"دیدارنیوز" در گفتگو با «حسن هانی زاده» ابعاد اقتصادی معامله قرن و اجلاس منامه را بررسی کرد؛
دیدارنیوز ـ اسفندیار عبداللهی: «معامله قرن» یا همان طرحی که رییس جمهور آمریکا از آن به عنوان فرصتی تاریخی برای صلح بین فلسطینیان و اسراییل از یک طرف و تشکیل دو کشور مستقل اسراییل و فلسطین از سوی دیگر یاد میکند در مراحل جدیدی قرار گرفته است. اخیرا وب سایت کاخ سفید، قسمتی از فاز اقتصادی این طرح را منتشر کرد که مستقیما مبالغی را مطرح می کند و به نظر می رسد مشوق های پولی طرح معامله قرن است.
بر اساس اعداد و ارقامی که منتشر شده، سرمایه‌گذاری در حوزه‌های عمومی و خصوصی در سرزمین‌های فلسطینی، دست‌کم یک میلیون فرصت شغلی ایجاد خواهد کرد. همچنین بنا بر این طرح، مبلغ ۲۷.۵ میلیارد دلار در کرانه باختری و نوار غزه و مبالغ ۹.۱ میلیارد، ۷.۴ میلیارد و ۶.۳ میلیارد دلار به ترتیب برای فلسطینیان ساکن مصر، اردن و لبنان سرمایه‌گذاری خواهد شد.
کاخ سفید با طرح این ادعا که «چندین نسل از فلسطینی‌ها تحت شرایط مشقت‌بار و زیان‌بار زندگی کرده‌اند اما فصل بعدی زندگی آنان می‌تواند با آزادی و منزلت قرین شود» اعلام کرد: این طرح بلندپروازانه‌ترین اقدام بین‌المللی برای فلسطینیان تا به امروز است. این در حالی است که دیروز و امروز (چهارم و پنجم تیرماه) پیرامون طرح معامله قرن در کشور بحرین جلساتی در حال برگزاری است. در این جلسات که از آن به عنوان «همایش فرصت های اقتصادی معامله قرن» یاد می شود در ظاهر به ابعاد اقتصادی و مشوق های مالی این طرح پرداخته می شود.
در همین رابطه
حسن هانی زاده کارشناس مسائل منطقه در گفت‌وگو با
دیدارنیوز و در پاسخ به این پرسش که اجلاس بحرین را چگونه ارزیابی می کنید و بانیان و شرکت کنندگان در منامه به دنبال چه نتایج و اهدافی هستند، گفت: طرح معامله قرن در دو حوزه سیاسی و اقتصادی توسط بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسراییل، رییس جمهور آمریکا و محمد بن سلمان ولیعهد عربستان سعودی، طراحی شده است. در حوزه سیاسی قرار است بیت المقدس به عنوان پایتخت رژیم اسراییل معرفی شده و حق بازگشت شش میلیون آواره فلسطینی نادیده گرفته شود، بخشی از ساکنان نوار غزه به صورت استیجاری به صحرای سینای مصر منتقل شوند و منطقه ابودیس به عنوان پایتخت تشکیلات خود گردان شناخته شود. در صورت تحقق این موارد، دولت نیمه مستقل فلسطینی زیر نظر اسراییل و جامعه جهانی تاسیس خواهد شد که بدون ارتش و اسلحه خواهد بود و مرزهای آن تحت مدیریت اسراییل خواهد بود.
هانی زاده افزود: در حوزه اقتصادی، قرار است پس از پذیرش این طرح، مبلغ ۵۰ میلیارد دلار توسط کشورهای مختلف در اراضی اشغالی سرمایه گذاری شود. با توجه به مقاومت‌های صورت گرفته و مخالفت گسترده مردم فلسطین، تشکیلات خودگردان، حماس، ایران و محور مقاومت، این طرح در حوزه سیاسی شکست خورده است و در حوزه اقتصادی هم عقیم خواهد ماند. مدیر اجرایی این طرح یعنی آقای کوشنر داماد دونالد ترامپ، اصرار دارد حداقل این طرح در حوزه اقتصادی عملیاتی شود. کنفرانس بحرین برای پرداختن به ابعاد اقتصادی در حال برگزاری است اما با توجه به نگرانی‌ها و دغدغه‌هایی که پیرامون شکست فاز اقتصادی این طرح وجود دارد، اغلب مشارکت‌ها در سطح پایینی است.
وی ادامه داد: قرار بود رهبران بسیاری از کشورهای عرب در این کنفرانس شرکت کنند ولی با توجه به وجود مشکلات و مخالفت های گسترده و ترس از شکست این طرح، در سطح پایین شرکت کردند. چون این طرح دورنمای شفافی ندارد، احتمال شکست آن در دو حوزه سیاسی و اقتصادی بسیار زیاد است. هدف اصلی معامله قرن ـ که کارشناسان آن را شبیه توافق و وعده بالفور می دانند ـ این است که از آن به عنوان برگ برنده ترامپ در انتخابات یاد می کنند. به نظر می رسد دونالد ترامپ دو برگ برنده برای انتخابات ریاست جمهوری آینده در دست دارد. یکی از آن دو، اجرایی کردن طرح معامله قرن است که اکنون تردیدهایی در مورد نتیجه بخش بودن آن وجود دارد و احتمالا شکست کاملی متوجه فاز اقتصادی این طرح خواهد بود.
این کارشناس مسائل خاورمیانه دومین برگ برنده دونالد ترامپ را ایران دانست و افزود: بازگشت ایران به میز مذاکره برای رئیس جمهور آمریکا بسیار مهم است. دونالد ترامپ، به شدت اصرار دارد از این برگ برنده برای پیروزی در انتخابات ۲۰۲۰ ایالات متحده استفاده کند. به همین دلیل انواع تهدیدها، تحریم‌ها و فشار‌های اقتصادی را برای محقق شدن این هدف، علیه ایران اعمال کرده است که بتواند در خصوص نقش منطقه ای، توان دفاعی و انرژی هسته ای، ایران را در یک فرایند زمانی ۹ ماهه، به مذاکره وادار کند. ولی پاسخ قاطع رهبری مبنی بر اینکه تحت هیچ شرایطی با این رییس جمهور آمریکا مذاکره نخواهیم کرد، این برگ برنده انتخاباتی را هم از دست او خارج کرد؛ بنابراین معتقدم رییس جمهور آمریکا دو برگ برنده «معامله قرن» و «موضوع ایران» را به دست نخواهد آورد.
هانی زاده در پاسخ به این پرسش که مخالفت‌ها با طرح معامله قرن معطوف به چه ابعادی از این طرح است، گفت: مطابق این طرح، فلسطین کشور مستقلی نخواهد بود و عنوان کشور مستقل فلسطینی در دستور کار کوشنر، نتانیاهو و بن سلمان نیست. ضمن اینکه مردم فلسطین موضوع اقتصاد، سرمایه گذاری و مشوق‌های مالی را اولویت اول خود نمی‌دانند و مسئله مهم و اولویت اصلی آن‌ها تشکیل کشور مستقل فلسطینی و بازگشت بیش از ۶ میلیون آواره به سرزمین‌های مادری است. تا زمانی که این مسائل حل نشود، هر گونه کمک میلیاردی به فلسطینیان، اساسا ارزشی ندارد. به همین دلیل آمریکایی‌ها و اسراییلی‌ها بعد از سال‌ها فشار اقتصادی و امنیتی بر مردم فلسطین، تلاش دارند از طریق ارائه بسته‌های مالی و سرمایه گذاری، آن‌ها را وادار و ترغیب کنند این طرح را گردن نهند. اخیرا یکی از روزنامه‌های عربی اعلام کرده، مطالبات مردم فلسطین نسبت به گذشته افزایش پیدا کرده است و به حدی رسیده که مردم فلسطین علاوه بر مطالبات قبلی، خواهان دریافت غرامات و خسارات هفتاد ساله خود هستند. این نشان می‌دهد مسئله تشکیل دولت مستقل فلسطینی به پایتختی بیت المقدس جزیی از شاخصه‌های سیاسی مردم فلسطین است.
وی در پاسخ به این پرسش که در طرح معامله قرن، انتقال بخشی از ساکنان نوار غزه به صحرای سینا آمده است، مکانیسم این انتقال چگونه خواهد بود، خاطرنشان کرد: به این صورت پیش بینی شده است که به صورت سالیانه (تا ۹۹ سال) به مصر اجاره مشخصی پرداخت شده و بخشی از صحرای سینا را در اختیار گیرند و با ایجاد شهرک هایی، آن بخش از اهالی غزه که برای اسراییل ایجاد مزاحمت می‌کنند را به مرور به آنجا منتقل و تحت نظر قرار دهند تا امنیت اسراییل تامین شود. پیشنهاد کوشنر و برخی از مسئولان آمریکایی و اسراییلی این است که «وادی عربه» و «قرالاردن» (دره اردن) هم به عنوان منطقه‌ای شناخته شود که تحت پوشش و مدیریت امنیتی اسراییل محسوب و شناخته شود که البته با مخالفت اردنی‌ها مواجه شده است.
هانی زاده در پاسخ به این پرسش که در صورت انتقال بخشی از اهالی غزه، زمین‌های غزه به اسراییل ضمیمه می‌شود، گفت: خیر. فقط تحت کنترل امنیتی اسراییل خواهد بود. به این مفهوم که بخشی از افراد و گروه‌هایی که برای اسراییل خطرناک نیستند و اصولا تاکنون کمتر در پروسه مبارزات شرکت کرده اند در نوار غزه خواهند ماند. طراحان این قصه تماما پشت وعده‌های دروغین پنهان شده‌اند و مردم فلسطین با پشتوانه هفتاد سال تجربه و مبارزه، متوجه تو خالی بودن این وعده‌ها هستند و می‌دانند هدف نهایی دشمنان، نابودی آرمان اصلی مردم فلسطین است؛ لذا مسئله اصلی ملت فلسطین، محقق شدن و تشکیل دولت مستقل فلسطینی در تمام اراضی ۱۹۶۷ و بازگشت آوارگان است. به نظر می‌رسد آمریکا تلاش دارد این طرح تا سال ۲۰۲۰ عملیاتی شود. مقاومت‌های شدیدی حتی در کشورهای شمال آفریقا و تظاهرات و اعتراضاتی در این خصوص شکل گرفته است و ادامه دارد. بسیاری از سران کشورهای عربی جرات نکردند برای کنفرانس منامه، اعلام آمادگی کنند.
وی در پاسخ به این سوال که چرا بحرین برای این نشست انتخاب شده است، یادآور شد: بحرین دارای مشکلات سیاسی است. سعی دارند این کشور کوچک حاشیه ای و شکننده را به عنوان کشوری فعال و تاثیرگذار در منطقه معرفی کنند. پادشاه بحرین دنبال این است که از انزوا خارج شود. خوشبختانه در این کنفرانس، سطح مشارکت پایین است و این اهداف هم محقق نمی شود. ضمن اینکه به خاطر میزبانی این اجلاس، بحرین منفورتر از قبل خواهد شد. عربستان به عنوان کشوری اسلامی و از آنجا که داعیه رهبری بخشی از جهان اسلام را هم دارد آگاهانه و به دلیل نگرانی از شکست طرح معامله قرن، میزبان این کنفرانس نشد ولی همچنان جزئی از کارگردانان این داستان است.
