علایی: نارضایتی در جامعه نشانه‌ فاصله‌گرفتن از تفکر امام است

دیدارنیوز: حسین علایی گفت: هر چقدر در جامعه در هر حوزه‌ای نارضایتی وجود دارد، نشانه‌ی فاصله گرفتن با تفکر امام است. مردم با تفکر امام، حکومت را خادم خودشان می‌دانستند. امام می‌فرمود که «اگر به من خادم بگویید بهتر از آن است که رهبر بگویید.» پس امام حکومت را خدمتگزار و تابع آراء مردم می‌دانست و بر همین اساس اگر حکومت به میزانی که تابع خواست و آراء مردم است، عمل کند رضایت مردم جلب خواهد شد.

سردار حسین علایی، رئیس پیشین ستاد مشترک سپاه پاسداران و استاد دانشگاه، در گفتگویی با بیان نکاتی درباره نارضایتی مردم از وضعیت اقتصادی، ضرورت حفظ و نشر آثار حضرت امام در شرایط کنونی و ... پرداخته است.

مشروح گفتگوی وی را در ادامه به نقل از جماران می‌خوانید.

به نظر شما ضرورت حفظ و نشر آثار حضرت امام در شرایط کنونی چیست؟

تفکر امام خمینی (ره) در بین مسلمانان و ایرانیان باعث شد تا مردم احساس کنند که پایبندی به اسلام را باید در رفتار خودشان در همه حوزه‌ها نشان دهند. امام دین را نه فقط در عرصه علم و دانش مهم می‌دانست بلکه مهم برای ایشان عمل صالح بود که خدا از همه انسان‌ها خواسته است. بنابراین، وقتی امام در زمان طاغوت، عمل صالح را در مخالفت با طاغوت و ایجاد حکومتی بر مبنای تفکر اسلامی و فکر قرآنی بیان کرد مردم ایران به آن توجه کردند. چون امام خمینی قبل هر از کس، به آنچه می‌گفت عمل می‌کرد و جزء کسانی نبود که «لم تقولون ما لاتفعلون» باشد؛ لذا وقتی که مردم او را به عنوان مرجع تقلید الگوی خودشان قرار دادند به این نتجیه رسیدند که می‌شود وارد عمل شد و بدون نیاز به پشتیبانی غیر از خداوند، دست به اقدامات بزرگ زد.

وقتی که تفکر امام خمینی (ره) در بین مردم رایج شد، انقلاب اسلامی را به وجود آورد. همچنین بر پایه نهضت اسلامی و بر مبنای تفکر قرآنی موجب شد که با حرکت مسالمت‌آمیز و گسترده از سوی آحاد مردم برای اولین بار در ایران، نظام موروثی شاهنشاهی کنار زده شود و نظام جمهوری بر اساس تفکر اسلامی در ایران سر کار بیاید.

از آنجایی که تفکر امام خمینی (ره) الهام‌گرفته از قرآن است، تا زمانی که قرآن باقی است که تا ابد جاودانه خواهد بود، تفکر امام هم باقی خواهد ماند. به دلیل اینکه امام فهم خود از قرآن را به زبان مردم ایران بیان کرد.

مسأله مهم این است که در همه ایام و در همه دوران‌ها، مردم بدانند که تمسک به حبل الله، راه مستقیم است و اگر این را باور کنند و در همه حوزه‌ها آن را به کار ببرند کشوری پیشرفته در عرصه‌های اخلاقی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و قدرت ملی خواهیم داشت؛ لذا ارتباط مردم (مخصوصاً کسانی که امام را در زمان حیات ایشان درک نکردند) با تفکر امام خمینی (ره)، می‌تواند به افزایش قدرت و توانمندی ایران در رقابت با سایر کشور‌های جهان و الگو شدن برای پیشرفت و توسعه کمک کند.

از دیدگاه حضرتعالی چقدر با افکار و اندیشه‌های امام فاصله داریم؟

هر چقدر در جامعه در هر حوزه‌ای نارضایتی وجود دارد، نشانه‌ی فاصله گرفتن با تفکر امام است. مردم با تفکر امام، حکومت را خادم خودشان می‌دانستند. امام می‌فرمود که «اگر به من خادم بگویید بهتر از آن است که رهبر بگویید.» پس امام حکومت را خدمتگزار و تابع آراء مردم می‌دانست و بر همین اساس اگر حکومت به میزانی که تابع خواست و آراء مردم است، عمل کند رضایت مردم جلب خواهد شد. در این راستا به میزانی که نارضایتی در هر حوزه‌ای وجود دارد علامت فاصله گرفتن از تفکر امام است.

برای نمونه اگر مردم از وضعیت اقتصادی کشور ناراضی هستند علامت این است که اقتصاد مورد نظر امام در جامعه فعال نشده است. امام می‌فرمودند: اقتصاد باید در دست مردم باشد و آزادی اقتصادی وجود داشته باشد تا همه مردم با آزادی بتوانند فعالیت کنند و کالا‌های خودشان را به بازار‌های داخلی و بین‌المللی عرضه کنند. به میزانی که محدودیت برای این کار وجود دارد و مردم حس می‌کنند که در حوزه اقتصاد نمی‌توانند فعالیت‌هایی را انجام دهند که در عرصه بین‌المللی به عنوان کالای تولید ایران جلوه کنند، فاصله گرفتن از اندیشه امام است.

امروز برخی تلاش می‌کنند همه نقص‌ها و مشکلات را پای امام بنویسند. آیا این سخن درست است؟

آنچه که امام ایجاد کرد یک حرکت و نهضت عظیمی بود که در زمان ایشان در همه حوزه‌ها به موفقیت رسید. امام توانست نظام شاهنشاهی را با دست خالی کنار بزند و یک نظام جدید را علی‌رغم مخالفت قدرت‌های بزرگ در ایران به وجود بیاورد. این اقدام بزرگترین موفقیت ایشان بود. بعد از پیروزی انقلاب همه می‌گفتند که امام خمینی (ره) یک روحانی است، کشورداری بلد نیست و در جهان امروز زندگی نکرده است، لذا به راحتی حکومت را از چنگ ایشان و انقلابیون درخواهند آورد و گروه‌های مسلح مثل مجاهدین خلق و دیگران، به قدرت خواهند رسید. یا مثل ۲۸ مرداد، شاه به ایران بازخواهد گشت، ولی چنین اتفاقی نیفتاد. این علامت پیروزی انقلاب و امام بود.