«خودکشی بزرگ» جنبش فتح و محمود عباس

ملاحظاتی در این باره وجود دارد که به برخی از آن‌ها اشاره می‌شود::

۱- اقدام محمود عباس خلاف توافق میان فتح و حماس موسوم به توافق قاهره است که بر اساس آن می‌بایست دولت آشتی ملی با مشارکت همه گروه‌های فلسطینی شکل بگیرد.

۲- بر اساس قانون، دولت فلسطینی می‌بایست از مجلس قانونگذاری فلسطین رای اعتماد بگیرد، اما این امر در مورد دولت آقای اشتیه اتفاق نیفتاده است و وی تنها به دستور محمود عباس، کابینه را تشکیل داده است. این در حالی است که دوره ریاست محمود عباس بر تشکیلات حکومتی فلسطین، سال هاست که پایان یافته است و باید انتخابات ریاست جمهوری و پارلمانی مجددا برگزار شود و پس از آن دولت فلسطینی معرفی شود. موضوعی که توافق در قاهره نیز بر آن تاکید شده است.

۳- این اقدام خودسرانه محمود عباس و نادیده گرفتن توافق قاهره و مطالبات دیگر گروه‌های فلسطینی، در واقع موجب تشدید اختلافات در جامعه فلسطین، خصوصا میان برخی گروه‌های فلسطینی مانند فتح و حماس خواهد شد.

 

 

۴- ترکیب کابینه محمد اشتیه عموما از میان جنبش فتح انتخاب شده اند و معدود نفراتی هم از جبهه تحریر العربیه و حزب شعب در آن حضور دارند. به نظر می‌رسد هدف از این چینش آن هم در دورانی که محمود عباس در وقت اضافه حیات خود قرار دارد، تسهیل سلطه کامل جنبش فتح بر تشکیلات خودگردان فلسطین است و در واقع جنبش فتح دست به یک کودتای خزنده زده است.

۵- با توجه به واکنش‌های جامعه فلسطینی نسبت به این اقدام محمود عباس به نظر می‌رسد جدای از مخالفت گروه‌های سیاسی با وی، هیچگونه اجماع ملی و مردمی در این ارتباط وجود ندارد. بر این اساس باید منتظر تحرکات مدنی در اعتراض با اقدامات دولت غیر قانونی محمد اشتیه بود. اظهارات عباس پس از مراسم سوگند کابینه اشتیه مبنی بر اینکه با صهیونیست‌ها برای کاهش مالیات فلسطینیان مذاکره خواهد کرد می‌تواند در جهت کاهش نگرانی‌ها و مخالفت‌های فلسطینیان باشد.

۶- با توجه به مخالفت‌هایی که در جامعه فلسطینی علیه اقدامات یکجانبه گرایانه و تمامیت خواهانه جنبش فتح در قالب تشکیلات فلسطینی وجود دارد، پیش بینی می‌شود که همکاری‌های امنیتی دولت جدید با صهیونیست‌ها گسترش یابد.

۷- این اقدام عباس و نادیده گرفتن غزه در واقع می‌تواند تمهیدی باشد بر افزایش فشار‌ها بر غزه، و نوعی تفکیک کرانه و باریکه غزه را منجر شود، خصوصا که دولت راستگرای حاکم بر رژیم صهیونیستی به شدت دنبال این تفکیک در چارچوب معامله قرن امریکایی است که بر اساس آن مسئله غزه باید به صورت مجزا حل و فصل شود.

 

 

۸- نتانیاهو در کمپین‌های انتخاباتی مکرر بر الحاق کرانه باختری به اسرائیل تاکید کرده است و تلاش کرده آن را به صورت یک مطالبه فراگیر جامعه صهیونیستی مطرح سازد. بر این اساس باید منتظر اقدامات دولت اسرائیل در این راستا بود خصوصا که مایک پمپئو وزیر امور خارجه امریکا نیز اخیرا در باره ضمیمه سازی کرانه باختری اظهاراتی داشته است؛ بنابراین اقدام عباس در نادیده گرفتن توافق قاهره و تشکیل دولت غیر قانونی و دستوری محمد اشتیه کاملا در راستای اهداف دولت صهیونیستی است.

۹- این اقدام عباس در واقع همانطور که برخی از گروه‌های فلسطینی بر آن تاکید داشته اند می‌تواند یک انتحار سیاسی، هم برای محمود عباس و هم جنبش فتح محسوب شود، زیرا راستگرایان صهیونیستی با توجه به حمایت‌هایی که از سوی رئیس جمهور کنونی امریکا دریافت می‌کنند برای الحاق کرانه باختری هیچ فرصتی را از دست نخواهند داد. دونالد ترامپ، بیت المقدس را به عنوان پایتخت اسرائیل شناسایی کرد، سفارت امریکا را به آنجا منتقل کرد، جولان سوریه را اسرائیلی معرفی کرد، به سازمان‌ها و محاکم بین المللی در ارتباط با اسرائیل هشدار‌های جدی داده است، این در حالی است که همه اقدامات وی، ناقض مقررات بین المللی است و جامعه جهانی نیز در مقابل این نوع اقدامات امریکا منفعل بوده است. محیط جغرافیایی حوزه حاکمیتی تشکیلات فلسطین، کرانه باختری است و در صورت الحاق کرانه باختری عملا نیاز به تشکیلات فلسطینی از بین خواهد رفت و با توجه به تصویب قانون قومیت، عباس و جنبش فتح و تشکیلات فلسطینی باید صحنه را برای صهیونیست‌ها خالی کنند. به همین دلیل کارشناسان معتقدند جنبش فتح و محمود عباس به یک خودکشی بزرگ اقدام کرده اند.