مدیرعامل ایران خودرو: در سه ماه گذشته ۱۵۲ هزار خودرو تحویل دادیم/ ماندن خودرو در کارخانه برای خودروساز نفعی ندارد

دیدارنیوز ـ پرستو بهرامی‌راد/ آرش راهبر: نمایشگر بزرگ بر روی دیوار اتاق مدیرعامل ایران‌خودرو هر چند ثانیه یک بار آمار تولید را تجدید می‌کند. ستون‌های رنگی در حال بالا رفتن هستند یعنی اینکه تعداد خروجی محصول از خط مونتاژ، رو به افزایش است. اتاق فرشاد مقیمی کم و بیش نزدیک همان جایی است که بیش از ۵۰ سال قبل، محمود خیامی آنجا را به عنوان دفتر مدیریت خود تاسیس کرد و به نظر می‌آید شور و انگیزه مدیر جوان ایران‌خودرو نیز کمتر از موسس ایران ناسیونال نیست.

 

مدیر جوان ایران‌خودرو حدود ۶ ماه قبل این سمت را بر عهده گرفت و تاکنون روند مثبت و رو به رشدی را سپری کرده و بحران را از خودروساز بزرگ ایران دور نموده است. با فرشاد مقیمی درباره ایده‌هایش و همچنین روندی که منجر به رشد تولید در کارخانه شده به گفت‌وگو نشستیم که متن این گفتگو در دو بخش منتشر خواهد شد.

 

در ادامه می توانید بخش نخست گفتگوی دیدارنیوز با فرشاد مقیمی را مطالعه کنید.

دیدارنیوز: حدود شش ماه است که به عنوان مدیر عامل شرکت ایران‌خودرو قبول مسئولیت کردید و در این مدت تأثیرات مهم و سریعی در این شرکت رخ داده است. هم افزایش تولید اتفاق افتاد و هم در ماجرای داخلی‌سازی قطعات، تلاش‌های خوبی داشتید که بخش مهمی از آن به نتیجه رسید. در این مدت نسبت به زمان‌بندی ذهنی خودتان چقدر از اهداف‌تان محقق شده است؟
فرشاد مقیمی: واقعیت امر این است که تاکنون هر اتفاقی در مجموعه ایران‌خودرو افتاده، خواست خدا بوده است و بقیه هم البته از طرف خدا مأمور بودند که این کار‌ها را دنبال کنند و به سرانجامی برسانند. پس همه چیز خواست خدا بوده و بقیه هم یدالله بودند. در این مدت همانطور که شما اشاره کردید تولیدمان رقم قابل توجهی رشد پیدا کرده و در حال حاضر هم تولید متوسط روزانه ما بالای ۲ هزار دستگاه در روز است. تحویل هم روند رو به رشدی داشته به طوری که ما در سه ماه گذشته بیش از ۱۵۲ هزار خودرو به مردم تحویل دادیم که این یک رکورد برای ایران‌خودرو محسوب می‌شود. در دوره‌های مختلف حتی زمانی که تحریم‌ها اینقدر پیچش سفت نشده بود، ما این تعداد تحویل نداشتیم. البته بخشی از این ماجرا به تکمیل خودرو‌هایی که در کف کارخانه مانده بودند، باز می‌گردد. ما چیزی حدود ۷۰ هزار خودرو در کف کارخانه داشتیم که این خودرو‌ها بیش از ۲ میلیون و ۴۰۰ هزار قطعه کسری داشتند. این تعداد قطعه از شبکه داخلی تامین شد و خودرو کامل به دست مردم رسید. به جایی رسیدیم که خودروبر نداشتیم که بتواند خودرو‌ها را دست مردم برساند؛ لذا طرح تحویل درب کارخانه را در دستور کار قرار دادیم و همین الان هم پا برجا است و در ایام نوروز هم به همین ترتیب ادامه خواهیم داد که اگر کسانی علاقه‌مند هستند که زودتر ماشین‌شان را تحویل بگیرند، به جای اینکه ما بخواهیم آن را تا نمایندگی حمل کنیم و از نمایندگی تحویل بگیرند، همان ماشین را نه تنها در تهران بلکه در سایت‌های مختلف جلوی درب کارخانه تحویل دهیم؛ ما هشت سایت در کشور داریم. همکاران به مشتریان‌مان پیامک می‌دهند اگر علاقه‌مند هستید برای گرفتن خودروی‌تان به فلان سایت مراجعه کنید.

در کنار این موضوع برای اینکه بتوانیم خود را از فضای وابستگی به خارج از کشور جدا کنیم یک سری اقدامات انجام دادیم. این اقدامات محدود به زمان نیست و یک کار مستمر است. یعنی سال به سال که جلو می‌رویم باید در این فضا حرکت کنیم تا جایی که خودمان را به عدم وابستگی به خارج از کشور در اینگونه تجهیزات برسانیم؛ بنابراین یک‌سری برنامه‌های کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت تدوین کردیم. مثلا دکتر ستاری مهمان ما بودند و توانستیم یک رویداد فناورانه را با شرکت‌های دانش بنیان برگزار کنیم. ما ۲۹۰ نیاز فناورانه روی میز گذاشتیم و در همین ایام ۸۰ تفاهم‌نامه امضاء شد. من شهریور ماه در ایران‌خودرو مستقر شدم و در مهرماه یک برنامه فناورانه در صندوق نوآوری شکوفایی بود که آنجا حاضر شدیم. در آنجا شش موضوع به قرارداد رسید. البته ۳۵ تفاهم‌نامه بود که شش قرارداد شد. از این شش قرارداد، یکی الان در مرحله تولید انبوه است و دو تا در مرحله نمونه‌سازی است که باید تست‌هایش انجام شود. چون مرحله بعد از نمونه‌سازی باید تست‌ها انجام بگیرد و تأیید که شود می‌رود یک روز خط و بعد اگر تست‌ها به مرحله‌نهایی رسید این قطعات را به تولید انبوه می‌رسانیم و به میزان نیازمان تقاضا خواهیم داشت.

در عین حال یک‌سری سیاست‌هایی را نیز تدوین کردیم که حرکت‌دهنده‌اند و اگر روزی هم من نباشم و فرد دیگری بیاید می‌تواند آن را پیگیری کند. چنین سیاست‌هایی می‌تواند ادامه راه را تضمین کند. سیاست‌مان چه بود؟ گفتیم چیز‌هایی که می‌خواهیم بسازیم از دو جنس هستند؛ یا پتانسیل آن در داخل کشور وجود دارد یا وجود ندارد. اگر وجود دارد از تولیدکننده بخواهیم تولید کند و قیمت خرید ما از تولیدکننده هم به قیمت FOB خلیج فارس است. آن‌هایی که پتانسیل تولید ندارند را نیز به قیمت تمام شده وارداتی یا «لنددکاست» از آن‌ها می‌خریم. یعنی یک مرحله آن‌ها را سهل‌تر دیدیم و افزایش قیمت را هم قبول می‌کنیم. طبیعتا در سال دوم همین قطعه باید بیاید روی قیمت FOB خلیج فارس و سال سوم هم باید برسد به قیمت هدف یا «تارگت پرایس».

در واقع تامین کننده قطعه در عرض سه سال باید در مسیر درست تولید قرار بگیرد تا بتواند ادامه دهد. در کنار این، ما قرارداد پنج ساله نیز می‌بندیم. می‌دانید که نقطه آسیب هر بیزینسی، بازارش است. وقتی یک کسب و کاری بازارش تنظیم شود آن بیزینس باید کار کند، مگر اینکه نخواهد کار کند. وقتی پنج سال خرید را تضمین می‌کنیم، دیگر آن کسب و کار نگرانی ندارد و باید برود کار کند. حال یک زمانی است که طرف مثلاً نمونه‌اش در داخل کشور نیست و می‌خواهد نمونه‌سازی کند و نمونه‌سازی هزینه دارد، ریسک دارد و احتمال از بین رفتن هست. خب این ریسک را چه کسی باید بپذیرد؟ سراغ معاونت علمی و فناوری رفتم. گفتم شما که بالاخره مأموریت حمایت از شرکت‌های دانش بنیان را دارید، به میدان بیایید. ما با صندوق نوآوری شکوفایی و آقای دکتر وحدت کار بسیار خوبی کردیم و هدف‌مان را با آن‌ها جلو بردیم. اما با دو دستوری که دکتر (سورنا) ستاری برای موضوع ما داد این راه را خیلی سهل‌تر می‌کند. یعنی شما مطمئن باشید انتشار این خبر برای قطعه‌سازها، سرعت انجام کار را بالا‌تر می‌برد، جامعه بیشتری می‌آیند برای اینکه بتوانند به سمت داخلی سازی حرکت کنند.

یک نکته دیگری می‌ماند و آن، این است که این اتفاق تا چه زمانی ادامه پیدا می‌کند؟ اگر فردا خارجی‌ها به ما یک نگاه صمیمی‌تری داشتند، آیا ما بلافاصله به سمت‌شان برویم؟ همین جا خدمت شما عرض کنم که ما در ایران‌خودرو داریم به ترتیبی برنامه‌ریزی می‌کنیم که از این پس هیچ خودرویی را با نام و نشانی غیر از ایران‌خودرو به بازار عرضه نکنیم. ما از خودروی «کا ۱۳۲» رونمایی داشتیم که هنوز هم نام‌گذاری نکردیم و توسط آقای رئیس‌جمهور رونمایی شد. روی همین پلت‌فرم، یک کراس‌اوور هم طراحی کردیم و آماده است که در آینده آن را هم رونمایی کنیم. خودروی دنا را به گیربکس اتوماتیک شش سرعته مجهز کردیم. توانستیم روی آن تجهیزات دیگری هم سوار کنیم. یک سری امکانات رفاهی هست که امروز مردم از ما انتظار دارند که بتوانیم برایشان بسازیم. خودرو هم از نظر موتوری، توان بسیار خوبی دارد و به دست مهندسان داخلی طراحی شده که همان موتور ملی است و ارتقاء پیدا کرده است. با افتخار می‌توانم عرض کنم در خصوص کالیبراسیون بین گیربکس و موتور هم با اینکه خارجی‌ها بعد از برجام ۳۰ درصد کار انجام داده بودند و رها کردند و رفتند، اما بقیه کار توسط مهندسان خودمان در مجموعه، به نتیجه نهایی رسید و آن ها توانستند تأییدیه را بگیرند.

 

 

 

دیدارنیوز: در هفته‌های آخر سال، شاهد افزایش قیمت خودرو بودیم و در ماجرای خرید الکترونیکی، بعضی از مردم همچنان ناکام می‌مانند و بعضی هم مجبور هستند از دلالان کمک بگیرند. نقش ایران‌خودرو در این موضوع چیست؟
مقیمی: نقش ما مقابله با این جریان است. هیچ نقشی در ایجاد این جریان نداریم. هر اقدامی که انجام می‌دهیم مقابله با این است. اولاً که شما باید نگران این می‌شدید که ما نتوانیم خودرو تحویل دهیم. چه بسا که سال گذشته هم همین مسئله وجود داشت. یعنی آن اجتماعات مردم ناشی از این بود که ما نمی‌توانستیم خودرو تحویل دهیم. امروز داریم خودرو تحویل می‌دهیم. پس نگرانی از این بابت نداریم. مسئله دوم اینکه اگر این خودرو امروز در کارخانه بماند چه نفعی برای خودروساز دارد؟ من که قیمتم تغییر نکرده فقط جریمه اضافه‌تر نسبت به روز قبل باید پرداخت کنم. قیمت که برای ما فرق نمی‌کند و همان چیزی است که ستاد اعلام کرده و ما هم داریم خودرو را به همان قیمت مصوب می‌دهیم. اما اگر ده روز خودرو را دیر تحویل دهیم، جریمه دیرکرد تعلق می‌گیرد که بر مبنای ۱۲ درصد محاسبه می‌شود. پس اگر من امروز خودرویم را تحویل دهم از آن جریمه فرار می‌کنم، پس انگیزه‌ای برای این کار ندارم.

نکته سوم اینکه ما اگر بتوانیم یک خودرو در روز بیشتر تولید کنیم شما مطمئن باشید که این کار را می‌کنیم، چون یک خودرو بیشتر می‌توانیم به مردم تحویل دهیم. منتهی آن نکته‌ای که شما اشاره می‌کنید یک بحث دیگری است. این بحث‌ها از درون کارخانه نیست و بیرون کارخانه است. من جلوی درب کارخانه دارم این خودرو را به چه قیمتی تحویل می‌دهم؟ ده سال هم این خودرو را نگه دارم، باز من باید به همین قیمت تحویل دهم؛ چون با مردم قرارداد دارم. پس ده سال دیگر هم اگر این خودرو اینجا بماند برای من هیچ نفعی که ندارد هیچ، تازه آسیب هم دارد. از بابت اینکه باید در جای مسقف، نگهداری و حراستش کنیم که بتوانیم در قالب یک خودروی نو به مردم تحویل دهیم. از شما که اصحاب رسانه هستید خواهش می‌کنم به مردم اطلاع رسانی کنید که ما هیچ انگیزه‌ای نداریم. نکته چهارم هم این است که شرعاً، عرفا و قانوناً اشکال دارد که من خودرو را نگه دارم. باید سرمایه و پول را بگیریم، تبدیل به مواد اولیه و قطعات کنیم و خودروی جدید تحویل دهیم. هر چه گردش این کار بیشتر باشد، بیشتر نفع می‌بریم. من می‌توانم به شما به قطعیت عرض کنم که در داخل سیستم ایران‌خودرو از شهریور تا کنون ما نه یک خودرو از مردم جلو بردیم نه یک خودرو عقب آوردیم. هر کسی سر زمانی که ثبت نام کرده، نوبتش شده خودرویش را به او تحویل دادیم و می‌دهیم. مردم خیال‌شان راحت باشد، اجازه نمی‌دهیم این بی‌عدالتی در درون سیستم اتفاق بیافتد.

 

 

از آن طرف هم همه همت‌مان را گذاشتیم و می‌گوییم وسط میدان بیایید. بالاخره الان کارزار جنگ است و میدان جنگ اصلی اینجا است، چون کشور از اینجا تحریم شد. هیچ کسی هم باور نمی‌کرد که ما بتوانیم در این شرایط، روزانه دو هزار دستگاه تولید کنیم. تازه دو هزار دستگاهی که امروز تولید می‌کنیم با دو هزار دستگاه دیروز یک تفاوت‌هایی هم دارد. تفاوتش در چیست؟ ما مثلاً در ایام گذشته چهارصد دستگاه در روز «سی کی دی» تولید می‌کردیم. یعنی قطعات را از خارج کشور می‌آوردیم و آن‌ها را به هم وصل می‌کردیم و دست مردم می‌دادیم. اما الان دو هزار خودرو را کارگر ایرانی انجام می‌دهد. یعنی برای دو هزار خودرو، قطعات و هشتصد کیلو ورقش را کشور تأمین می‌کند و از خارج کشور وارد نمی‌شود. گرچه یک جا‌هایی در همین قطعات وابستگی داریم، اما قطعات در داخل سیستم هست. خودرو‌ها هر کدام بسته به نوع خود، میزانی از وابستگی وجود دارد، اما تلاش کردیم آن‌ها را به حداقل برسانیم. نکته دوم این که اگر اشتغالی هم اتفاق می‌افتد، اشتغال در داخل کشور است. به اظهار خود انجمن قطعه‌سازان، صد هزار نفر در صنعت، تعلیق شده بودند که به کار بازگشتند. حال باز بنا به اظهار آن‌ها مجموعه قطعه‌سازی ما ۱۴ هزار نفر نیروی جدید گرفته و این دروغ و انکار نیست و شرکت‌ها مشخص هستند.