مجلس به حسین باغگلی به عنوان وزیر آموزش و پرورش دولت ابراهیم رئیسی رای نداد. یادداشت رسول شکوهی مروری دارد بر دلایل این رخداد و البته تاکید بر لزوم فراموش نشدن آموزش و پرورش و لزوم معرفی سریع وزیر این وزاتخانه حساس.
دیدارنیوز – رسول شکوهی*: رای گیری نمایندگان مجلس در آخرین جلسه بررسی صلاحیت کابینه پیشنهادی دولت سید ابراهیم رئیسی به پایان رسید و می‌توان گفت که باغ ابراهیم با قاطعیت گلستان شد و تمام اعضای کابینه با رای نسبتا خوبی توانستند تاییدیه مجلس را کسب کنند جز یک نفر. حسین باغگلی وزیر پیشنهادی وزارت آموزش و پرورش نتوانست نظر مجلس را به خود جلب کند و باغگلی بیرون ماند. اما چند نکته در رابطه با این روز‌ها و وزیر پیشنهادی بعدی و وزارت آموزش و پرورش اهمیت دارد که باید به آن اشاره کرد.
یک
ابراهیم رئیسی در دفاع آخر خود از کابینه پیشنهادی، اسم وزارت آموزش و پرورش را مطرح کرد و باز هم از انتخاب خود دفاع کرد. رویکرد تحولی که دولت در رابطه با آموزش و پرورش مدعی آن است هر چند که پرسش‌های زیادی در اذهان فرهنگیان و خانواده‌ها به وجود آورده و مشخص نیست که منظور از این رویکرد تحولی به صورت مشخص چیست، اما همه فرهنگیان و دلسوزان آموزش و پرورش از تحول استقبال می‌کنند. اما مشتاق هستند که بدانند منظور از تحول به صورت مشخص و عملیاتی چیست و وزیری که در خیابان قرنی قرار است مستقر شود چه اقداماتی را در دستور کار خواهد داشت.
حسین باغگلی و ابراهیم رئیسی بار‌ها از لزوم تحول در آموزش و پرورش صحبت کردند، ولی مشخص نشد که این رویکرد تحولی چیست و خوب است وزیر پیشنهادی بعدی به صورت مشخص‌تر دیدگاه‌های تحولی خود را اعلام کند.
دو
حسین باغگلی چندین بار از گروه‌هایی صحبت کرد که به او حملات سازماندهی شده‌ای داشتند و نمی‌خواستند او وزیر آموزش و پرورش شود. او بار‌ها گفت که عده‌ای محافظه کار که سال‌ها است در آموزش و پرورش حضور دارند به دنبال این مساله هستند که جلوی باغگلی را بگیرند و نگذارند او وزیر شود تا ایده‌های تحولی اش را اجرایی کند. خوب است الان که جناب باغگلی موفق به کسب رای اعتماد از مجلس نشد به صراحت این عده را به جامعه معرفی کند تا دیگر شاهد اقداماتی از این دست نباشیم. اگر هم چنین اقداماتی صورت نگرفته است و تصمیم مجلس بدون فشار از جایی بوده جناب باغگلی بابت صحبت‌هایی که مطرح کرده است از مجلس عذرخواهی کند.
سه
فرهنگیان و تشکل‌های آن‌ها از امروز دست به کار شوند و گزینه‌های مطلوب خود را که با دیدگاه‌های ابراهیم رئیسی نزدیک است به او معرفی کنند تا دیگر شاهد معرفی فردی که سابقه و تجربه کافی را ندارد نباشیم. ابراهیم رئیسی و معاونان و مشاوران او نیز هیچ مرکز تخصصی و حرفه‌ای جز تشکل‌های فرهنگیان پیدا نخواهند کرد تا از آن‌ها درباره وزیر آموزش و پرورش نظرخواهی کنند. ارتباط هر چه بیشتر و بهتر بین تشکل‌های فرهنگیان و دولت می‌تواند دستاورد‌های ویژه‌ای برای آموزش و پرورش داشته باشد.
دولت و شخص رئیس جمهور هم امروز به خوبی می‌دانند که وضعیت آموزش و پرورش چگونه است و مطالبات فرهنگیان و مسائل کلان این وزارتخانه استراتژیک نیاز به فردی با سابقه و با تجربه و خوش نام دارد که هم ارتباط خوبی با رئیس جمهور داشته باشد و هم بتواند از سازمان برنامه و بودجه مطالبات فرهنگیان را پیگیری کند.
چهار
حدود ۳۰ روز تا مهرماه بیشتر فرصت باقی نیست و وزارتخانه آموزش و پرورش هنوز وزیر ندارد. ابراهیم رئیسی می‌تواند از فرصت سه ماه خود استفاده کند و با تعیین سرپرست مسائل این مدت را مدیریت کند. می‌تواند در سریع‌ترین زمان ممکن وزیر پیشنهاد را معرفی کند تا قبل از بازگشایی مدارس چه به صورت مجازی چه به صورت حضوری این وزارتخانه بدون وزیر نماند.
این نگرانی وجود دارد که با تعیین سرپرست مسائل آموزش و پرورش درگیر زمان شود و اهمیت آن فراموش شود. حال که مجلس حساسیت خود را در رابطه با وزارت آموزش و پرورش نشان داده، خوب است که دولت نیز در سریع‌ترین زمان ممکن وزیر بعدی را به مجلس پیشنهاد دهد تا مسائل آموزش و پرورش در فشار مشکلات از دید دولت و مجلس خارج نشود.
ابهاماتی در حقوق مردادماه معلمان و فوق العاده ویژه آن‌ها مطرح شده و شایعاتی درباره نقش مسعود میرکاظمی رئیس سازمان برنامه و بودجه دولت رئیسی نیز در این وضعیت شنیده می‌شود. این نگرانی وجود دارد که با نبود وزیر در این وزارتخانه تصمیماتی در دولت گرفته شود که در نهایت به نفع آموزش و پرورش و فرهنگیان و خانواده‌های آن‌ها نباشد.
*روزنامه‌نگار حوزه آموزش و پرورش