وفاقی که مطالبات مردم را اجابت نکند، تسلیم است/ نه حمایت مطلق و نه یاس مطلق، حمایت منتقدانه/ کار تمام نشده، بلکه تازه شروع شده است!

دیدارنیوز ـ حسین‌ جعفری: با دکتر رحیم قمیشی تحلیلگر سیاسی درباره "انتخابات اخیر ریاست جمهوری، پیروزی دکتر پزشکیان و بهترین نحوه تعامل با دولت چهاردهم" گفتگو کردیم. سوالاتی صریح منبعث از متن جامعه و پاسخ‌هایی شفاف و برخواسته از باور قلبی قمیشی، پاسخ‌هایی مملو از خیرخواهی برای مردم و نظام ایران و رعایت جانب انصاف، مانند دلنوشته‌های صمیمی قمیشی!

پرسیدیم چه می‌خواستید و چه شد؟ پرسیدیم چرا در دور دوم رای دادید؟ می‌توانستید سکوت کنید، چرا اعلام رسمی حمایت کردید؟ آیا حمایت از ایشان انتخاب میان بد و بدتر بود یا...؟

ویدیوی این گفت‌وگو را می‌توانید اینجا، یوتیوب و آپارات ببینید.

موفقیت پزشکیان مرهون چه کسانی است؟ آیا منتقدان معترض ناامید، (همان ۱۰ درصدی که در دور دوم به سبد آراء اضافه شد) نقشی دارند؟

از وفاقی که پزشکیان می‌گوید؛ چه می‌فهمید؟ آیا موافقید؟ آیا در وفاق پزشکیان جایی برای رای نه دهندگان وجود دارد؟ چگونه؟

در برابر دولت پزشکیان چه رویکردی را مناسب و عقلایی می‌دانید؛ مخالفت مطلق، موافقت مطلق، ناامیدی و سکوت، حمایت مطالبه گرانه و..

پزشکیان‌ چه کار‌هایی باید انجام دهد و چه کار‌هایی نباید انجام دهد تا به این اعتقاد برسیم که حمایت از او کار درستی بود؟ آیا بعد از انتخاب برای اینکه ناامید نشوید توقع تان را چنان پایین می‌آورید که رقیب پزشکیان نیز برای شما کف می‌زند و می‌گوید تا حالا کجا بودید؟

انتظار داریم در چه بازه زمانی معقول وعده هایش را عملی کند؛ ۶ ماه، یکسال، دو سال، ۴ سال و یا ۸ سال؟

پاسخ‌های قمیشی البته جالب و قابل تامل است؛ او می‌گوید با خوش بینی مفرط انقلاب کردیم و تصور داشتیم اگر آدم‌هایی خوب حاکم شوند همه چیز درست می‌شود و به جامعه بی طبقه توحیدی می‌رسیم. نیازی به کنترل و مراقبت از قدرت احساس نکردیم و شد آنچه که نباید می‌شد! قمیشی گرچه ریشه‌های انقلاب را قابل دفاع می‌داند، اما هم اکنون با دیدن نتایج عینی آن، قابل دفاع نمی‌داند.

رحیم قمیشی

جناب قمیشی باور دارد به دلیل رفتار و واکنش متفاوت نظام در انتخابات اخیر، می‌باید رفتار و کنش متفاوتی داشت و گرچه هنوز هیچ شواهد مستقلی وجود ندارد که نظام به پذیرش اشتباه رسیده، اما نقطه‌ای که در آن قرار داریم حاصل تعامل رفتار مردم با نظام در دهه اخیر است.

آقا رحیم از جلسه‌ی شان با ظریف قبل از رای گیری دور دوم گفت؛ اینکه به صراحت گفته از انتخاب میان بد و بدتر خسته شده و اینکه با چه شروطی حاضر شده در دقایق آخر از رای به پزشکیان حمایت علنی کند.

دکتر قمیشی، پزشکیان را آخرین نقطه امید می‌داند که اگر اتفاق مثبتی نیفتد همه بر می‌گردند و تاکید دارد که با رای آوردن پزشکیان کار تمام نشده، بلکه کار تازه شروع شده است.

ایشان معتقد است که گذر از نظام را به هر قیمتی قبول ندارد، زیرا می‌داند بالاتر از سیاهی رنگی هم هست.

آقا رحیم به صراحت می‌گوید که پیروزی پزشکیان یعنی تایید صلاحیت و رای آوردن او حاصل جنبش بزرگ اجتماعی‌ای است که در سال ۱۴۰۱ بوجود آمده و مرهون رفتار نسلی است که در آن اتفاقات به خودباوری رسید.

به نظر قمیشی تا کنون وفاق در سطح قدرت و حاکمیت بوده، اما وفاق واقعی یعنی مشارکت تمامی اقشار مردم در قدرت محقق نشده است؛ و وفاقی که جامعه را به صحنه نیاورد و مطالبات مردم اجابت نشود، تسلیم است.

قمیشی نه ناامیدی مطلق و نه حمایت مطلق از پزشکیان را درست نمی‌داند بلکه اعتقاد دارد در برابر اقدامات درست و تسهیلگرایانه دولت تشویق صورت گرفته و اگر هم کار به درستی انجام نمی‌پذیرد باید نقد کرد و به نوعی به حمایت منتقدانه اعتقاد دارد؛ و به این جهت هم اعلام می‌کند ضمن اینکه از رای دادن به پزشکیان دفاع می‌کند، اما منتقد کار‌های او خواهد بود. زیرا جامعه‌ای زنده است که در برابر کار‌های خوب و بد بی تفاوت نباشد.

در خاتمه از قمیشی آزاده که بیش از ۴ سال سابقه اسارت در ایام جنگ دارد از تلخ‌ترین خاطره‌اش در دوران زمان اسارت پرسیدیم و اینکه آیا آن تلخی را پس از آزادی مجددا تجربه کرده؟ و پاسخ خاص قمیشی بسیار تکان دهنده بود.

از خوانندگان فرزانه دعوت می‌کنم برای دیدن سایر پاسخ‌های شفاف و صریح جناب قمیشی این گفتگوی جذاب و خواندنی را مشاهده و مورد توجه قرار دهند.