دیدارنیوز _ ابراهیم فراهانی*:
به نظر میرسد پذیرش تشکیل یک کنسرسیوم هستهای در منطقه متشکل از چند کشور برای تولید اورانیوم غنی شده به منظور تهیه خوراک نیروگاههای هستهای ساخته شده و در حال ساخت، دور از ذهن نباشد. کنسرسیوم به معنای ائتلاف چند شرکت یا کشور برای کنشهای هماهنگ و تجمیع منابع برای رسیدن به هدفی مشترک میباشد.
اما چند نکته در مورد این قرارداد کنسرسیوم (Consortium Agreement):
۱. چرخه سوخت و غنی سازی ایران چه سرنوشتی پیدا میکند. عاقلانه این است که برای تضمین و تهدیدات آتی، حفظ شود و تنها برای مدتی معین راکد و تعلیق شود.
۲. ایران دانش و فن آوری هستهای را در اختیار دارد و میتواند به تنهایی آن را در اختیار سایر اعضا قرار دهد. شرکت آمریکا در این کنسرسیوم برای بالا بردن سطح فن آوری و دانش بروزتر میتواند بسیار مفید باشد البته اگر آمریکاییها قصد این کار را داشته باشند.
۳. مهمترین مسئله، تشکیل این کنسرسیوم در خاک ایران است که در یکی از جزایر شاید کیش یا قشم باشد. امنیت این تجهیزات با توجه به حضور کشورهای دیگر تامین میشود و حمله نظامی اسرائیل را با توجه به پشتوانه بین المللی به صفر میرساند. راه اندازی این تجهیزات، وزن سیاسی ایران را در منطقه بسیار افزایش میدهد. پذیرش ایران در نظام بین الملل و خارج شدن از انزوا و تحریم، میتواند سالها خسارت و فرسایش منابع و اقتصاد ایران را جبران کند.
۴. تشکیل این کنسرسیوم میتواند به نتایج بی نظیری مانند امنیت دسته جمعی (Collective security) که در منطقه خاورمیانه و خلیج فارس دچار چالش جدی بود، منجر شود.
*تحلیلگر مسائل بینالملل
