دیدارنیوز - حجت الااسلام حسن نوروزی درباره برون رفت کشور از شرایط فعلی گفت: اگر جای رئیس مجلس بودم پنجشنبه، جمعه و شنبه نمایندگان را در مجلس نگه می‌داشتم و خودم هم در مجلس مستقر می‌شدم. در شرایط فعلی رئیس مجلس باید سخنرانی‌های گوناگون سفرهای خارجی و داخلی خود را لغو کند و در مجلس بنشیند و از هرکسی که در این زمینه می‌تواند مفید باشد کمک بگیرد.
وی ادامه داد: باید نمایندگان با جریان‌های موجود، دولتی‌ها، بازاریان، اقتصاددانان و کسبه‌ای که می‌توانند کمک کنند ظرف ۳ الی ۴ روز به نتیجه برسند.
نماینده مردم رباط کریم ادامه داد: مشاهده می‌کنیم که رئیس‌جمهور خرامان خرامان به آمریکا می‌رود، رئیس‌مجلس به سخنرانی‌ها‌یش می‌رسد این وسط فقط مردم هستند که زجر می‌کشند. باید در این اوضاع و شرایط همه چیز تعطیل شود و راه‌کارهایی پیدا کنیم.
وی افزود: باید روال عادی مجلس شورای اسلامی و دولت کنار گذاشته شود، زیرا شرایط، شرایط عادی نیست که مسئولان دولتی و مجلس بخواهند به طرز عادی کار کنند باید به یکدیگر نزدیک شوند.
این عضو کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس شورای اسلامی افزود: این شرایط علت‌های زیادی دارد، پتروشیمی‌هایی که با خارج کار می‌کنند ارز را به بازار آزاد می‌دهند و به سامانه نیما نمی‌دهند، مردم و حتی مسئولانی که بازنشسته می‌شوند حق بازنشستگی‌شان که ۲۰۰ میلیون و یا ارقام دیگری است را ارز می‌خرند! باید آنان را توجیه کنیم که این‌گونه عمل کردن به ضرر خودشان است.
وی در پاسخ به این سوال که شاید مردم از ترس بی ارزش شدن سرمایه‌شان این کار می‌کنند، گفت: این کار خودزنی است؛ مثل این است که کسی از ترس مردن خود را به آتش بیاندازد. اینجا جایی است که بازار، دولت و مجلس باید به یکدیگر نزدیک شوند و کار کنند .
نوروزی تاکید کرد: آقای رئیس‌جمهور باید وزیر اقتصاد و کار را از میان جوانان سخت کوش، متعهد، متدین و پرتلاش منصوب کند. ایشان تاکنون هیج وزیری را معرفی نکرده است.
نماینده مردم رباط کریم در پاسخ به این سوال که آیا استیضاح وزرا توانست تاثیری بر بهبود شرایط تاثیرگذار باشد، بیان کرد: آقای رئیس‌جمهور وقتی مشاهده می‌‌کند یک استیضاح غیرسیاسی است و فقط و فقط برای بهبود شرایط است باید سریع یک وزیر جایگزین معرفی کند.
وی ادامه داد: ایشان لج می‌کنند برای یک وزارت خانه سرپرست غیر مرتبط می‌گذارند و کاری از پیش نمی‌برند. در این اوضاع و احوال من اگر جای رئیس‌جمهور بودم به نیویورک نمی‌رفتم؛ ایشان رفتند چه کار کنند؟ چه چیزی را حل کنند؟
