نادر قاضی‌پور، نماینده ادوار مجلس درباره انتقادهای این روزها از مسعود پزشکیان بابت انتخاب استانداران و مدیران وزارت‌خانه‌ها گفت: باید پرسید آیا اگر سعید جلیلی رئیس‌جمهور می‌شد، به رقبایش استانداری و معاونت وزارت می‌داد؟ باید قدر پزشکیان را بدانند، پزشکیان دوستان و طرفداران خودش را فدای این آقایان اصول‌گرا و جبهه پایداری و وفاق ملی کرد، اینقدر که درون ستاد خود پزشکیان افرادی که فعالیت می‌کردند الان ناراضی هستند.
دیدارنیوز: نزدیک به سه ماه از روزی که مسعود پزشکیان از نام دولتش رونمایی کرد، گذشته و تقریباً ترکیب وزارت‌خانه‌ها در حال نهایی شدن است و گزینه‌ها یک به یک معرفی می‌شوند. اما در این میان نکته این است که برخی انتخاب‌ها آنقدر عجیب است که حتی صدای اعتراض مدافعان پزشکیان هم درآمده و به رئیس‌جمهوری هشدار می‌دهند حضور این افراد نمی‌تواند دولت او را به سرمنزل مقصود برساند.
نادر قاضی‌پور، نماینده ادوار مجلس در این باره با هم‌میهن گفتگو کرده که در ادامه میخوانید:
«در پاسخ به بازنده‌های انتخابات ریاست‌جمهوری که این روزها به وفاق ملی ایراد می‌گیرند باید پرسید که استاندار یزد از کدام جناح است؟ معاون وزیر امور خارجه از کدام جناح است؟ وقتی این انتصابات را نگاه می‌کنیم، متوجه خواهیم شد که پزشکیان وفاق ملی را انجام داده است. به برخی وزارت‌خانه‌ها که نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که خیلی از مدیران دولت رئیسی در دولت پزشکیان هم ادامه کار داده‌اند. البته نمی‌توان این موضوع را هم دور از نظر دانست که تعدادی مسئله‌دار فتنه ۸۸ و ۱۴۰۱ پست گرفته‌اند که ما هم با آن‌ها مخالف هستیم.
باید پرسید آیا اگر سعید جلیلی رئیس‌جمهور می‌شد، به رقبایش استانداری و معاونت وزارت می‌داد؟ باید قدر پزشکیان را بدانند، پزشکیان دوستان و طرفداران خودش را فدای این آقایان اصول‌گرا و جبهه پایداری و وفاق ملی کرد، اینقدر که درون ستاد خود پزشکیان افرادی که فعالیت می‌کردند الان ناراضی هستند. آقایانی که تا روز جمعه و تا آخرین ساعت برای سعید جلیلی خودشان را می‌کشتند، روز شنبه تبدیل به مجاهدین شنبه شدند و پست‌های حساس را به‌دست آوردند و الان ناشکری می‌کنند. دولت باید در ادامه مسیر شایسته‌سالاری را مدنظر قرار دهد، اینطور که تنها ده درصد را برای جناح‌بازی مدنظر قرار دهند و ۹۰ درصد را به شایسته‌سالاری اختصاص دهند. جایی که اقتصادی است، باید دست افراد اقتصادی باشد.
نمی‌توان یک فرد سیاسی را در مجموعه‌ای اقتصادی قرار داد و توقع داشت که آن مجموعه در مسیر موفقیت قدم بردارد. دولت باید اجازه دهد بخش خصوصی کار را در دست بگیرد و دولت تنها نظارت داشته باشد. دولت مکلف است از سرمایه ملت محافظت کند و آموزش و درمان را به صورت رایگان در اختیار همه بگذارد؛ و در پایان اینکه، از آنجایی که ایران اسلامی از قومیت‌های بزرگ، مذاهب و گویش‌های مختلف تشکیل شده، دولت باید به همه این اقوام و مذاهب و گویش‌ها توجه داشته باشد. ایران بزرگ از ترکمن تا بلوچ، از ترک تا عرب و لُر تشکیل شده و همه باید مورد احترام باشند.»
