کتاب‌های تألیفی‌کودک خوب نیست. ترجمه‌ها زیاد و خوب است، اما وضع تألیف خوب نیست. کتاب‌های درجه یک کودک دنیا ترجمه می‌شود، اما به لحاظ تألیفی خیلی در ضعف هستیم. ما نتوانستیم داستان‌های خوب همراه با مفاهیم گذشتگانمان را در قالب‌های جدید بیاوریم. در قالب‌هایی که استانداردهای بین‌المللی است. هم در حوزه ملی و ایرانی و هم در حوزه دین در تولیدات کتاب در ضعف هستیم. من همیشه می‌گویم در فقر هستیم و متأسفانه به دلایل مختلف نتوانستیم داستان‌های خوب بنویسیم. این جملات را اسماعیل آذری نژاد می‌گوید. وی مدرس حوزه و فارغ‌التحصیل کارشناسی ارشد دانشگاه است. در شهرستان دهدشت استان کهگیلویه و بویراحمد سکونت دارد و با شعار «قصه، توپ، رنگ» برای بچه‌های روستایی قصه می‌خواند. دیدارنیوز در هفته کتاب با اسماعیل آذری‌نژاد در خصوص ترویج کتابخوانی در میان کودکان و روش‌های او برای ترغیب کودکان به کتاب خواندن، به گفتوگو پرداخته است.
دیدارنیوز ـ پرستو بهرامی‌راد: کتاب اولین قدم کودکان برای شناخت جهان پیرامون خودشان است. شکی نیست بهترین گزینه برای آموزش کودکان می‌تواند کتاب و ترویج کتابخوانی باشد. با این حال حوزه کتاب کودکان و رواج کتابخوانی در بین کودکان شرایط مساعدی ندارد؛ در این بین اما طلبه ۴۰ ساله دهدشتی باعث کتابخوان شدن کودکان روستایی فراوانی شده است.
اسماعیل آذری‌نژاد مدرس حوزه و فارغ‌التحصیل کارشناسی ارشد دانشگاه است. در شهرستان دهدشت استان کهگیلویه و بویراحمد سکونت دارد و با شعار «قصه، توپ، رنگ» برای بچه‌های روستایی قصه می‌خواند، مدرسه‌های آنها را رنگ می‌زند و گاهی نیز خانه مردم را تعمیر و بازسازی می‌کند. وی تمام این کارها را بدون وابستگی به نهاد یا سازمانی انجام میدهد و در فضای مجازی عکس‌هایش دست به دست می‌شود.
آذری‌نژاد کار بسیار بزرگی انجام داده است و اینکه در این آشفته بازار نشر و وضعیت کتاب نشان داده است که کودکان به کتاب توجه خاصی نشان می‌دهند. او باعث شده است که قصه‌گویی به نقاط محروم برگردد و بچه‌ها در دنیای قصه‌ها درس‌های بزرگی بگیرند.
دیدارنیوز در هفته کتاب با حجت الاسلام اسماعیل آذری‌نژاد در خصوص ترویج کتابخوانی در میان کودکان و روش‌های او برای ترغیب کودکان به کتاب خواندن، به گفتوگو پرداخته است.
آذری‌نژاد در مورد کتاب‌های حوزه کودکان گفت: «کتاب‌های تألیفی‌کودک خوب نیست. ترجمه‌ها زیاد و خوب است، اما وضع تألیف خوب نیست. کتاب‌های درجه یک کودک دنیا ترجمه می‌شود، اما به لحاظ تألیفی خیلی در ضعف هستیم. ما نتوانستیم داستان‌های خوب همراه با مفاهیم گذشتگانمان را در قالب‌های جدید بیاوریم. در قالب‌هایی که استانداردهای بین‌المللی است. هم در حوزه ملی و ایرانی و هم در حوزه دین در تولید کتاب در ضعف هستیم. من همیشه می‌گویم در فقر هستیم و متأسفانه به دلایل مختلف نتوانستیم داستان‌های خوب بنویسیم. اولین انتظار من از نشریات به عنوان فعال کودک این است که کتاب خوب چاپ کنند. بعضی از ناشرین حاضر نباشند هر کتابی را چاپ کنند. کتابی که با فرهنگ و آیین ما هماهنگی داشته باشد. نکته دوم این است که کتاب‌هایی که مخصوص کودکان است بار دوم الی سوم که کودک استفاده می‌کند، شیرازه‌اش از هم می‌پاشد. کیفیت نشر و چاپمان خوب نیست. کتاب گران قیمت شده است و تهیه کردن کتاب برای کودکان روستاها و مناطق کم برخوردار و محروم سخت است و آنها اصلاً توان خرید ندارند. ناشرین در حد توانشان به مدارس روستایی کتاب هدیه بدهند تا کتاب در دسترس این کودکان نیز قرار گیرد. خیلی از مناطق، کتابخانه ندارند و بچه‌های روستایی دسترسی به کتاب ندارند و لازم است گاهی هم به مدارس کتاب داده شود».
این طلبه جوان در پایان بیان کرد: «به هر شکلی که بچه‌ها انس با کتاب پیدا کنند مثل کتاب صوتی یامدل‌های الکترونیکی خوب است؛ اما هیچی جای کاغذ را نمی‌گیرد. با این حال به هر شکلی انسان دانا بشود، خوب است؛ اما کاغذ یک چیز دیگری است».
