تیتر امروز

صادق زیباکلام: تندروها به سرمایه‌گذاران گفتند گول لبخند روحانی و ظریف را نخورید/ برجام قبل از خروج ترامپ مرده بود/ می‌شد زودتر مذاکره کرد اما ...
گفت‌وگوی دیدار در برنامه ایرانشهر با یک تحلیلگر مسایل سیاسی

صادق زیباکلام: تندروها به سرمایه‌گذاران گفتند گول لبخند روحانی و ظریف را نخورید/ برجام قبل از خروج ترامپ مرده بود/ می‌شد زودتر مذاکره کرد اما ...

دیدارنیوز در روزی که سومین دور از مذاکرات تهران و واشنگتن در شهر مسقط برگزار شد، میزبان صادق زیباکلام استاد دانشگاه و تحلیلگر مسایل سیاسی در برنامه ایرانشهر بود.
بهرام امیر احمدیان: ما تجربیات کارسازی از گفت‌و‌گو نداریم/سیامک کاکایی: نوروز، جوهره و مایه گفتمان ملی در ایران است به دیپلماسی نوروز بیندیشیم!
در اولین نشست «صلح و وحدت ملی در ایران» مطرح شد:

بهرام امیر احمدیان: ما تجربیات کارسازی از گفت‌و‌گو نداریم/سیامک کاکایی: نوروز، جوهره و مایه گفتمان ملی در ایران است به دیپلماسی نوروز بیندیشیم!

گروه صلح و وحدت ملی انجمن مطالعات صلح ایران، عصر چهارشنبه، سوم اردیبهشت ماه، اولین نشست خود را با موضوع «صلح و وحدت ملی در ایران» با همکاری خانه اندیشمندان علوم انسانی در سالن حافظِ خانه اندیشمندان...
فوتی‌های انفجار بندر شهید رجایی به ۴۰ نفر رسید/ ابراز همدردی علی‌اف با ایران
حادثه تلخ و دردناک در جنوب کشور (بروزرسانی می‌شود)

فوتی‌های انفجار بندر شهید رجایی به ۴۰ نفر رسید/ ابراز همدردی علی‌اف با ایران

در حادثه انفجار روز (شنبه) در بندر شهید رجایی بندرعباس در هرمزگان، متاسفانه طبق آمار‌ها تا ساعت ۱۶:۰۰ امروز یکشنبه، ۲۸ نفر جان خود را از دست دادند و ۱۲۴۲ نفر مصدوم شدند.
"دیدارنیوز" به بررسی فیلم «سونامی» می‌پردازد؛

سونامی؛ گامی جدی برای تنوع ژانر

میلاد صدرعاملی، با "سونامی"، فیلمی ورزشی با دغدغه ورزشکاران تیمی و فردی ساخته که بعضا دست روی مسائل سیاسی مانند "باید ببازی" نیز می­ گذارد و البته به دلیل حساسیت موضوع، خیلی در آن عمیق نمی­ شود. سونامی، شامل بدمن‌ها و کاریکاتور‌هایی است که هرچند غیرحرفه‌ای بودن فیلم را فریاد می­ زنند، اما می‌توان همچنان بابت دست گذاشتن روی ژانری که کمتر در سینمای ایران به آن پرداخته شده، آن را تحسین کرد و امیدوار بود که این ژانر‌های جهانی را کمی حرفه­ ای‌تر ببینیم و بسازیم.

کد خبر: ۲۰۳۶۰
۱۳:۵۵ - ۲۲ بهمن ۱۳۹۷

دیدارنیوزـ ایمان رضایی: سینمای ایران که همیشه محدود و مملو بوده از ایده ­های اجتماعی و درام­‌های رئالیستی و مستندگونه از سیاهی‌ها و مسائلی مانند فقر و طلاق و ...، امسال در جشنواره سی و هفتم، تصمیمی جدی بر آن داشته تا از این لاکِ اجتماعی­‌های اعتراضی خود بیرون بیاید و فیلمسازان را مجاب کند تا دست روی ایده­‌های جدید و ژانر‌های متنوع‌تر بگذارند. میلاد صدرعاملی، با "سونامی"، فیلمی ورزشی با دغدغه ورزشکاران تیمی و فردی ساخته که بعضا دست روی مسائل سیاسی مانند "باید ببازی" نیز می­ گذارد و البته به دلیل حساسیت موضوع، خیلی در آن عمیق نمی­ شود.

سونامی؛ گامی جدی برای تنوع ژانر


اما اهمیت و ارزش فیلم، متاسفانه تنها در حد همین ایجاد تنوع ژانری باقی می­ ماند و مابقی کار، خود را به شکلی بیش از حد ساده و کلیشه­‌ای پیش می­ برد، با سناریویی که کپی از روی کار‌های معمول و معروف ورزشی در جهان (مخصوصا هالیوود) است و داستانی که به شدت قابل پیش بینی و سانتی­مانتال نمود پیدا می­ کند. انتخاب نقش‌ها نیز خیلی استاندارد نیست و نه صدیقیان و نه رادان، استایل و شمایلی ورزشکارانه ندارند و برعکس، با جذابیت‌های چهره­‌ای و شخصیت پردازی غلط، به شدت از کاراکتر‌های ورزشی مدنظر کارگردان فاصله می­ گیرند.

 

سونامی؛ گامی جدی برای تنوع ژانر

ماجرا‌های عشقی/عاطفی که البته در چنین ژانر‌های قهرمان محور در استاندارد جهانی همیشه حضور داشته­ اند، در سینمای ایران گویا جواب نمی­ دهد. اینکه پسری در رشته تکواندو با دختری در رشته بسکتبال با هم رابطه­‌ای عاطفی دارند و فیلم به هر دوجهت و مشکلات و معضلات هر دو در رشته­‌های ورزشی­ شان می­ پردازد، ایده بدی نیست، اما آنچه شکل نمی­ گیرد، علاقه مابین این دو است. رابطه­‌ای که هم می­ خواهد شدیدا عاشقانه بروز پیدا کند و هم دچار دعوا‌ها و اختلاف نظر‌های فراوان است، به اشتباه به ورطه درام­‌های رمانتیک می­ افتند. یعنی ایده درست آن است که در ژانر ورزشی، حتی معضلات یک رابطه عاشقانه نیز ورزشی باشد که در سونامی چنین نیست. رقابتی بین این زوج قرار نمی­ گیرد، اما دیالوگ­‌هایی مبنی بر اینکه هرکدام به فکر پیشرفت خودشان هستند در فیلم به گوش می­ خورد. حالا به جای اینکه جدایی این دو، یک جداییِ رقابتی باشد و نقابل عشق جنسی با عشق ورزشی را شاهد باشیم، دائما در حال تماشای المان‌های رمانتیسم مانند چک کردن گوشی و موتیف‌های خیانت بین این دو هستیم که اساسا خارج از کادر است.

سونامی؛ گامی جدی برای تنوع ژانر


از دیگر ایراد‌هایی که می­ توان به فیلم گرفت، عدم تمرکز روی "ملی" بودن ماجرا است و مسئله ورزشی فیلم، طوری پرداخت شده که گویا تمام این تلاش­‌ها جهت موفقیت ورزشی، صرفا محدود به کسب مقام فردی و سود شخصی می­ شود. از طرفی قهرمان­‌های فیلم نیز خاکستری به تصویر کشیده شده­ اند که البته ایده بدی نیست، اما در ژانر ورزشی، جواب نمی­ دهد. وقتی دست روی قهرمانِ ورزشی ساختن می­ گذاریم، نباید مقوله اخلاق را زیرپا بگذاریم و قهرمانمان را بی اخلاق جلوه دهیم. یکی از قهرمان­‌های فیلم با خودستایی و خودبزرگی بینی در تمرینات حاضر می­ شود و دیگری درگیر مبارزه­‌های شبانه و غیرقانونی است. حال آنکه یکی از آن­ها در آخر با یک تحول غیرمنطقی، یک فداکاری بزرگ انجام می­ دهد و دیگری بدون اصلاح شخصیتی، به کسب مقام قهرمانی می­ رسد و تشویق می­ شود که تمام این­ها ایراد‌های فیلمنامه‌ای اثر را می­ رسانند.


از دیگر مواردی که فیلم روی آن دست گذاشته، لابی­‌هایی است که خبرنگاران و رسانه­‌ها با ورزشکاران انجام می­ دهند و با یک تیتر، اذهان عمومی را دچار تشنج می­ کنند، اما همانطور که قبلا اشاره کردیم، تمام این ایده­‌ها بدون تمرکز و بدون تعمق در فیلم نمود کرده­ اند و تاثیر درستی روی مخاطب ندارند.


سونامی، شامل بدمن‌ها و کاریکاتور‌هایی است که هرچند غیرحرفه‌ای بودن فیلم را فریاد می­ زنند، اما می‌توان همچنان بابت دست گذاشتن روی ژانری که کمتر در سینمای ایران به آن پرداخته شده، آن را تحسین کرد و امیدوار بود که این ژانر‌های جهانی را کمی حرفه­ ای‌تر ببینیم و بسازیم.

 

ارسال نظرات
امروز يکشنبه ۰۷ ارديبهشت
امروز يکشنبه ۰۷ ارديبهشت
امروز يکشنبه ۰۷ ارديبهشت
امروز يکشنبه ۰۷ ارديبهشت
پرطرفدارترین ها