منتجب‌نیا: ورود نیرو‌های مسلح به دانشگاه به معنای سرکوب علم و دانش است

دیدارنیوز: یک فعال سیاسی با اشاره به تناقض بین ادعای آزادی بیان و عمل دولت‌های غربی، گفت: این دولت‌ها ادعای آزادی بیان دارند، ولی اعتراض دانشجویان را تحمل نمی‌کنند.

رسول منتجب نیا، درباره اعتراضات دانشجویی در آمریکا و اروپا در حمایت از غزه، اظهار کرد: دانشگاه همیشه محل آزادی بیان بوده و در سال‌ها و دهه‌های گذشته شاهد تظاهرات و تحصن‌های دانشجویان درباره مسائل مختلف بوده‌ایم. در این مورد هم شاهد رشد آگاهی دانشجویان در خصوص اقدامات اسرائیل و جنایات آن‌ها در غزه هستیم و آن‌ها حالا شهامت بیشتری برای اعتراض به این اقدامات پیدا کرده اند. در ایران هم نسل جوان در دانشگاه و حتی مدارس آگاهی بیشتری نسبت به مسائل جاری پیدا کرده‌اند و این نشان می‌دهد، مسیر رشد عقلانیت در دنیا وجود دارد.

وی ادامه داد: از سویی اسرائیل آنقدر اقدامات زشت و جنایات غیرقابل کتمان انجام داده است که نمی‌تواند اخبار آن را سانسور کند. اکنون دانشگاهیان غرب مثل مردم این جوامع می‌بینند که چگونه مردم یک سرزمین ماه‌هاست که بمباران شده و کودکان و زنان و غیرنظامیان کشته می‌شوند و همین جنایت، وجدان جوانان و دانشگاهیان را به درد آورده و آن‌ها دست به این اعتراضات زده‌اند.

این فعال سیاسی خاطرنشان کرد: در مقابل هم حکومت‌ها احساس خطر کرده و با دانشجویان برخورد کرده‌اند. دانشگاه محل فکر است و وقتی در دانشگاه حرکتی برخلاف خواسته حکومت شکل گیرد، آن حکومت متزلزل خواهد شد، بنابراین حکومت‌ها دست به سرکوب دانشجویان زده‌اند. حکومت‌ها نمی‌خواهند این اعتراضات ادامه یابد، ولی تداوم این اعتراضات بستگی به این دارد که تا چه حد دانشجویان آماده دادن هزینه هستند.

وی افزود: تناقص بین ادعا‌ها و عمل در غرب وجود داشته و نمونه اخیر آن هم برخورد با دانشجویان معترض است. حکومت‌های غربی ادعای آزادی بیان دارند، ولی اعتراض دانشجویان را تحمل نمی‌کنند. ورود نیرو‌های مسلح به دانشگاه در هر کشوری به معنای سرکوب علم و دانش بوده و زشت است و کسی نباید در دانشگاه به خود اجازه دهد که جلوی اظهار نظر را بگیرد.

منتجب نیا با بیان اینکه دانشجویان سراسر دنیا باید با یکدیگر در ارتباط باشند و دولت‌ها را با وحدت خود تحت تاثیر قرار دهند، گفت:‌ ای کاش در ایران هم اعتراضات دانشجویان زودتر شروع می‌شد. در ایران همواره دانشجویان پیشگام در حرکت‌های اجتماعی و سیاسی بوده‌اند، اما مدتی است در دانشگاه رکود، سانسور یا خودسانسوری حاکم شده است. برگزاری تظاهرات بعد از نماز جمعه خوب است، اما کانون این اعتراضات باید در دانشگاه و مدارس باشد تا آن‌ها مردم را به حرکت درآورند.

وی در پایان گفت: دانشجویان ما نیز باید فعال شوند و از رکود فاصله بگیرند، البته باید فضای فعالیت هم به آن‌ها داده شود، نه اینکه فقط برخی تشکل‌ها اجازه فعالیت داشته باشند. کرسی‌های آزاداندیشی باید فعال شود و همه سلایق در چارچوب نظام حرف خود را بزنند. نباید با دانشجویان یا اساتیدی که اظهارنظر می‌کنند برخورد شود یا از تحصیل یا تدریس منع شوند. اگر دانشگاه فعال باشد می‌تواند جامعه را به حرکت درآورد.