من سید یمانی هستم؟!

دیدارنیوز ـ هاتف سپهر: کمابیش برای همه ما پیش آمده که در مواقع سختی و مشکلات، متوجه یک امر ماورائی می‌شویم و منتظریم که به دادمان برسد و مشکلات را حل کند. این تمنا در مواقعی که شرایط، مساعد و عادی است کمتر پیش می‌آید. به تجربه دریافته‌ایم که هر چقدر مشکلات بغرنج‌تر باشد توجه‌مان به امر ماورائی بیش از پیش می‌شود و این اتفاق در کشور‌هایی که فاقد مؤلفه‌هایی چون اقتصاد پویا، امنیت و حقوق شهروندی و ... هستند، بیش از سایر جوامع است و آن‌ها خواستار ظهور منجی و رهایی‌بخش خواهند بود. نوع انسان‌ها در این شرایط انتظار می‌کشند که امری خارج از اراده انسانی، بروز و ظهور یابد و شرایط نابسامان را سامان داده و فضا را تغییر دهد؛ لذا این‌گونه جوامع بیشتر آماده و مستعد ظهور منجیان دروغین هستند. آن‌ها در شرایط بحرانی و سخت، کمتر تعقل به خرج داده و در پی چنگ زدن به هر رطب و یابسی هستند.

نظرسنجی‌هایی که در این حوزه صورت گرفته مؤید آن است که هر چه زیست اجتماعی با بحران‌های بیشتری مواجه شود مردم نیز بیش از گذشته در تمنای منجی هستند. در یک نظرسنجی از مردم سؤال شده آیا در دوره حیات آن‌ها منجی می‌آید و اساسا به این امر اعتقاد دارند یا خیر. نکته جالب آن است که کشور‌هایی که مردمانش با مشکلات عدیده‌ای دست و پنجه نرم می‌کنند در این نظرسنجی حائز رتبه‌های بالایی شده‌اند. به‌طور نمونه می‌توان از کشور‌های افغانستان و عراق یاد کرد.

درست به همین علت، هر از گاهی می‌شنویم که فردی در گوشه و کنار کره خاکی، دعوی مهدویت کرده و خود را مهدی موعود یا نماینده آن حضرت نامیده است. بعضی از این ادعا‌ها در نطفه خفه می‌شود و به بوته فراموشی سپرده می‌شود. بعضی نیز سالیان سال عده‌ای را به چاه جهالت ابدی فرو می‌برند. سید علی‌محمد شیرازی ملقب به باب و میرزا حسینعلی نوری معروف به بهاءالله از جمله کسانی بودند که توانستند انحرافی در دیانت جامعه اسلامی ایجاد کنند و این اواخر، جوامع شیعی با پدیده دیگری از این قماش روبه‌رو شدند.

احمد بن اسماعیل الکاطع معروف به احمد‌الحسن از قبیله صیامر است که در حدود سال ۱۹۷۳ میلادی در منطقه‌ای به نام هویر از توابع زبیر استان بصره متولد شد. او ادعا می‌کند از علم حضرت ولی عصر بهره برده و در پایان سال ۱۹۹۹ و با دستور منجی آخرالزمان، دعوت یمانی را آغاز کرده است. به گزارش الشرق الاوسط وی در سال ۱۹۹۹ از رشته مهندسی عمران دانشکده مهندسی نجف فارغ‌التحصیل شد و سپس به تحصیل در حوزه علمیه نجف پرداخت.

دلایل حقانیت احمد الحسن بصری

احمدالحسن، اشتهای سیری ناپذیری در جعل مقامات و عناوین دارد؛ مقام‌هایی که انبیاء و اولیای الهی نیز فاقد آن بوده و هستند. وی مدعی است یمانی آل محمد است؛ توسط میکائیل و جبرائیل تأیید شده است و یاری می‌شود؛ فرزند امام زمان علیه‌السلام است؛ سفیر و وصی و فرستاده و جانشین حضرت است؛ صاحب مقام مهدویت و عصمت بوده و حجت خدا بر روی زمین است؛ پرچم وی پرچم مهدی صاحب‌الزمان است و مخالفت با وی، مخالفت با امر مهدویت است؛ بر پشتش مهر خاتمیت است؛ اعلم‌الناس به تورات و انجیل است و بالاخره امام سیزدهم شیعیان است. وی جهت اثبات حقانیت خود دلایلی را برمی‌شمارد که عبارتند از:

احمدالحسن در این ادعا به روایتی از کتاب غیبت شیخ طوسی استناد می‌کند. بنابر این روایت، امام جعفرصادق علیه‌السلام از پدرانش نقل می‌فرماید: رسول خدا شبی که وفاتش در آن واقع شد، به علی فرمود:‌ ای اباالحسن، کاغذ و دواتی بیاور و رسول‌الله وصیت خود را املاء کرد تا بدین‌جا رسید که فرمود: یا علی! بعد از من دوازده امام می‌باشند و بعد از آن‌ها دوازده مهدی هستند. پس تو یا علی اوّلینِ دوازده امام می‌باشی … هرگاه وفاتش رسید آن را به پسرش محمد نگهبان از آل محمد واگذار کند، پس آن‌ها دوازده امام هستند. سپس بعد از او دوازده مهدی‌ می‌باشند. هرگاه وفاتش رسید آن را به پسرش مهدی اول واگذار کند، برای او سه اسم است. یک اسمش مانند اسم من، و اسم دیگرش اسم پدر من است، و آن‌ها عبدالله و احمد هستند، و نام سوم مهدی است؛ و او اولین مؤمنان (به پدرش) است.

رجالیون در سند این روایت، تشکیک کرده‌اند و معتقدند سند این روایت ضعیف است اما فارغ از ضعف سند، اشکال اساسی این است که دوازده مهدی در حدیث وصایت، بعد از حکومت و رحلت حضرت ولی عصر(عج) می‌آیند و یمانی قبل از ظهور حضرت بوده و ظاهرا احمدالحسن سعی کرده شئونات زیادی را برای خود قائل شود، چراکه وی هم یمانی است و هم اولین مهدیون؟!

احمدالحسن با برخی روایات، پرچم مهدی را پرچم «البیعه‌لله» معرفی می‌کند که به معنای نفی حاکمیت‌های انسانی (مانند شورا) و دعوت به حاکمیت خدا است. در اندیشه سیاسی احمدالحسن، حاکم جامعه انسانی باید توسط خدا تعیین شود؛ برای همین دموکراسی و انتخاب حاکم توسط شورا‌ها نفی می‌شود.

احمدالحسن می‌کوشد تا با برخی از روایات، سلاح پیامبر(ص) را همان علم پیامبر معرفی کند و متعاقبا آنچه که در کتبش منتشر کرده است، نشانه‌ای بر حقانیت خود عنوان می‌کند؛ و البته مدعی است که از علما خواسته تا با او به مناظره علمی بپردازند، اما هیچ کس سراغ و نشانی از او ندارد و حتی عکسی نیز از او در دسترس نیست و تنها پیروانش ادعا می‌کنند که وی را دیده‌اند.

پیروان احمدالحسن به تبعیت از او ادعا می‌کنند چنانچه با دلی پاک استخاره بگیرید اگر دیدید خیر و صلاح آمد نشانه‌ای است که خداوند، احمدالحسن را تأیید می‌کند. البته این روش، منحصر به احمدالحسن نیست و دیگران هم از آن بهره برده‌اند. غلام احمد قادیانی کذاب که رسما ادعای نبوت کرده و در پاکستان هم طرفدارانی برای خود جمع کرده است در مورد استخاره می‌گوید:

«من شبانه روز قوم خود را انذار داده و آن‌ها را به حق دعوت کردم؛ آن‌ها را آشکارا و نهان به ایمان فرا خواندم و در خلوت‌هاشان و اجتماعاتشان آن‌ها را به سوی حق دعوت کرده و گفتم: استغفروا ربّکم واستخیروا واستخبروا؛ از خدا طلب مغفرت کرده و استخاره کنید تا خبر دار شوید! و از خداوند بخواهید که در امر من شما را با الهامات یاری کند!»

همچنین پیروان احمدالحسن معتقدند اگر سه روز به نیت حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها روزه بگیرید در خواب نشانی از احمدالحسن می‌بینید و توسط اهل‌بیت، این فرد تأیید می‌شود.

اشکالاتی بر مدعای احمدالحسن بصری

جدای از آنچه گفته شد باید توجه داشت که اولا فردی که ادعا کرده سید یمانی است اهل بصره می‌باشد در صورتی که روایاتی از امیرالمؤمنین، امام باقر و امام صادق علیهم‌السلام نقل شده است که یمانی اهل یمن است. ثانیا امام باقر علیه‌السلام فرمود: «خروج سفیانی و یمانی و خراسانی در یک روز از یک ماه از یک سال است گویی همانند دانه‌های تسبیح هستند که در پس همدیگر هستند.» این در حالی است که چندین سال است که احمدالحسن بصری، خود را سید یمانی معرفی کرده است و خبری از سفیانی و خراسانی نشده است. ثالثا احمدالحسن بصری، نسب خود را از حضرت ولی عصر(عج) رسانده به امام باقر علیه السلام در صورتی که یک روایت دال بر اینکه سید یمانی از فرزندان امام زمان علیه‌السلام است وجود ندارد و دیگر آنکه روایتی از امام باقر علیه‌السلام نقل شده است که فرمود: «.. و خروج رجل من ولد عمی زید بالیمن...» در این روایت امام علیه‌السلام یمانی را از فرزندان زید شهید می‌داند نه از نوادگان امام باقر علیه‌السلام.

سخن آخر

بحث مهدویت و آخرالزمان، جدای از اهمیت ویژه‌ای که دارد به خودی خود جذاب است و علاقمندان بسیاری دارد. در این میان، عده‌ای از سر استیصال و از روی ناآگاهی، به سهولت جذب مدعیان دروغین مهدویت می‌شوند و چه بسا بر اثر آموزه‌های نادرست و جعلی، مرتکب فجایعی جبران ناپذیر می‌شوند. بدین سبب می‌بایست بیش از پیش در زمینه آگاهی بخشیدن مردم اهتمام به خرج داد. هر چند در معرفی مبانی فکری و عقیدتی احمدالحسن تلاش شده است، اما به خاطر اهمیت موضوع شایسته است در سطح وسیع‌تری بدین امر پرداخته شود.