در پی درگذشت مهسا (ژینا) امینی در بازداشتگاه گشت ارشاد تهران که ایران را در غم و شوک بزرگی فرو برد و باعث شد تا مقامات سیاسی و اجتماعی و هنرمندان و ورزشکاران پرافتخار و مطرح به این اتفاق تلخ و ناگوار واکنش نشان دهند، جمعی از دانشجویان هنر‌های زیبای دانشگاه تهران امروز (یکشنبه) در اعتراض به مرگ مهسا امینی و برخوردهای خشن گشت ارشاد دست به تجمع اعتراضی زدند.
دیدارنیوز: امروز یکشنبه،۲۷ شهریور جمعی از دانشجویان هنر‌های زیبای دانشگاه تهران در اعتراض به مرگ مهسا امینی (ژینا امینی) و برخوردهای گشت ارشاد، در صحن دانشگاه تجمع کردند. این تجمع که با صدای بلند دانشجویان شروع شد با برخورد حراست دانشگاه به تجمع همراه سکوت دانشجویان ختم شد.
بخشی از شعار‌ها و پلاکارد‌های در دست دانشجویان تجمع کننده به زبان کردی بودند و دعوت به تجمع بین گروه‌های دوستانه‌ی دانشجویان هنر‌های زیبا دست به دست شده بود.
بعد از ساعت نهار و نماز، دانشجویان این دانشکده از بالای چهارراه مسجد شروع به تجمع و شعار دادن کردند. شعار‌ها و یادداشت‌هایی که در دست دانشجویان بود به یاد مرگ دلخراش ژینا امینی و برخورد گشت ارشاد با زنان بود. چند دقیقه بعد ماموران حراست دانشگاه در محل حاضر شدند. مردی که هیبت بلندقامتی داشت در مرکز این جمع آمد و از آنان خواست که به‌سرعت متفرق شوند. حلقه اطراف او خالی شد و چند قدم آن‌طرف‌تر دوباره دانشجویان به یکدیگر پیوستند و به راه خود و شعار دادن ادامه دادند.
جندبار دیگر این برخورد تکرار شد تا روبروی مسجد دانشگاه تهران که به شکل جدی جلوی این جمع گرفته شد و بحث میان ماموران حراست و جمع دانشجویان شروع شد. مأمور حراست، همان مردی که بلند قامت‌تر از همه بود، تاکید داشت که هر تجمعی نیاز به مجوز دارد؛ در مقابل دانشجویان به اصل ۲۷ قانون اساسی و حق برگزاری تجمعات صلح آمیز استناد می‌کردند و اینکه تا به حال به کدام تجمع که واقعاً دانشجویی بوده مجوز داده‌اند!
دبیر صنفی دانشکده هنر‌های زیبا در حالیکه عرق کرده بود و تحت فشار بود در تلاش برای پیدا کردن راهی مسالمت آمیز بود که برای دانشجویان مشکلی پیش نیاید و تجمع با خشونت ختم نشود. حرف‌های مأمور حراست را تصدیق کرد و پیشنهاد عزاداری در سکوت و راهپیمایی تا دانشکده هنر‌های زیبا را داد و دانشجویان پذیرفتند.
در این بین تعلل بعضی از نیرو‌های حراست برای متفرق کردن دانشجویان و همکاری با همکارانشان نکته جالب توجه این برخورد‌ها بود.
حالا جمعیت به صد نفر رسیده بود؛ از دانشکده‌های دیگر نیز حاضر شده بودند. درحالیکه کماکان نگاه سنگین اطراف این جمعیت در ظاهر کم تعداد وجود داشت تجمع بصورت راهپیمایی در سکوت دانشجویان با پلاکارد‌های برافراشته در دستان آن‌ها ادامه پیدا کرد. پلاکارد‌های با مضامینی مثل جمله ترند شده روی مزار مهسا امینی (ژینا گیان، تو نامردی، ناوت ئه بیته ره مز)، “من نمی‌خواهم بمیرم” و “شهید نامیره”.
“این‌ها عزادار مهسا نیستند، تنها ما عزاداریم”
یکی از دانشجویان که از این برخورد ناراضی و عصبانی بود فریاد می‌زد تنها ما هستیم که عزاداریم؛ این‌ها نه عزادارند و نه از وجود گشت ارشاد ناراضی. چرا باید به حرف آن‌ها گوش دهیم. وقتی مانتوی من را در چنین برخورد‌هایی پاره می‌کردند چرا کسی دعوت به سکوت و برخورد مسالمت آمیز نشد؟
اما جمع پذیرفته بود دردسر بیشتری متوجه همکلاس‌هایشان نشود و در سکوت ادامه دهند.
تجمع در سکوت به دانشکده هنر‌های زیبا رسید؛ در سکوت و زیر نظر نگاه سنگین و جستجوگر ماموران حراست حلقه‌ای انسانی را همچنان در سکوت تشکیل دادند و تألم روحی خود را از این طریق ابراز کردند.
با متفرق شدن این حلقه انسانی شمایل غمگین یکی از دختران دانشجو که کماکان در جای خود تنها نشسته بود و همچنان پلاکاردش را روی دست نگه داشته بود تصویر غم انگیز و پایانی این تجمع بود.
