تیتر امروز

اقتصاددانان به پزشکیان: بودجه نهادهای فاقد نقش عمومی را حذف کنید/ شرايط تعلیق یا انجماد مذاکرات؟/ جو متشنج دانشگاه با حضور رئیس جمهور
مجله خبری تحلیلی دیدارنیوز با اجرای محمدرضا حیاتی

اقتصاددانان به پزشکیان: بودجه نهادهای فاقد نقش عمومی را حذف کنید/ شرايط تعلیق یا انجماد مذاکرات؟/ جو متشنج دانشگاه با حضور رئیس جمهور

این صد و سی و هفتمین برنامه مجله خبری تحلیلی دیدارنیوز است که امروز دوشنبه ۱۷ آذرماه ۱۴۰۴ با اجرای محمدرضا حیاتی و با حضور کارشناسان و صاحب نظران تقدیم مخاطبان گرامی می‌شود.
رحیم عبادی: جوانی قربانی اولویت‌های گمشده حکمرانی/ واهمه بخشی از روحانیت از اعتماد به نسل جدید
گفت‌وگوی دیدار در برنامه «پشت صحنه» با رئیس پیشین سازمان ملی جوانان

رحیم عبادی: جوانی قربانی اولویت‌های گمشده حکمرانی/ واهمه بخشی از روحانیت از اعتماد به نسل جدید

دیدارنیوز در برنامه «پشت صحنه» این بار میزبان رحیم عبادی، رئیس پیشین سازمان ملی جوانان بود. او معتقد است نسلی که روزی مخاطب سازمان ملی جوانان بود، امروز به میانسالی رسیده است.
علی بختیار: مجلس هفتم مقصر اصلی شرایط کنونی است/ قیمت گذاری دستوری یعنی فساد، تبعیض و قاچاق/ احمدی نژاد با طرح هدفمندسازی یارانه آسیب جدی به کشور زد
گفت و گوی دیدار در برنامه «تیتر» با نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی

علی بختیار: مجلس هفتم مقصر اصلی شرایط کنونی است/ قیمت گذاری دستوری یعنی فساد، تبعیض و قاچاق/ احمدی نژاد با طرح هدفمندسازی یارانه آسیب جدی به کشور زد

«تیتر» در یکی دیگر از سری برنامه‌های خود و با توجه به اهمیت افزایش قیمت بنزین به سراغ یکی از نمایندگان پیشین مجلس و عضو کمیسیون انرژی رفت تا در مورد قیمت بنزین حقایق را برای مردم بگوید.

"تعارض"؛ تنهایی­‌های یک روشنفکر

"تعارض" با ساختاری جدید که هرگز با آن مواجه نبودیم (تمام فیلم با دوربین­‌های مداربسته و سیاه و سفید ضبط شده) و موضوعی که چندان با مخاطب عادی ارتباط برقرار نمی­ کند، از منحصر به فردترین فیلم­‌های امسال بود. کاراکتری تنها و طرد شده که در افکار خود زندگی می­ کند و فیلم نیز سیالیت بین توهمات و خیالات او را با واقعیت به نمایش می­ گذارد و مرز بین دروغ و حقیقت را محو می­ کند. راوی در جایگاه دانای کل، دیگر قابل اعتماد نیست و داستان با تردیدی همیشگی، گام در روایت خود بر می­ دارد. شبیه داستان "عقاید یک دلقک" نوشته هاینریش بل که اساسا اجتماع و آدم­‌ها و فرهنگ­‌های متفاوتی را شامل می­ شود، اما فلسفه تنهایی، فقر و عشق را که اساسا نیاز به ترجمه زبانی و تجربه فرهنگی ندارند، در خود پیدا می­ کنیم. "تعارض" فیلمی برای همه نیست، اما هوشمندانه، همه را شامل می­ شود. شاید آینه­‌ای است که نمی­ خواهیم نگاهش کنیم...

کد خبر: ۵۱۹۳۴
۱۸:۳۷ - ۲۴ بهمن ۱۳۹۸
دیدارنیوز ـ ایمان رضایی: در جریان تماشا و نقد فیلم­‌های جشنواره سی و هشتم، به هیچ فیلمی به اندازه­‌ی "تعارض" بی انصافی نشد؛ چه از جانب خود جشنواره و چه از جانب مخاطبین و منتقدان. ابتدا، مقصر این ناحقی­‌ها، هیئت انتخاب جشنواره فجر بود که چنین فیلم خاص، اکسپریمنتال و خلاف جریان استراتژی­‌های مرسوم سینمای ایران را میان انبوه آثار مربوط به سینمای بدنه و داستانی معرفی می­ کند تا تافته­‌ای جدا بافته در جشنواره قرار دهد و نوع مواجهه با آن را نیز نیاموزد. مقصر بعدی نیز خود مخاطبِ این روز‌های سینمای ایران است که اساسا دچار فروپاشی سلیقه و عدم برخورداری از نگاه و اندیشه هنری/فلسفی است، چراکه "تعارض" دقیقا بافتی از جنس سینما دارد، و رایحه­‌ای جذاب از تجربه­ گرایی­‌ها و آزمون و خطا‌هایی که در مدیوم بصری، در زمره ارزشمندترین ویژگی­‌ها جای می­ گیرند.

"تعارض" با ساختاری جدید که هرگز با آن مواجه نبودیم (تمام فیلم با دوربین­‌های مداربسته و سیاه و سفید ضبط شده) و موضوعی که چندان با مخاطب عادی ارتباط برقرار نمی­ کند، از منحصر به فردترین فیلم­‌های امسال بود. کاراکتری تنها و طرد شده که در افکار خود زندگی می­ کند و فیلم نیز سیالیت بین توهمات و خیالات او را با واقعیت به نمایش می­ گذارد و مرز بین دروغ و حقیقت را محو می­ کند. راوی در جایگاه دانای کل، دیگر قابل اعتماد نیست و داستان با تردیدی همیشگی، گام در روایت خود بر می­ دارد.
 

 
 
رضا بهبودی با بازی در نقش کاراکتر اصلی فیلم، توانسته شخصیتی متفاوت خلق کند. شخصیتی که گاهی در طول فیلم، مقابل دوربین طناب دار گره می­ زند و قصد خودکشی دارد، و در سکانس بعدی در اتاق خود، تنهایی با موسیقی­‌های شاد و قدیمی، دیوانه­ وار می­ رقصد. شخصیتی که دچار اسکیزوفرنی است و واقعا نمی­ داند که چه بخش­‌هایی از زندگی­ اش را واقعا تجربه کرده و کدام بخش­‌ها را در ذهنش ساخته. او واقعا ازدواجی ناموفق داشته؟ یا واقعا رئیسی ثروتمند به او این همه امکانات را داده؟ یا اصلا این دوربین­‌های مدار بسته واقعا او را زیر نظر دارند یا این هم بخشی از توهمات اوست که ما به آن خیره شدیم؟

"تعارض" دقیقا به همین میزان از قطعیت و سرراست بودن فرار می­ کند. ایده­‌های روانشناسانه خود را میان بازیگوشی­‌های فرمیک خود پیاده می­ کند و فضایی کاملا متفاوت با فیلم­‌های معمول داستانی ایجاد می­ کند. چه بسا "تعارض" عملا فاقد یک خط داستانی واحد است و دائما میان فرضیه­‌هایی متفاوت از یک کانسپت داستانی در حرکت است. مرد داستان، یک بار با معشوقه­ اش مقابل یک بانک آشنا می­ شود، یک بار او را در خیابان سوار می­ کند و سر آشنایی باز می­ شود و چند احتمال دیگر. یک بار همسرش به او خیانت می­ کند و ترکش می­ کند، یک بار اتفاقی برعکس این ماجرا می­ افتد و به طور کلی داستان میان عدم متکی بودن به یک قطعیت ثابت، خود را میان احتمالات و تصورات کاراکترش، سیال­گونه، پخش می­ کند.
 

 
شادی­‌ها و ناراحتی­‌ها را در کنار هم قرار می­ دهد و فلسفه زندگی یک مرد روشنفکر که چندان ارتباطی با تفکرات سنتی ندارد را به تصویر می­ کشد. مردی که کتاب می­ خواند، فیلم­‌های عروسی تدوین می­ کند و البته شعر می­ نویسد. مردی که زیر نظر دوربین­‌های مدار بسته­‌ای که معلوم نیست از کجا کنترل می­ شوند، به شخصی­‌ترین شکل ممکن در حال زندگی است و گاهی با آینه اتاقش حرف می­ زند و گاهی مقابل یک دوربین، تظاهر می­ کند که با یک روانشناس یا یک مامور پلیس حرف می­ زند. در واقع جدی­‌ترین خاصیت "تعارض" نیز همین به تصویر کشیدن عمیق و دقیق تنهایی است. تنهایی مردی که شبیه خیلی از ما‌ها فکر نمی­ کند، اما در پنهان­‌ترین ابعادمان می­ توانیم او را بیابیم. شبیه داستان "عقاید یک دلقک" نوشته هاینریش بل که اساسا اجتماع و آدم­‌ها و فرهنگ­‌های متفاوتی را شامل می­ شود، اما فلسفه تنهایی، فقر و عشق را که اساسا نیاز به ترجمه زبانی و تجربه فرهنگی ندارند، در خود پیدا می­ کنیم. "تعارض" فیلمی برای همه نیست، اما هوشمندانه، همه را شامل می­ شود. شاید آینه­‌ای است که نمی­ خواهیم نگاهش کنیم...
 
ارسال نظرات
امروز سه‌شنبه ۱۸ آذر
امروز سه‌شنبه ۱۸ آذر
امروز سه‌شنبه ۱۸ آذر
امروز سه‌شنبه ۱۸ آذر