شورای امنیت سازمان ملل به قطعنامه جلوگیری از بازگشت تحریم‌ها علیه ایران رای نداد و به این ترتیب، تحریم‌های سازمان ملل درصورتی که توافقی صورت نگیرد و در ده روز آینده مذاکره به نتیجه نرسد از ۲۷ سپتامبر (شنبه، ۵ مهر) به وقت نیویورک اجرایی خواهند شد.
دیدارنیوز: شورای امنیت سازمان ملل روز جمعه همانطور که انتظار می‌رفت پیش‌نویس قطعنامه پیشنهادی برای جلوگیری از اعمال مجدد تحریم‌ها علیه ایران را رد کرد.
به نقل از یورونیوز، این قطعنامه با ۹ رای مخالف (بریتانیا، فرانسه، آمریکا، سیرالئون، اسلوونی، دانمارک، یونان، پاناما و سومالی) رد شد. تنها روسیه، چین، الجزایر و پاکستان به این قطعنامه رای دادند. دو کشور (کره‌جنوبی و گویان) نیز به پیش‌نویس این قطعنامه رای ممتنع دادند.
این قطعنامه پیشنهادی در حالی رد شد که تروئیکای اروپایی روند مکانیسم ماشه برای بازگشت تحریم‌ها علیه تهران به دلیل برنامه هسته‌ای ایران را کلید زده است.
امانوئل مکرون، رئیس‌جمهوری فرانسه روز پنجشنبه گفته بود که انتظار دارد تحریم‌های سازمان ملل علیه ایران تا پایان ماه سپتامبر بازگردد.
رای روز جمعه شورای امنیت سازمان ملل به منزله چراغ سبزی به بازگشت تحریم‌های سازمان ملل متحد علیه ایران تعبیر شده است. بنا به گزارش خبرگزاری رویترز ایران و سه کشور اروپایی هشت روز فرصت دارند تا برای توافق بر سر تعویق دوباره تحریم‌های سازمان ملل تلاش کنند.
ایران برای جلوگیری از بازگشت تحریم‌های سازمان ملل هفته گذشته با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به توافقی در زمینه نحوه همکاری‌های آتی با این نهاد رسید.
زمان فعال شدن اسنپ بک و بازگشت تحریم‌ها
به نقل از ایرنا، تحریم‌های سازمان ملل درصورتی که توافقی صورت نگیرد و در ده روز آینده مذاکره به نتیجه نرسد از ۲۷ سپتامبر (شنبه، ۵ مهر) ساعت ۸ شب به وقت نیویورک اجرایی خواهند شد.
همینقدر مضحک و مسخره موضوع هسته ای ایران پیش می رود.
تمام جلسات پیرامون برجام و موضوع هسته ای فقط و فقط برای پنهان کردن این حقیقت می باشد که:
سلاح هسته ای مطلقا وجود خارجی ندارد.
پایان برجام یعنی افشای دروغین و خیالی بودن سلاح هسته ای .
برای همین از نظر غربی ها و شرقی ها باید تا جایی که امکان دارد موضوع هسته ای و برجام با جلسات و نشستهای بیهوده و بی حاصل و همینطور با توئیتهای مقامات اروپایی و امریکایی و روسی کش و قوس بیاد و تمام نشود و باید این بازی کثیف سیاسی تا جایی ادامه یابد که جایگزین دیگری برای ایجاد ترس و وحشت در دل ملتها پیدا کنند.
متاسفانه اکثر رسانه ها بی میل یا ناتوان در روبرو شدن با حقیقت هستند و در عمل یک تکه اجر هستند که فقط به درد لای جرز می خورد.