یک دیپلمات درگفتوگو با دیدار معتقد است شاید زمان استقلال کشور فلسطین مشخص نباشد ولی روند آن سرعت بیشتری گرفته است.
دیدارنیوز-سرویس بینالملل: نزدیک به هشتاد سال است که جهان با آنچه تسخیر فلسطین به دست اسراییل نام دارد دست بهگریبان است و در هر دورهای از این تاریخ بسیاری از سیاستمداران تلاش کردند با ابتکاراتی این چالش را حل کنند، ولی هر بار به در بسته خوردند. هر چه در گذشته رنج جامعه فلسطین برای جهان عریان نبود، روند حملات «دولت اسراییل» به «نوار غزه» بعد از «طوفان الاقصی» برگ دیگری را برای مدافعان حقوق بشر باز کرد. روند افزایش کشتهشدن غیرنظامیان فلسطینی بیش از گذشته چشم جوامع را روی آنچه در این کشور رخ میدهد باز کرد و حالا برخی از کشورهایی که تا چند ماه پیش از اسراییل حمایت میکردند به قطعنامه استقلال کشور فلسطین، در صحن سازمان ملل متحد رای دادند.
روز جمعه مجمع عمومی سازمان ملل متحد در قطعنامهای غیرالزامآور از شورای امنیت این نهاد خواست به درخواست عضویت فلسطین در سازمان ملل متحد رای دهد. در این رایگیری ۱۴۳ کشور به این قطعنامه رای مثبت دادند و ۹ کشور شامل اسراییل و ایالات متحده با آن مخالفت کردند. ضمن اینکه ۲۵ رای ممتنع هم به ثبت رسید. فلسطین از سال ۲۰۱۲ دارای وضعیت ناظر غیرعضو بوده و با وجود درخواستهای این کشور برای عضویت دائم در این نهاد بینالمللی همچنان به این مهم دست نیافته است، ولی حالا با تصویب این قطعنامه فلسطین بهعنوان کشوری واجد شرایط برای عضویت کامل از سوی سازمان ملل به رسمیت شناخته شده است. البته تصمیمگیری نهایی در این مورد قرار است در شورای امنیت سازمان ملل صورت گیرد و پیشبینی میشود به احتمال زیاد آمریکا این پیشنهاد را وتو کند.
نعیمی معتقد است که شاید زمان مستقل شدن کشور فلسطین هنوز مشخص نباشد، ولی باتوجه به فشارهای جوامع بینالمللی در برابر جنایات اسراییل، این روند سرعت بیشتری خواهد گرفت. در ادامه این گفتوگو را میخوانید.
«مصیب نعیمی»، کارشناس و تحلیلگر مسایل بینالملل در پاسخ به این سوال که به رسمیت شناختن کشور فلسطین در سازمان ملل چه معنایی دارد و این موضوع چقدر میتواند در روند منطقهای خاورمیانه و جهان تغییراتی به وجود بیاورد، بهخبرنگار «دیدارنیوز» میگوید: «سازمان ملل متحد سالها است که با چالش فلسطین دست و پنجه نرم میکند و در این مورد همواره شاهد صدای موافقان و مخالفان فلسطین که دههها است زیر آتش رژیم اسراییلی حضور دارند شنیده میشود. حتی در دوران ریاست جمهوری «جورج بوش پسر»، شاهد طرحی بودیم که از سوی آمریکا برای به رسمیت شناختن دولتی در فلسطین تهیه شده بود، ولی هرچه به جلو آمدیم، خبری از این طرح نشد. بارها از سوی مجامع جهانی برای ساماندهی کشور فلسطین طرحهایی را ارائه دادهاند، ولی در نهایت میبینیم که نه تنها اسراییل خود را اصلاح نکرده است بلکه دست به کشتارهای بیشتری میزند. نه تنها کشتار کودکان و زنان و غیرنظامیها برای اسراییلیها عادی شده است بلکه در حال کوچدادن اجباری فلسطینیهای نواز غزه هستند.
بعد از طوفان الاقصی شاهد تغییر موضع جهانیان در مورد فلسطین هستیم، حتی بسیاری از کشورهای اروپایی که تا دیروز در پازل آمریکا بازی میکردند حالا به مخالفان سرسخت اسراییل تبدیل شدهاند. در واقع فشار جامعه به دولتها باعث این تغییر وضعیت شده است. در حالی شاهد اعتراضات دانشجویان در کشور حامی اسراییل یعنی آمریکا هستیم که رفتهرفته سیاستمدارهای این کشور هم رفتار و گفتار خود در مورد فلسطین را تغییر دادهاند.»
این تحلیلگر بینالمللی در همین مورد و با اشاره به تغییراتی که در جهان بهوقوع پیوسته است ادامه میدهد: «مقاومت فلسطینیها و البته عریان شدن خشونت و جنایتهای دولتهای اسراییل باعث شده تا تغییراتی در نوع نگاه جوامع بینالمللی به مسایل فلسطین ایجاد شود. با توجه به اشارهای که در مورد تصمیم بوش پسر کردم نباید منتظر باشیم به رسمیت شناختن کشور مستقل فلسطینی به این زودیها به نتیجه برسد. دلیل اصلی این موضوع به حامیان قدرتمند اسراییل باز میگردد که نشان دادند در دفاع از این رژیم هیچ خط قرمزی ندارند، ولی با رخدادهای جدید جهان متوجه ناسازگاری رژیم صهیونیستی با دیگر جوامع و قوانین جهانی شدهاند.»
او در این باره که واکنش آمریکا به چنین رای صادر شده چه خواهد بود میگوید: «باتوجه به سوابق حمایت ایالات متحده از صهیونیستها باید منتظر وتوی آمریکا در این مورد باشیم که رفتاری طبیعی است. توجه داشته باشید که حتی دولت آمریکا در چنین شرایطی دچار سردرگمی شده است. اگر آمریکا این طرح را وتو کند باید به جوامع جهانی و البته دانشجویان معترض پاسخگو باشد و اگر فرضا وتو نکند هم باید به بخشی از جامعه صهیونیست جوابگو باشد.»
دیپلمات پیشین در پاسخ به این سوال که رفتار نماینده اسراییل در سازمان ملل که رای استقلال فلسطین را در صحن پاره کرد، چگونه ارزیابی میکند، اضافه میکند: «چنین رفتاری را در عملکرد بسیاری از مسوولان رژیم اسراییل میبینیم. نه تنها نمانیده اسراییل در سازمان ملل بلکه در حال حاضر بسیاری از مسوولان این رژیم خشمگین و عصبانی هستند. شکستهای پیدرپی، اعتراضات داخلی، فشار جوامع جهانی باعث شده تا حالا دولتی عصبی و خشمگین در راس اسراییل حضور داشته باشد. این نوع واکنشها تنها یک نتیجه در بر دارد و آن اینکه مقاومت در حال پیروزی است و دولت اسراییل هر روز بیشتر در موضع ضعف قرار خواهد گرفت. بهطور خلاصه باید به این نکته اشاره کنم که نوع مبارزه و کنشگری فلسطینیها اعتماد بهنفس اسراییلی را گرفته است.»