خانواده آنان و یا بنا بر وصیت آن‌ها قبل از مرگ انجام می‌شود که این اقدام با اهدای عضو که از بیمار مرگ مغزی صورت می‌گیرد، متفاوت است.
وی خاطرنشان کرد: در اهدای نسوج ظاهر متوفی حفظ شده و پس از برداشت بافتها، پیکر متوفی با پروتز جایگزین شده و به حالت اول در می‌آید.
دکتر شاه حسینی گفت: در حال حاضر اهدای نسوج در سه شهر کشور شامل تهران، شیراز و مشهد انجام می‌شود که این واحد در مشهد از تیرماه ۱۳۹۹ راه اندازی شده است و همه بافت‌های برداشت شده به تهران ارسال شده و پس از انجام آزمایش تعیین سلامت بافتی و فرآوری، که حدود ۳ تا ۶ ماه به طول می‌انجامد، قابل استفاده است.
رییس بانک سلول، بافت و عضو مرکز تحقیقات پزشکی قانونی کشور افزود: سالانه حدود یک هزار اهدای نسوج از متوفیات در کشور انجام می‌شود که فرهنگ اهدای نسوج در بین مردم باید رونق گیرد.
وی بیان کرد: اهدای نسوج متوفیات در مردان تا ۴۵ سال و در زنان تا ۵۵ سال کاربرد دارد.
دکتر شاه حسینی اهدای کالبد متوفی برای انجام امور آموزشی و تحقیقاتی را از دیگر فعالیت‌های بانک سلول، بافت و عضو مرکز تحقیقات پزشکی قانونی عنوان کرد و گفت: در زمینه اهدای کالبد، خراسان رضوی از استان‌های پیشرو است و فرهنگ سازی خوبی در این زمینه تاکنون انجام شده است.
نسوج بدن یعنی بافت‌های سلولی تشکیل دهنده بدن و در واقع مواردی از جمله قرنیه چشم، مغز استخوان، دریچه‌های قلبی، تاندون، پوست و … است. پیوند اعضا از جسد از اعزام بیماران به خارج از کشور جهت پیوند جلوگیری کرده و از صرفه اقتصادی بالایی برخوردار است و پیوند کلیه از جسد نیاز به اهدای کلیه از اهدا کنندگان زنده را می‌کاهد. همواره نیاز به اعضای اهدایی بیشتر از موارد اهدای عضو بوده است. میزان موفقیت و بقای پیوند از جسد هر ساله رو به افزایش است. امکان اهدای عضو فقط زمانی در نظر گرفته خواهد شد که دیگر هیچ اقدام نجات بخشی امکان پذیر نبوده و مرگ مغزی تایید شده باشد.