دیدارنیوز - محمد غرضی اظهار کرد: دو مجلس اول مشروطه و دو مجلس اول جمهوری اسلامی متصل به بدنه جامعه بودند و نمایندگان در شرایطی روی کار آمده بودند که تازه انقلاب پیروز شده بود و سال ها با رژیمی مبارزه کرده بودند که معتقد بودند از صدر تا ذیلش فاسد است لذا با یک منش انقلابی و الهی وارد میدان شده بودند؛ از این رو بود که مصالح کشور را بر مصالح فرد و گروه ترجیح می دادند.
او ادامه داد: آنچه من می توانم نسبت به مجلس اول و دوم بگویم این است که این دور از مجلس غیر حزبی و غیر جناحی بود و لذا به دنبال مصالح ملی بودند اما این روند ادامه پیدا نکرد و از مجلس سوم به بعد جناح‌بندی های چپ و راست مطرح شد. مجلس چهارم چپ شد و مجلس پنجم راست شد و این روند ادامه پیدا کرد. وقتی یک مجموعه‌ای گروهی و حزبی می شود طبیعی است که هر گروهی یک مخالفی هم دارد و از این بابت رقابت‌ها و درگیری‌ها آغاز می شود. در این میان سودجویانی هم وجود دارند که برای منفعت خود به گروه ها نزدیک می شوند که نمونه آن را در انتخابات ها به ویژه انتخابات‌های ریاست جمهوری می بینیم. برای مثال در یکی از انتخابات‌های ریاست جمهوری یک عزیزی به من گزارش داد که فردی ۲۰۰ میلیون تومان به دو ستاد انتخاباتی یک نامزد تقدیم کرده و وعده‌هایی برای بعد از پیروزی داده است .
غرضی گفت: وقتی یک قدرت سیاسی شکست می خورد، تبدیل به گروه‌ها می‌شود و این گروه ها با یکدیگر به رقابت می پردازند در کنار اینها گروه های سودجو نیز رشد می کنند و این گروه ها، خود قدرت حاکمه را نشانه می روند و با آنها وارد معامله می شوند و به تعبیر شما به زد و بند می پردازند به طوری که هر روز در خبرگزاری ها می بینیم فلان فرد پول گرفته است و... این نتیجه شکاف های سیاسی است که اتفاق افتاده است.
او در پاسخ به این سوال که آیا در ادوار مجلس توزیع پول هم صورت گرفته است گفت: ما چندین دوره انتخابات داشته ایم. شما به دنبال مصداق می گردید و من شرایط کلی را می گویم. به هر حال این اتفاقاتی است که در طول انتخابات ها گاهی رخ داده است و چیزی نیست که محدود به یک دوره باشد.
غرضی درباره رابطه نمایندگان و وزرا در زمان تصدی خود بر وزارتخانه نفت و وزارتخانه پست و تلگراف گفت: در آن مقطع ما با چنین چیزی برخورد نداشتیم و همانطور که گفتم این موضوعات در مقاطع مجلس اول تا سوم بسیار کم بود و من به هیچ موردی بر نخوردم. اما همانطور که گفتم متاسفانه در سالهای بعد شکاف‌های سیاسی موجب شد تا برخی افراد مصالح شخص و گروه را بر منافع ملی ترجیح دهند.
