منتخب دانش آموزان کشور از چه دغدغه هایی گفتند؟

دیدارنیوز - به گزارش خبرنگار مهر، نهمین دوره انتخابات مجلس دانش‌آموزی که طی دو روز گذشته(۲۲ و ۲۳ مهر ماه)  در محل سابق مجلس شورای اسلامی کار خود را با حضور نمایندگان منتخب دانش آموزان سراسر کشور آغاز کرد، به یک گردهمایی جالب توجه برای رصد دغدغه های دانش آموزان مبدل شد.

حضور ۱۵۰ نماینده دانش‌آموزان ایرانی دور هم و زیر یک سقف که برخی از آنها فرصت نطق سه دقیقه ای را برای بیان دغدغه ها و مطالباتشان داشتند، فرصت رویارویی واقعی با مسائل مبتلابه آموزش و پرورش، از زاویه دید ذی نفعان آن را مهیا کرد.  

از میان نطق های گاه آتشین دانش آموزان که در پایه های دهم و یازدهم تحصیل می کنند، یکی که بیش از همه جلب توجه کرد سخنرانی دانش آموزی بود که درباره دو شیفته و سه شیفته کارکردن معلمان گفت و اینکه گاه معلم یک مدرسه در شیفت کاری دیگر خود، راننده سرویس دانش آموزان همان مدرسه است و این شأن یک معلم را زیر سوال می برد. یا ذکر این موضوع که معلم ها در شیفتهای دیگر کاری به شغلی که هیچ تناسبی با حرفه معلمی ندارد مانند کار در املاک مشغول هستند. 

دانش آموزی دیگر از عدم توجه به دانش آموزان عشایری و رعایت نشدن عدالت آموزشی گفت. اینکه در همین مجلس دانش آموزی، دانش آموزان عشایر منتخب جداگانه ای ندارند و سهمیه کنکور برای آنها حذف شده است و... 

نماینده دانش آموزان خارج از کشور از مشکلات کتاب های درسی برای این دانش آموزان گفت و این درخواست سبب شد که مسئولان تدبیری بیاندیشند تا کشورهای میزبان کمترین دخالت را در محتوای کتاب های درسی داشته باشد، در جای خود حائز اهمیت بود. نکته دیگری که این دانش آموز مطرح کرد موضوع کنکور برای دانش آموزان خارج از کشور بود که به یک دغدغه تبدیل شده است. به گفته وی تحصیل در داخل کشور با توجه به کنکور و عدم دسترسی دانش آموزان خارج از کشور به منابع و کلاس های کنکور، این امکان که داخل کشور به تحصیل ادامه دهند را در هاله ای از چالش های بی شمار قرار می دهد و او پیشنهاد کرد سهم سوابق تحصیلی برای این دانش آموزان بیشتر در نظر گرفته شود.

دانش آموز منتخب دیگری درباره کتاب های درسی و چالش های آن گلایه کرد: از حذف عکس و نام شهدا از کتاب های درسی تا گنجاندن ساعت زیادی برای درس زبان انگلیسی و نداشتن خروجی مناسب برای این حجم از ساعت تحصیلی برای دانش آموزان.

کمبود سهم پرورش در مقابل آموزش، فراری بودن بچه ها از مدارس به دلیل بی نشاط بودن فضای مدارس، بی عدالتی در تخصیص امکانات زیرساختی و معلم متبحر به استان ها، دیگر مسائلی بود که این دانش آموزان طی دو روز به آن اشاره کردند. 

اینها در حالی بود که در لا به لای صحبت دانش آموزان تسلط آنها به مسائل روز جامعه از مشکلاتی که اختلاس گران ایجاد کرده اند، نیاز به فضای همدلی در جامعه، ظلمی که آمریکا و غرب در قبال جامعه ایران وارد کرده است، مسائل و مشکلات اجتماعی در جامعه و.... نیز به خوبی مشهود بود تا ما را رو به روی این واقعیت شیرین قرار دهد که نوجوانان امروز، نوجوانانی هشیار و آگاه هستند. وقتی یکی از دانش آموزان پشت میکروفن بلند فریاد زد: «من از روزی می ترسم که بگویند مشکلات کشور را دهه هفتادی ها و دهه هشتادی ها درست کرده اند در حالیکه مشکلات را کسانی که پیر شده اند و حاضر نیستند میز را ترک کنند ایجاد کرده اند»، بیش از هر چیز نشان می داد این نوجوانان نسبت به امروز و آینده خود و کشور حساس، آگاه و نگران هستند.

یا دانش آموزی که درباره حذف تصویر شهدا از کتاب های درسی گلایه کرد و در نطق خود از این سخن گفت که مردم ایران آن کسانی را که هرگز فراموش نخواهند کرد شهدا هستند و این مدیران هستند که از یاد مردم می رود، نشان داد این نوجوانان تا چه اندازه پیوندهای خود را با ریشه های خود حفظ کرده اند و چه میزان نوجوانان قدردان و البته هشیاری هستند.
شمیم صادقیان دانش آموز پایه یازدهم و نماینده استان کهگیلویه و بویراحمد یکی از این دانش آموزان است که در حاشیه این گردهمایی در گفتگو با خبرنگار مهر درباره مهمترین دغدغه اش به عنوان نماینده این استان گفت: محرومیت بزرگترین دغدغه من برای استانم است. واقعا استان ما از نظر امکانات در سطح مطلوبی نیست. ما آزمایشگاه و کارگاه نداریم و در حوزه کارآفرینی بسیار استان ضعیفی هستیم. برای دروسی مثل زیست و شیمی اصلا امکانات لازم را در اختیار نداریم.

وی در پاسخ به این پرسش که بعد از ۱۱ سال درس خواندن بزرگترین معضل را در آموزش و پرورش چه می دانی، بیان کرد: معضل زیاد است و این معضل بزرگی است. اما یکی از مهمترینش این است که شادی در مدارس ما وجود ندارد. من دانش آموزی را نمی شناسم که با اشتیاق به مدرسه برود. فشارهای روحی و روانی زیاد است و گاه دانش آموز را از معلم و مدرسه فراری می کند. من بسیار برایم پیش آمده که ببینم دانش آموزان دعا می کنند فلان معلم سر کلاس نیاید تا درس هم نخوانند. 

صادقیان ادامه داد: مشکل بعدی کتاب های زبان انگلیسی است. ما از متوسطه اول تا پایان متوسطه دوم، ۶ سال زبان می خوانیم اما در پایان اگر از دو دانش آموز بخواهید یک مکالمه ساده انجام دهند، نمی توانند. چون نه این درس را از پایه آموزش می دهند و نه اینکه نکات گرامری مناسبی را انتخاب می کنند. اغلب نکاتی را می گویند که به درد نمی خورد مگر برای کنکور دادن. 

وی در ادامه درباره اینکه بحث درباره کنکور هم بحث مفصلی است اظهار کرد: فشار کنکور زیاد است. عملا دانش آموزان دوره دوم متوسطه زندگی ندارند و از نظر روحی بسیار درگیر کنکور می شوند. همه اش هم به استرس کنکور بر می گیردد. اگر نگاهی به کشورهای توسعه یافته داشته باشیم می بینیم آنها ورودی را راحت می گیرند و خروج از دانشگاه را سخت می کنند. ما بر عکس عمل می کنیم.

حوریه دانشمند دانش آموز پایه دهم و نماینده استان اصفهان نیز به خبرنگار مهر گفت: دغدغه اصلی من که منتخب این مجلس شدم این بود که دانش اموز قوی باید ذهن قوی داشته باشد. ذهن قوی هم لازمه اش کتاب خواندن است. ضعف بزرگ ما هم عدم مطالعه است. در حالیکه دانش آموزان باید کتاب بخوانند تا جهانشان بزرگ شود. من امیدوارم بتوانیم زنگ تفکر را به زنگ تفکر و کتابخوانی تغییر دهیم. 

وی درباره اینکه مهمترین چالش ۱۰ سال تحصیلش را چه می داند نیز گفت: ما در این سال ها کنار هم یاد می گیریم و بیشترین ساعات روز خودمان را در مدرسه می گذرانیم. نکته ای که می خواهم بگویم این است که معلم ها حقشان است که ضعف ها و کمبودهایشان جبران شود ولی گاهی به خاطر همین مسائل شان مشکلاتی بین آنها و دانش آموزان ایجاد می شود.
این دانش آموز اصفهانی درباره کتاب های درسی نیز بیان کرد: به نظرم وقتش است تالیف کتاب های درسی را به کسانی بدهند که سر کلاس چند سال درس داده اند. عمدتا کتاب های درسی را به کسانی می دهند تالیف کنند که دکترای فیزیک و شیمی و... دارند. از معلمی که ۲۰ سال آن درس را سر کلاس داده نمی پرسند نظر تو چیست و برای همین کتاب ها نظری است تا کاربردی. 
اما نماینده شهرستان های استان تهران که در پایه دهم تحصیل می کند نیز به خبرنگار مهر گفت: یکی از مشکلات شهرهای استان تهران این است که کمبود معلم وجود دارد و به خاطر آن عموما معلم را از جای دیگر قرض می گیرند و مشکلات تدریس ایجاد می شود. مثلا در یک مدرسه دولتی معلم درس مطالعات کل کلاس پایش را روی پایش می اندازد و هیچ کاری نمی کند. در حالیکه این کتاب بسیار مهم است. 

وی ادامه داد: پرورش واقعا از آموزش مهم تر است و این فراموش شده است. قطعا اینکه خلق و خوی افراد درست باشد اهمیتش بیشتر از این است که سوادش بیشتر باشد. سواد وجود دارد و در افراد می تواند اضافه شود. این سواد معنوی است که کم به آن بها داده می شود. مثلا مشاوران مدرسه عموما افراد با صلاحیتی نیستند یا مدیران با بچه ها بد برخورد می کنند و دانش آموز هم یاد می گرد با دیگران بد برخورد کند. 

این دانش آموز دماوندی درباره کتاب های درسی نیز گفت: من دیده ام که در برخی کتاب ها نام و تصویر شهدا حذف شده است و موارد به درد نخوری اضافه شده است. گاه هم حذف های غیر ضروری اتفاق می افتد. مثلا در پایه سوم ابتدایی درس دهقان فداکار هست. در تصویر لباسش را در آورده و از پشت او را نشان می دهیم که لباسش را آتش زده. در ویرایش یک لباس تن دهقان فداکار کرده اند که دیگر این موضوع که لباس تنش را در آورده و آتش زده اصلا بی معنا شده است. 

وقتی پای حرف های دانش آموزان می نشینیم گویی در قلب وقایع آموزش و پرورش و در قلب مدارس و کتاب های درسی و روابط معلم و دانش آموز هستیم. این فرصت گرانبهای دو روزه که در نهایت هر دوسال یکبار به نام مجلس دانش اموزی ختم می شود اما در آموزش و پرورش خروجی مشخصی ندارد. اینکه مصوبه های این مجلس به چه سرانجامی می رسد هیچ وقت مشخص نشده است. بعد از دو سال دانش آموزان از راه های دور و نزدیک چند وقت یکبار دور هم جمع می شوند و حرف های مهمی می زنند. حرف هایی که می تواند در صورت شنیده شدن و رسیدگی به آنها «تحول» در آموزش و پرورش ایجاد کند اما حتی وقتی در سال ۹۰ هیات دولت جلسه خود را در حضور مجلس دانش اموزی برگزار کرد و حدود ۱۵ مصوبه دولت برای وزارت آموزش و پرورش داشت، این مجلس و این سخنان ذی نفعمان بزرگ آموزش و پرورش نتوانست خروجی خود را به طور مشخص به رخ بکشد. گویی بیشتر در نظر مسئولان حکم مجلسی تشریفاتی را دارد. 

در همین دو روز ۴ وزیر در حضور دانش آموزان سخن گفتند اما حتی وزیر آموزش و پرورش هم در این دو روز پای حرف های دانش آموزان ننشست. آنها آمدند، سخنرانی های نیم ساعته خود را برای دانش آموزان انجام دادند و بلافاصله رفتند. در حالیکه آنچه بیش از همه این نوجوانان و جوانان نیاز دارند این است که سخنشان شنیده شود اما نه فقط از طرف هم نسلان خود.

در پایان این مراسم که با تشکیل هیأت رئیسه سنی مجلس برگزار شد، با انتخاب محمدعماد از استان خراسان رضوی به عنوان رئیس، پیام عزیز از استان آذربایجان غربی نائب رئیس اول، سعیده محمدخانی از استان مازندران نائب رئیس دوم، علی رومیانی از استان خوزستان منشی اول، علی حامدی از استان اصفهان منشی دوم، سارا فلاح از استان یزد و یونس برق افکن از استان لرستان به عنوان کارپردازان به پایان رسید.