دیدارنیوز - بالاخره اساسنامه فدراسیون فوتبال تصویب شد و این فدراسیون تا عاقبت بهخیری فقط برگزاری انتخابات را در پیش روی دارد تا به دوره پنج ساله و تقریبا سیاه هیات رئیسه فعلی پایان بخشد؛ دورهای که با امیدواری بسیار زیاد به اهالی فوتبال روی کار آمد اما میراث آنها در پنج سال اخیر چیزی جز شکست و ناکامی برای فوتبال ایران به بار نیاورده و حالا یک فدراسیون مقروض و از نفس افتاده با یک پرونده حقوقی سنگین به رئیس بعدی و هیات رئیسهاش خواهید رسید.
قبل از شروع فرآیند انتخابات این فدراسیون، نگاهی به عملکرد مدیرانی داشتیم که در این سالها سکاندار امور فدراسیون فوتبال بودند و با اتکا به عملکرد اخیر خود در پنج سال گذشته، به دنبال حضور مجدد در انتخابات هستند تا کماکان بر فوتبال ایران حکمرانی کنند.
در پنج سال اخیر، مهدی تاج (رئیس)، علی کفاشیان، حیدر بهاروند و لیلا صوفیزاده (نواب رئیس)، کاظم طالقانی، فریدون اصفهانیان، هدایت ممبینی، محمود اسلامیان و محمود شیعی (اعضای هیات رئیسه) برای فوتبال ایران تصمیمگیری کردند. در کنار این افراد چهرههایی مانند محمدرضا ساکت، ابراهیم شکوری، مهدی محمدنبی و ... هم با داشتن سمتهایی مانند دبیرکل فدراسیون در طراحی و اجرای برخی از برنامهها مشارکت کردند که حاصل آن وضعیت کنونی فدراسیون فوتبال شده است.
فریدون اصفهانیان یکی از نفراتی است که در این سالها چالشهای زیادی را برای فوتبال و قشر داوران ایجاد کرده و با رفت و آمدهای خود تبدیل به یکی از "چسبندهترین مدیران به میز خدمت" در فوتبال شده و علیرغم بازنشستگی همچنان بیخیال کمیته داوران نشده است. حضور اصفهانیان در فوتبال و کمیته داوران مربوط به پنج سال اخیر نیست و او از طریق لابی با اعضای مجمع توانسته در ادوار مختلف جایی را برای خود در هیات رئیسه باز کند و مناصب متعددی را در فوتبال صاحب است اما تمرکز این گزارش روی عملکرد و رفتار او در پنج سال گذشته است.
* مدیر پروازی!
نخستین ایراد به فریدون اصفهانیان بعد از انتخاب مجدد به عنوان رئیس کمیته داوران، مشغلههای مختلف وی بود. او علاوه بر ریاست این کمیته، به طور همزمان ریاست هیات فوتبال زنجان و عضویت شورای شهر زنجان را بر عهده داشت و علاوه بر این به عنوان ناظر داوری به اقصی نقاط کشور سفر میکرد.
واکنش اصفهانیان به قبول این همه سمت مختلف چیزی جز این که باید جنب و جوش بیشتری داشته باشد، نبود: «من کاراجرایی انجام نمی دهم و اکثر وقتم به سیاست گذاری می گذرد. سرم آنقدرها هم که می گویید شلوغ نیست. امیدوارم خدا کمک کند تا بتوانیم به همه این امور برسیم. باید جنب و جوش خود را بیشتر کنم.»
* سقوط فوتبال زنجان در سالهای مدیریت اصفهانیان
مدیریت اصفهانیان بر فوتبال زنجان هم خالی از عیب و ایراد نبوده است. از زمان حضور او در راس فوتبال این استان، هیچ تحول شگرفی رخ نداده و زنجان که روزگاری به داشتن تیم موفقی به نام عقاب شهره بود، سالهاست که در تمام ردههای سنی تیم ملی و حتی باشگاهی هیچ تیمی را ندارد.
حضور طولانی مدت او در این استان که در مجاورت استان های فوتبال خیز مانند آذربایجان شرقی، گیلان، مازندران، همدان و ... قرار گرفته، با شوخی مهدی تاج، رئیس وقت این فدراسیون همراه بود که در واکنش به انتخاب مجدد اصفهانیان گفته بود: انتخاب دوباره اصفهانیان به عنوان رییس هیات فوتبال زنجان، نیاز به گفتن ندارد چون از زمان احمدشاه بوده است.
مشخص نیست اهالی فوتبال زنجان روی چه حسابی به فردی که در سالیان گذشته هیچ دستاوری نداشته و برای پیشرفت فوتبال این استان اقدامی نکرده، مجددا رای میدهند؟ عجیبتر اینکه او را برای شورای شهر هم انتخاب میکنند و در کمیته داوران هم سمت میگیرد.
حال نوبت آن رسیده که مجمع فدراسیون فوتبال متشکل از چهرههای فوتبالی از جمله مدیران باشگاهها، سرمربیان و کاپیتانهای تیمهای ملی و هیاتهای فوتبال بهترین افراد با نگاه به منافع جمعی و آینده فوتبال ایران تصمیمگیری کنند.
* بازنشستگی پایان نیست!
یکی از عجیبترین اتفاقات در پنج سال اخیر مربوط به اجرای قانون منع بهکارگیری بازنشستگان بود. این قانون در تمام سازمانها و دستگاههای دولتی و همینطور فدراسیونها اجرا شد جز فدراسیون فوتبال. اعضای بازنشسته هیات رئیسه که قصد تبعیت از این قانون را نداشتند، هر طور که بود خود را در مسندشان نگه داشتند و در عوض یکی، دو جابجایی رخ داد.
فریدون اصفهانیان که سالها رئیس کمیته داوران بود، از ریاست کمیته کنار رفت تا در هیات رئیسه بماند. او آن زمان نسبت به خروج از این کمیته گفت: قانون کشور این است که بازنشسته ها نمی توانند کار اجرایی انجام دهند. من هم در نامه ام اینطور نوشته ام که اگر حضور در کمیته داوران کار اجرایی تلقی می شود، به قانون احترام می گذارم و از سمت خود کناره گیری می کنم.
اما او در اتفاقی عجیب، چند ماه بعد به عضویت کمیته داوران در آمد و با گذشت دو سال از این ماجرا، مجددا کمیته داوران را از آن خود کرد. قضیه از این قرار است که بعد از استعفای ممبینی برای حضور در انتخابات ریاست فدراسیون، این کمیته مدتی توسط سایرین اداره میشد تا اینکه اصفهانیان بر مسند امور بازگشت و این بار توجیه جالبی داشت: «بررسیها انجام و مشخص شد مسئولیت من اجرایی نبوده است. ما از فدراسیون نه حقوق میگیریم نه اتاق داریم. ما اصلاً آنجا مستقر نیستیم و نهایتاً یک یا دو روز در ماه و هفته برای سیاست گذاری میرویم. کار اجرایی را دپارتمان انجام میدهد.»
جالب اینکه حرکت او جواب داد و این بار هم هیچ کسی برای اجرای قانون منع بهکارگیری بازنشستگان پا پیش نگذاشت تا اصفهانیان مجددا کمیته داوران را در اختیار بگیرد. او در این مدت کاری را انجام داد که خیلیها در وزارتخانهها و سازمانهای مهم قادر به انجام دادن آن نبودند.
* ویدیو چک وطنی
اشتباهات داوری و اظهارنظرهای عجیب و غریب اصفهانیان در این مدت زمان کم نبوده اما وقتی ویدیو چک در جام جهانی اجرا شد و خیلی خوب جواب داد، اصفهانیان هم مدعی شد که میتوان این سیستم را از نیم فصل دوم لیگ هجدهم (دو فصل قبل) اجرا کرد.
این کار چندین بار با یک تلویزیون و چند دوربین در کمپ تیمهای ملی انجام شد و در آخر هم به جایی نرسید و تمام این پرونده ها که اصفهانیان وعده اجرای آن را داده بود جمع شد. در طول این مدت فقط چند بار به صورت تئوری ویدیو چک به داوران آموزش داده شد و این همه جار و جنجال به همین اتفاقات ختم شد.
* معاملات شبههدار اصفهانیان
مدتی بعد از اعلام لیست داوران بینالمللی ایران، مشخص شد که این کمیته علیاصغر مومنی ۳۴ ساله را جایگزین امیر عرب براقی ۲۸ ساله کرده که در چند سال اخیر با نمرات خوب، مشغول آموزش در آکادمی فیفاست اما این ماجرا وقتی شبههدار شد که تصویر چکی که به مبلغ ۱۰۰ میلیون تومان برای معامله زمین در وجه فریدون اصفهانیان کشیده شده است در فضای مجازی و رسانهها منتشر شد.
این چک شبهات زیادی ایجاد کرد و عدهای معتقدند این معاملات و روابط اقتصادی بین این دو باعث شده صمیمیت آنها به داوری نیز کشیده شود و اصفهانیان بخواهد از روی لطف و دوستی، نام علیاصغر مومنی را وارد لیست بین المللی کند؛ سناریوهایی که هیچکدام ثابت نشده است اما به جای اصفهانیان، فدراسیون فوتبال به این پرونده ورود کرد و اصفهانیان هرگز خودش را موظف به پاسخگویی ندانست.
در نتیجه به راحتی هر چه تمامتر داور جوان و آینده دار کنار گذاشته شد و اصفهانیان و مومنی هم در این مدت هرگز پاسخی به رسانهها ندادند.
* از آب کره گرفتن!
از اتفاقات عجیب در دوران حضور فریدون اصفهانیان در کمیته داوران مربوط به اتفاقی است که یدالله سلیمانی، دبیر سابق دپارتمان داوری میگوید: «روزی آقای اصفهانیان برای حضور در سمینار روسای شوراهای شهر در اصفهان حضور داشتند. ایشان به من زنگ زدند و گفتند حکم نظارت برای دیداری که در همان تاریخ در اصفهان برگزار می شود برای او بزنم اما من مخالفت کردم و گفتم شما برای کار شخصی آنجا رفتید و من نمی توانم این درخواست را عملی کنم، ضمن اینکه ناظر این دیدار نیز تا ساعتی دیگر به اصفهان می رسد. به وی گفتم اگر می خواهید به صورت نامحسوس بروید و عملکرد داور و ناظر را زیر نظر بگیرید اما در کمال تعجب ایشان به من گفت برایم ابلاغیه ناظر ویژه را بزن تا این کار را بکنم که من با آن هم مخالفت کردم. پس از نیم ساعت متوجه شدم یکی از دوستان ابلاغیه ایشان را پیش نویس کرده و آورده تا من امضا کنم!»
فریدون اصفهانیان که برای کار دیگری به اصفهان رفته، انتظار داشته در این زمان با توجه به حضور او در این شهر، در فاصله چند ساعت تا شروع بازی برای او حکمی صادر شود تا به این شکل، حق ماموریتی بابت حضور اجباری در اصفهان هم دریافت کند. این رفتار او مصداق بارز ضرب المثل از آب کره گرفتن است که برای کسانی به کار می رود که از هر موقعیتی برای درآمدزایی استفاده می کنند.
* کنار گذاشتن فغانی از فهرست داوران بینالمللی
یکی از اتفاقات مهم ماههای اخیر سناریو کنار گذاشتن علیرضا فغانی از فهرست داوران بینالمللی بود. بالاتر هم به گوشهای از این اتفاقات اشاره شد که عرببراقی، برادر زن فغانی را حذف کردند تا مومنی را اضافه کنند و به این شکل با فغانی تسویه حسابهای شخصی انجام شود.
فریدون اصفهانیان ۱۹ مهر امسال درباره حضور یا غیبت فغانی در فهرست داوران بینالمللی گفت: بعضیها میگفتند نام فغانی از لیست خارج میشود در حالی که مهر ماه سال قبل نام او در لیست سال ۲۰۲۰ قرار گرفت. امسال کمیته داوران باید این را بررسی کند و هیات رئیسه فدراسیون تصمیم بگیرد.
با این وجود چند روز بعد مشخص شد که کمیته داوران قصد داشته فغانی، تنها امید ایران برای افتخارآفرینی در جام جهانی ۲۰۲۲ را به خاطر اختلافات شخصی خود کنار بگذارند و در واپسین دقایق با اعتراض دسته جمعی خانواده فوتبال، فغانی در صدر این فهرست جای گرفت.
کاملا از اظهارات اصفهانیان مشخص است که او تلاشی برای باقی ماندن فغانی در این فهرست نداشت و آن را منوط به تصمیم کمیته کرده بود اما برای هر کسی مشخص است که وقتی سرمایهای مانند فغانی وجود دارد، هیچ توجیهی برای حذف آن وجود نداشت اما اصفهانیان چشم خود را روی آن بست.
* انتقاد از انتقادات کارشناسان
در این سالها انتقادات زیادی به عملکرد اصفهانیان از سوی کارشناسان داوری و حتی داوران فعلی وجود داشت اما داوران شاغل در مسابقات به علت برخورد شدید کمیته داوران نتوانستند از حق و حقوق خود دفاع کنند و یا انتقادی را به زبان بیاورند.
با این وجود کارشناسان داوری زیادی مخالف اصفهانیان هستند که او در واکنشی عجیب اینطور به آنها واکنش نشان داده است: «ما خودمان در کمیته داوران مشکلاتی داریم و این را انکار نمیکنیم اما وقتی کسی برای کارشناسی صحبت میکند، به جای کارشناسی کردن همه ارکان داوری از کمیته داوری تا دپارتمان را زیر سؤال میبرد. در صورتی که وظیفه یک کارشناس چیز دیگری است!»
* حضور داوران در لیگ برتر بدون تست کرونا
در حالی که مسابقات لیگ برتر فوتبال ایران طبق پروتکلهای بهداشتی کرونا برگزار می شود، فدراسیون فوتبال از ابتدای فصل جاری تاکنون هیچ اقدامی برای گرفتن تست کرونا از داوران نکرده و می گوید پولی برای این کار ندارد تا به این شکل، تمام اقدامات باشگاه ها برای پیشگیری از کرونا زیر سوال برود و از طرفی داوران و خانواده آن ها در معرض خطر قرار گیرند.
فریدون اصفهانیان به عنوان متولی و به قول خودش سیاست گذار داوری در فوتبال، هرگز تلاشی برای تامین بودجه و تامین سلامتی داوران نکرده و انگار نه انگار که جان داوران و خانوادههایشان هم مانند هر کس دیگری در فوتبال اهمیت دارد.
اینها تنها گوشهای از عملکرد پر از ابهام و ایراد یکی از اعضای هیات رئیسه فدراسیون فوتبال است که به این واسطه به مدت چندین و چند سال بر کمیته داوران سلطه داشته و هیچ قدمی برای بهبود کیفیت داوران و معیشت زندگی آنها نکرده است. در حال حاضر داوران جزو ضعیفترین اقشار فوتبال ایران از نظر درآمدی هستند.
با این حال اصفهانیان همچنان علاقه مند به شرکت در انتخابات و تصاحب کمیته داوران است که به واسطه عملکردش هر کسی در مجمع فدراسیون فوتبال می تواند درباره او و میراثش تصمیم گیری کند و بهترین تصمیم را برای آینده فوتبال ایران اتخاذ کند.
حال نوبت آن رسیده که مجمع فدراسیون فوتبال متشکل از چهرههای فوتبالی از جمله مدیران باشگاهها، سرمربیان و کاپیتانهای تیمهای ملی و هیاتهای فوتبال بهترین افراد با نگاه به منافع جمعی و آینده فوتبال ایران تصمیمگیری کنند.