پزشکیان و آن یکی

دیدارنیوز ـ محمد منصورنژاد*: در گفتگوی خبری دیروز، پزشکیان در باب رفع حصر برای میرحسین موسوی، تعبیر آن یکی را بکار برد و به حق مورد اعتراض دیگران قرار گرفت. در فضایل میرحسین، بسیار می‌توان گفت و نوشت. در اینجا، اما سخن دیگری مقصود است:

۱. می‌توانیم از خودمان بپرسیم چرا پزشکیان از آوردن نام مهندس، هراس داشت؟ موضوع روشن است. از شاخ خداوندان زر و زور و تزویر می‌ترسید، در عین حال که، چون می‌داند میرحسین محق است، درصدد است به جای شعار، مشکل حصر را حل کند.

۲. می‌خواهم از اصحاب قدرت بپرسم که آیا با میدان دادن نسبی پزشکیان و حامیانش، قرار است در کشور تغییری را بپذیرید یا خیر؟ وخامت اوضاع را که خودتان بیش از دیگران آمار دارید! زمان به سرعت در حال سپری شدن است. دست کم از حاکم عربستان چیزی بیاموزید. وقتی فهمید با طناب افکار و شیوه قدیمی، تنها به قعر چاه در می‌افتد، بن سلمان را تام الاختیار اجازه اصلاحات داد و کشورشان ظرف مدت محدود، ره صدساله پیمود. هم سیاست خارجی اش را بخوبی ترمیم کرد و هم در سیاست داخلی دستاورد‌های شگفت انگیز داشت.

۳. ناسازگاری‌ها با پزشکیان زیاد است و قصد بیان آن‌ها و افشای بانیان این اقدامات را فعلا ندارم و تنها به نمونه‌ای اشاره می‌کنم. نمی‌شود رئیس جمهوری با دشواری رای بیاورد و گردنش را در گرو وعده هایش هم بگذارد، ولی حتی رسانه رسمی نظام (صدا و سیما) علیه او فعال باشد و سخن کارگزارانش را سانسور کند! و پس از مصاحبه اش علیه بالاترین مقام اجرایی کشور، نظر سنجی داشته باشد و... این اقدامات با شعار وفاق ملی چه نسبتی دارد؟

۴. مگر رئیس جمهور به زودی عازم آمریکا نیست؟ زمامداری که در داخل نزد حتی مقامات، اعتبار نداشته باشد و یا مرجع تقلید ایرانی ساکن عراق (سیستانی)، علاقه‌ای به دیدارش نداشته باشد، چگونه می‌خواهد از تریبون سازمان ملل با اقتدار و از طرف ملت ایران برای جهانیان و ابرقدرت‌ها سخن کند؟
به نظر می‌رسد لازم است به جای کارشکنی، به هیات دولت کمک کرد و یا دست کم فرصت داد تا راهش را بیابد، به امید اینکه در این افق تیره و تار فعلی، به چشم انداز روشن تری برای ایران برسیم، انشاالله

۲۷ شهریور ۱۴۰۳
*دین پژوه و استاد دانشگاه