پوکی استخوان؛ بیماری خاموش، اما شایع در جامعه

دیدارنیوز: یک متخصص ارتوپدی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی اراک گفت: کاهش تراکم استخوان حتی با یک زمین خوردن ساده می‌تواند زمینه‌ساز شکستگی‌های جدی در لگن، ران و ستون فقرات شود.

 به نقل از وبدا، مهران اعظمی، ضمن هشدار نسبت به افزایش شیوع پوکی استخوان در جامعه، این بیماری را یک “قاتل خاموش استخوان‌ها” توصیف کرد و گفت: در افرادی که دچار کاهش تراکم استخوان هستند، حتی ضربات خفیف نیز می‌تواند منجر به شکستگی‌های شدید شود، به‌ویژه در ناحیه لگن و استخوان ران.

افزایش جمعیت سالمندان و شیوع پوکی استخوان در کشور

وی با اشاره به افزایش جمعیت سالمندان در کشور، افزود: پوکی استخوان یا استئوپروز در حال تبدیل شدن به یکی از معضلات جدی حوزه سلامت است. در ایران، شیوع این بیماری در زنان بالای ۵۰ سال حدود ۴.۵ درصد و در مردان حدود ۲.۳ درصد گزارش شده که بیشتر به دلایل هورمونی و تغییرات پس از یائسگی در بانوان مرتبط است.

اعظمی تأکید کرد: افراد با جثه کوچک، سابقه خانوادگی ابتلا، اختلالات هورمونی مانند کم‌کاری یا پرکاری تیروئید، مصرف طولانی‌مدت برخی دارو‌ها مثل کورتون‌ها، دارو‌های ضدتشنج و مبتلایان به بیماری‌های زمینه‌ای بیشتر در معرض خطر پوکی استخوان هستند.

پوکی استخوان اغلب بدون علامت است

وی با بیان اینکه پوکی استخوان اغلب بدون علامت است، اظهار کرد: این بیماری معمولاً زمانی تشخیص داده می‌شود که فرد بر اثر یک حادثه ساده مانند زمین‌خوردن دچار شکستگی می‌شود. همچنین، در افراد مسن، شکستگی‌های میکروسکوپی در مهره‌های ستون فقرات می‌تواند به مرور باعث کاهش قد، قوز پشتی و تغییر فرم بدن شود.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی اراک، با اشاره به اینکه تراکم استخوان برای همه افراد توصیه نمی‌شود، گفت: انجام تست تراکم استخوان بیشتر برای بانوان بالای ۶۰ سال، آقایان بالای ۷۰ سال و افرادی با عوامل خطر مانند سابقه شکستگی، مصرف دارو‌های خاص یا بیماری‌های زمینه‌ای ضروری است.

اعظمی افزود: تراکم استخوان در خانم‌ها از سن ۵۰ سالگی سالانه بین ۰.۵ تا ۱ درصد کاهش می‌یابد. بنابراین، انجام فعالیت بدنی منظم، مصرف مکمل‌ها، ترک سیگار، پرهیز از مصرف الکل و کافئین و پیروی از یک سبک زندگی سالم می‌تواند نقش مؤثری در پیشگیری و کنترل پوکی استخوان داشته باشد.

وی در پایان توصیه کرد: شناسایی زودهنگام این بیماری و اصلاح سبک زندگی در سنین میانسالی، مهم‌ترین راهکار برای پیشگیری از عوارض جدی آن در سالمندی است.